Κουτσούμπας – Αποκλειστική συνέντευξη πριν έρθει στην Πάτρα: «Μέτρα-καπαμά» κατά της ακρίβειας και η «αναγκαία» συγκυβέρνηση

Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, δύο ημέρες πριν βρεθεί στην Πάτρα για μεγάλη πολιτική εκδήλωση στο γήπεδο της ΕΑΠ, μιλάει για την ακρίβεια, τις προτάσεις του κόμματός του, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις πολιτικές εξελίξεις και το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης.

Κουτσούμπας

Η Πάτρα είναι έτοιμη να υποδεχτεί την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου τον γενικό γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος Δημήτρη Κουτσούμπα.

Δύο ημέρες πριν την ανοικτή πολιτική ομιλία του κυρίου γενικού στο κλειστό γήπεδο της ΕΑΠ στις 7 το απόγευμα, η «Π» εξασφάλισε συνέντευξη με απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με τις διεθνείς εξελίξεις, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις εθνικές εκλογές, τις προτάσεις του ΚΚΕ και το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης.

-Κύριε γενικέ, την τελευταία δεκαετία, η χώρα μας και η Ευρώπη ζει αλλεπάλληλες κρίσεις. Τι είναι αυτό που σας ανησυχεί περισσότερο από τον συνδυασμό αυτών των κρίσεων;

Προφανώς και μας ανησυχούν οι επιπτώσεις όλων αυτών των αλλεπάλληλων κρίσεων στη ζωή και τα δικαιώματα του λαού. Κυρίως μας ανησυχεί η προσπάθεια των άλλων κομμάτων και διαφόρων κέντρων του συστήματος να παγιδεύσουν τον λαό σε μια λογική ότι αυτές οι κρίσεις είναι «προσωρινές», ότι είναι μια «κακή παρένθεση» που με μια καλή διαχείριση θα κλείσει. Οσα ζούμε τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα την τελευταία τριετία, με την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια, με την όξυνση των ανταγωνισμών και τους πολέμους, με την πανδημία και την κατάρρευση των δημοσίων συστημάτων υγείας, δείχνουν ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Αποδεικνύουν ακόμα ότι η εφαρμογή του ενός ή άλλου «μίγματος» διαχείρισης που χρησιμοποιείται ως «φάρμακο» για το ένα πρόβλημα, γίνεται «δηλητήριο» για κάποιο άλλο, ότι καμία πρόταση αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να ακυρώσει τις νομοτέλειες και τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που σε κάθε ενδεχόμενο τις πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό και η δικαιολογημένη ανησυχία του λαού δεν θα πρέπει να παγιδευτεί σε παθητική στάση αναζήτησης κάποιου δήθεν λιγότερου κακού «διαχειριστή», αλλά να μετατραπεί σε πείρα και σε εμπιστοσύνη ότι ο λαός έχει τη δύναμη να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων απέναντι σ’ ένα σάπιο σύστημα που μας φορτώνει διαρκώς νέες κρίσεις.

-Σχεδόν ένα χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, οι μάχες συνεχίζονται. Ως πότε θα γινόμαστε μάρτυρες των εχθροπραξιών; Ποιος είναι ο κατάλληλος δρόμος για το τέλος του πολέμου;

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ από τη μια πλευρά και τη Ρωσία από την άλλη, κλιμακώνεται και ο κίνδυνος της γενίκευσης παραμονεύει. Οι λαοί καλούνται να βγάλουν συμπεράσματα για τις πραγματικές αιτίες του πολέμου, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των πηγών του πλούτου προς όφελος των μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων. Η λύση δεν μπορεί να αναζητηθεί μέσα από τις δυνάμεις που ευθύνονται για το πόλεμο, αλλά μέσα από την ενίσχυση της αυτοτελούς και στοχευμένης πάλης των λαών ενάντια στις αστικές τάξεις, για την εξάλειψη των αιτιών που γεννούν και τροφοδοτούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης και των άλλων ΝΑΤΟϊκών κομμάτων, η Ελλάδα έχει εμπλακεί στον πόλεμο, στέλνει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, χρησιμοποιούνται οι αμερικάνικες βάσεις στη χώρα μας και αναδεικνύεται η αναγκαιότητα έντασης της λαϊκής πάλης για την απεμπλοκή. Σ’ αυτή την κατεύθυνση παλεύει το ΚΚΕ.

«Σήμερα ένα ποσοστό πάνω από 25% απαντά στις δημοσκοπήσεις ότι δυνητικά θα μπορούσε να ψηφίσει το ΚΚΕ»

-Εχετε περιγράψει πολλές φορές ότι ο ελληνικός λαός έχει γονατίσει από τις επιπτώσεις του πολέμου. Πώς κρίνετε τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας;

Ο λαός μας βέβαια έχει «γονατίσει» και πριν τον πόλεμο, πίσω από τον οποίο βολικά κρύβεται η κυβέρνηση. Η Ελλάδα είναι πλήρως ενταγμένη στην ενιαία ευρωενωσιακή αγορά, σε δομές και μηχανισμούς, όπως η ΕΚΤ, το εμπόριο ρύπων και το Χρηματιστήριο Ενέργειας, που αποτελούν τους «εμπρηστές» της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας. Με αυτές τις αποφάσεις συμφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας μόνο για «ακρίβεια Μητσοτάκη», αθωώνοντας έτσι την αντιλαϊκή πολιτική και τις αιτίες της.

Τα δε μέτρα της κυβέρνησης κρίνονται καθημερινά ως ανεπαρκέστατα κι ως κοροϊδία από τα λαϊκά νοικοκυριά, που στερούνται διαρκώς και πάλι δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ακόμη και τα στοιχειώδη. «Μέτρα – καπαμά» θα σας τα χαρακτήριζα, όπως αυθόρμητα και επιτυχημένα χαρακτηρίστηκαν από τον ίδιο τον λαό. Επιπλέον, πρόκειται για μέτρα που όχι μόνο είναι «σταγόνα στον ωκεανό» των ανατιμήσεων, αλλά αποτελούν ταυτόχρονα επιδοτήσεις με «ζεστό χρήμα» προς τα μεγαθήρια του εμπορίου, της ενέργειας κ.ά. και που τα πληρώνει πάλι η λαϊκή τσέπη, είτε ως καταναλωτής είτε ως φορολογούμενος.

-Αρκετοί κατακρίνουν το ΚΚΕ ότι δεν παραθέτει ρεαλιστικές προτάσεις. Τι προτείνετε ως κόμμα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και τις κρίσεις που επηρεάζουν την κοινωνία;

Εμείς, πολύ πρόσφατα, καταθέσαμε και επανακαταθέσαμε τροπολογίες για την κατάργηση του ΦΠΑ και άλλων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στην ενέργεια, ως μέτρα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά τα λαϊκά νοικοκυριά και που τις απέρριψαν ασυζητητί ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Τόσο «ουτοπική» είναι δηλαδή μια τέτοια πολιτική; Είναι πολύ πιο «ρεαλιστικό», σήμερα στον 21ο αιώνα, να μένει ο κόσμος χωρίς ρεύμα και χωρίς θέρμανση, να μη γεμίζει το καλάθι του νοικοκυριού με αυτά που πραγματικά χρειάζεται; Το θέμα είναι ότι για να κερδίσει ανάσες ανακούφισης, για να γλιτώσει έστω κάτι ο λαός, πρέπει να πληρώσει το κεφάλαιο, πρέπει να θιγούν τα συμφέροντα που δημιουργούν και ανακυκλώνουν τα προβλήματα. Τα κόμματα κρίνονται από το πώς στέκονται σε αυτό το δίλημμα. Γι’ αυτό τον λόγο οι προτάσεις του ΚΚΕ είναι οι μόνες ρεαλιστικές για τον λαό και τις ανάγκες του, γιατί είμαστε το μόνο κόμμα που δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο και τις διεθνείς συμμαχίες του.

«Το ΚΚΕ έχει στόχο μια διακυβέρνηση που -με έναν λαό οργανωμένο και αποφασισμένο- θα συγκρουστεί με τις αιτίες των μεγάλων προβλημάτων»

-Εχετε δηλώσει ότι είστε υπέρ της επιστροφής της Ελλάδας στην παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη. Γιατί πιστεύετε ότι αυτή είναι η λύση και όχι η επιλογή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας;

Είμαστε υπέρ της οργανωμένης, με σύγχρονο και επιστημονικό σχέδιο, αξιοποίησης όλων των δυνατοτήτων παραγωγής ενέργειας και φυσικά και του λιγνίτη και των ΑΠΕ και άλλων πηγών που διαθέτει η Ελλάδα, ώστε να εξασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια για τη χώρα και το λαό με προστασία του περιβάλλοντος. Η επιλογή των ΑΠΕ -που ασφαλώς πρέπει να συμβάλλουν στο ενεργειακό μείγμα της χώρας- εντάσσεται στη συνολικότερη στρατηγική της ΕΕ και όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, της απελευθέρωσης της ενέργειας, της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης», της τεχνητής απολιγνιτοποίησης και του χρηματιστηρίου ενέργειας, που θυσιάζουν τις ανάγκες του λαού, αλλά και το ίδιο το περιβάλλον, στο βωμό των αμύθητων κερδών των ενεργειακών ομίλων. Εδώ πάνε και καταστρέφουν δάση από τις βουνοκορφές για να φυτέψουν ανεμογεννήτριες, τι «πράσινη» και τι «ανανεώσιμη» πολιτική είναι αυτή;

-Οπως εσείς «αποκαλύψατε» με ερώτησή σας στον πρωθυπουργό, ο χρόνος των εκλογών προσδιορίζεται στον Απρίλιο. Πιστεύετε ότι η τελική απόφαση είναι αποκλειστικά του Κ. Μητσοτάκη ή επηρεάζεται από τις εξελίξεις στην Τουρκία που αναμένονται κι εκεί εκλογές; Πόσο μας επηρεάζει ή πρέπει να μας ανησυχεί η Τουρκία;

Ασφαλώς η τελική απόφαση θα επηρεαστεί κι από το διεθνές περιβάλλον, τις εξελίξεις στην οικονομία, αλλά και την πορεία των ελληνοτουρκικών, με την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα. Πρέπει όμως να διασαφηνίσουμε στον ελληνικό λαό ότι επιθετική ρητορική δεν είναι «μονοπώλιο» του Ερντογάν, αλλά αφορά και τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις της Τουρκίας, μιας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ και των G20, που διατηρεί στρατό κατοχής σε 3 χώρες. Αφορά την ίδια την αστική τάξη της Τουρκίας, τον ανταγωνισμό της με την ελληνική και το παζάρι που εξελίσσεται -κυρίως με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που ενδιαφέρονται για τη διασφάλιση της ΝΑΤΟϊκής συνοχής- με ορατούς κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Επειδή, λοιπόν, το πρόβλημα είναι πολύ πιο βαθύ, είναι απαράδεκτος ο εφησυχασμός που καλλιεργεί η κυβέρνηση και άλλες δυνάμεις ότι έχουμε να κάνουμε με «προεκλογική επιθετικότητα Ερντογάν» ή ότι «αν φύγει ο Ερντογάν, θα πέσουν οι τόνοι»…

-Υπάρχει τρόπος, κύριε γενικέ, ώστε το ΚΚΕ να πάρει μέρος σε μια κυβέρνηση; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις; Και αν δεν υπάρχουν, αρκείστε στον ρόλο της μόνιμης αντιπολίτευσης;

Αν εννοείτε μια κυβέρνηση όπως αυτές που ζήσαμε αυτά τα χρόνια και μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα ή σαν κι αυτές τις δήθεν «προοδευτικές» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ και ένα τμήμα του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και που, όπου δοκιμάστηκαν, αποτέλεσαν τον καλύτερο σύμμαχο συντηρητικών κι αντιλαϊκών πολιτικών, τότε η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Το ΚΚΕ έχει στόχο μια διακυβέρνηση που -με έναν λαό οργανωμένο και αποφασισμένο- θα συγκρουστεί με τις αιτίες των μεγάλων προβλημάτων. Για παράδειγμα, απέναντι στην ενεργειακή φτώχεια μπορεί να υπάρχει απάντηση στο πλαίσιο της πολιτικής «απελευθέρωσης» και των χρηματιστηρίων ενέργειας; Στον πόλεμο και τους κινδύνους για τη χώρα από την εμπλοκή σε αυτόν, μπορεί να υπάρχει απάντηση στο πλαίσιο των δεσμεύσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ; Στον τομέα της υγείας του λαού, μπορεί να υπάρχει απάντηση εντός της πολιτικής που βλέπει την υγεία και το φάρμακο ως εμπόρευμα;

Χωρίς να υποτασσόμαστε σε αυτόν, γνωρίζουμε ότι ο σημερινός συσχετισμός είναι αρνητικός και δεν μπορεί να δώσει άμεσα μια τέτοια διακυβέρνηση. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμος ο ρόλος της αντιπολίτευσης κι επειδή το ΚΚΕ έχει θέσεις και πρόγραμμα σύγκρουσης με τα στρατηγικά, πολιτικά και οικονομικά, κύρια ζητήματα, γι’ αυτό κι αποτελεί εγγύηση στον καθημερινό αγώνα και για κάθε λαϊκό πρόβλημα. Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και η δημοτική αρχή στην Πάτρα, ό,τι κατάφερε προς όφελος του λαού, το κατάφερε με τον ρόλο της «αντιπολίτευσης» στην κεντρική εξουσία και τις κυβερνήσεις κι όχι ως κολαούζος και μακρύ τους χέρι.

«Οχι» σε συγκυβέρνηση με το σημερινό συσχετισμό

-Ακόμα και σε μια περίοδο που οι πολίτες αναζήτησαν εναλλακτικές πολιτικές λύσεις, το ΚΚΕ παρέμεινε κοντά στο 6%. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν καταφέρνει να αυξήσει τα ποσοστά του;

Η ψήφος στο ΚΚΕ έχει μια ποιοτική διαφορά από την ψήφο στα αλλά κόμματα. Εμείς δεν λέμε «ψήφισε και θα σου λύσω τα προβλήματα», όπως ψεύτικα υπόσχονται όλοι οι άλλοι. Εμείς καλούμε τον λαό να παλέψει μαζί μας, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, για να πάρει ανάσες ανακούφισης, για να μην χαθούν κι αλλά χρόνια με διαψεύσεις κι απογοητεύσεις, αλλά και για να διαμορφώσει τους όρους ριζικών αλλαγών.
Σήμερα ένα ποσοστό πάνω από 25% απαντά στις δημοσκοπήσεις ότι δυνητικά θα μπορούσε να ψηφίσει το ΚΚΕ. Επίσης, ένα 30% απαντά ότι «κανένας από τους δυο» δεν μπορεί να δώσει λύση στα λαϊκά προβλήματα. Οι δυνάμεις που στηρίζει το ΚΚΕ πλειοψηφούν ή έχουν ισχυρό ποσοστό σε μια σειρά σημαντικούς χώρους, όπως είναι μεγάλα εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, οι φοιτητές, οι νοσοκομειακοί γιατροί και φυσικά ο Δήμος Πάτρας. Αυτό το υπαρκτό ρεύμα μπορεί να αποκτήσει ακόμη πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, να συναντηθεί με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, να εκφραστεί και στην κάλπη με μια προϋπόθεση: Να ξεπεράσει τους εκβιασμούς, την επιζήμια λογική του «μικρότερου κακού» ή ακόμη και διάφορες -δήθεν «εναλλακτικές»- λύσεις που οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα.
Τα πράγματα, άλλωστε, δεν μένουν στάσιμα και ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός μπορεί να αλλάξει.