Ηρώδειο: Το αρχαίο θέατρο κατεβάζει αυλαία για τρία χρόνια, οι εργασίες που θα γίνουν
Με μια τελευταία συγκινητική παράσταση, το Ηρώδειο αποχαιρέτησε το κοινό του για τα επόμενα τρία χρόνια. Το εμβληματικό θέατρο της Αθήνας εισέρχεται σε φάση εκτεταμένων έργων αποκατάστασης, προστασίας και αναβάθμισης, κλείνοντας προσωρινά τις πύλες του στη ζωντανή πολιτιστική δράση.
Η παραγωγή του «Ριγολέττου» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, αποτέλεσε την τελευταία οπερατική παράσταση του φετινού καλοκαιριού στο Ηρώδειο – και το συμβολικό φινάλε μιας εποχής, καθώς το αρχαίο θέατρο κλείνει τις πύλες του για τουλάχιστον τρία χρόνια.
Αν και ο χώρος θα φιλοξενήσει μέχρι και τα τέλη Οκτωβρίου μερικές ακόμα συναυλίες, οι εργασίες αποκατάστασης και προστασίας του μνημείου αναμένεται να διαρκέσουν μέχρι το 2028, σύμφωνα με την Έλενα Κουντούρη, αναπληρώτρια προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών.
Όπως εξηγεί η ίδια, ο στόχος των παρεμβάσεων είναι η διατήρηση αλλά και η βελτίωση της «αναγνωσιμότητας» του μνημείου, καθώς και η αναβάθμιση των υποδομών του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Οι φθορές που καταγράφηκαν περιλαμβάνουν από βιοδιάβρωση και ρωγμές έως αστοχίες παλαιών επεμβάσεων, καθιστώντας το έργο συντήρησης αναγκαίο και επείγον.
Η κατάσταση του Ηρωδείου θα εξεταστεί μέσα από διεπιστημονικό πρόγραμμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που περιλαμβάνει στατικές μελέτες, γεωτεχνική έρευνα, επανεκτίμηση παλαιών αποκαταστάσεων και αποτίμηση των επιπτώσεων από τη χρήση του θεάτρου για συναυλίες και παραστάσεις.
Παράλληλα, θα γίνει αποκάλυψη και ανάδειξη των ψηφιδωτών και των σκηνικών στοιχείων που ως τώρα παραμένουν αθέατα, ενώ θα σχεδιαστούν και νέα αρχιτεκτονικά στοιχεία για τις βοηθητικές εγκαταστάσεις.
Από τον Στράους στην Κάλλας και από τον Παβαρότι στην Πάτι Σμιθ
Το Ηρώδειο δεν είναι απλώς ένας αρχαιολογικός χώρος· είναι ένα σύμβολο. Από το 1926, όταν ο Ρίχαρντ Στράους έδωσε τη θρυλική συναυλία του, έως τη νεαρή Μαρία Κάλλας που εμφανίστηκε το 1944 και επέστρεψε το 1957 ως διεθνής σταρ, μέχρι και σήμερα, αποτελεί ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της Τέχνης.
Οι εμφανίσεις των Παβαρότι, Ντομίνγκο, Καρέρας, της Καμπαγιέ, της Νάνας Μούσχουρη, της Μαρινέλλας, της Χαρούλας Αλεξίου, των Coldplay και πολλών άλλων έχουν αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στο ιστορικό κοίλο.
Μια παύση με υπόσχεση επιστροφής
Η συγκίνηση ήταν έντονη στην τελευταία παράσταση, με τον «Ριγολέττο» να αποθεώνεται και το κοινό να αποχαιρετά τον χώρο με παρατεταμένο χειροκρότημα. Η παραγωγή, υπό την αναβίωση της σκηνοθεσίας της Κατερίνας Ευαγγελάτου, συγκέντρωσε εξαιρετικούς μονωδούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σηματοδοτώντας ένα αξιοπρεπές και μεγαλοπρεπές «εις το επανιδείν».
Τα φώτα χαμηλώνουν, το κοίλο αδειάζει, και το Ηρώδειο ετοιμάζεται να ανασάνει, να γιατρευτεί, να ανανεωθεί. Όχι ως κλείσιμο, αλλά ως προετοιμασία για τη νέα του εποχή – εκείνη που θα το βρει πιο γερό, πιο έτοιμο και εξίσου μαγευτικό να υποδεχθεί και πάλι τους καλλιτέχνες και το κοινό του.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
