Τι χάνει η Πάτρα από το Πλατυγιάλι;

Σωτήρης Παπανδρέου

Ενα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση της μεγάλης επένδυσης στο λιμάνι του Αστακού, φέρνει τις τράπεζες – μετόχους και την κοινοπραξία των επενδυτών, η πώληση οικοπέδου 108 στρεμμάτων από την ΕΤΑΔ στην εταιρεία «Αστακός Τέρμιναλ ΑΕ», η οποία ανακοινώθηκε την περασμένη Τρίτη.

Το ακίνητο είναι όμορο της Ναυτιλιακής Βιομηχανικής Περιοχής (ΝΑΒΙΠΕ) και αποτελείται από έξι εδαφικές εκτάσεις σε στρατηγική θέση στη ναυτιλιακή ζώνη, καθώς προσφέρει σημαντικές δυνατότητες αξιοποίησης.
Η πώληση του ακινήτου, συνδέεται με την προώθηση του επενδυτικού σχεδίου μετατροπής της ΝΑΒΙΠΕ Αστακού σε μαρίνα μέγα γιοτ. Ο λιμένας που έχει περάσει υπό τον έλεγχο των τραπεζών Alpha Bank και Πειραιώς από το 2008, φέρεται να βρίσκεται σε διαδικασία πώλησης, σε κοινοπραξία εγχώριων και αραβικών ομίλων, με ασαφή όμως σχέδια και χρονοδιαγράμματα μέχρι στιγμής.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στο επενδυτικό σχήμα που προωθεί το όλο σχέδιο, είναι η εταιρεία Α1 Yachting, μαζί με δύο μετόχους της «Αρχιρόδον», καθώς και επενδυτές από το Ντουμπάι, με τη συνολική επένδυση να φτάνει ίσως και τα 2 δισ. ευρώ, χωρίς όμως να επιβεβαιώνεται κάτι από κάποια επίσημη πηγή.

Τα σχέδια των υποψήφιων επενδυτών περιλαμβάνουν κατά τις ίδιες πληροφορίες:
>Διαμόρφωση μαρίνας που θα εξυπηρετεί κότερα πολυτελείας μεγάλου μήκους.
> Καρνάγιο για την επισκευή σκαφών και θα διαθέτει υποστηρικτικό μηχανισμό για τα θαλαμηγά σκάφη.
>Δίκτυο ηλεκτροδότησης πλοίων που θα βασίζεται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
> Κατασκευή ξενοδοχείου με χώρους αθλητισμού: τένις, γκολφ, γήπεδα, γυμναστήρια κλπ.
> Καταστήματα που θα υποστηρίζουν την όλη επένδυση.
> Πολυτελείς κατοικίες υψηλών προδιαγραφών που στη συνέχεια θα πωληθούν, κ.ά.

ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή, είναι η τρίτη απόπειρα πώλησης του λιμένα Αστακού σε επενδυτές. Είχε προηγηθεί το 2010 σχέδιο για την δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρισμού και θερμοκήπια φυκιών μεγάλης κλίμακας για την παραγωγή βιοκαυσίμων και το 2017 σχέδιο για δύο μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με υγροποιημένο αέριο πετρελαίου (LPG) που απέτυχαν παταγωδώς.
Και η συγκεκριμένη επένδυση, όπως έλεγαν στην «Π» παράγοντες που σχετίζονται με τον κλάδο του γιότινγκ, αντιμετωπίζεται με μεγάλη επιφυλακτικότητα. Απαιτεί χρόνο και πολλά χρήματα για την υλοποίηση της, ενώ χρειάζονται και περίπλοκες νομοθετικές παρεμβάσεις για την αλλαγή των όρων χρήσης με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, κάτι που στο παρελθόν αποδείχθηκε πολύ δύσκολο να γίνει.
Επιπλέον, θεωρούν πως η επένδυση αυτή, αν υλοποιηθεί, θα βρίσκεται στη μέση του πουθενά και δεν θα έχει τις αναγκαίες υποστηρικτικές υποδομές και υπηρεσίες που παρέχει ένα μεγάλο αστικό κέντρο όπως η Πάτρα, προκειμένου να υπάρχει βιώσιμη προοπτική.

Καλογερόπουλος: «Οσο κωλυσιεργούμε…» 

Το επενδυτικό σχέδιο για το Πλατυγιάλι Αστακού, δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα σε τι φάση ωριμότητας βρίσκεται. Δείχνει ωστόσο το έντονο ενδιαφέρον που υπάρχει για τέτοιες υποδομές, με την Πάτρα να απουσιάζει δυστυχώς από αυτούς τους χάρτες.

Σχολιάζοντας αυτές τις εξελίξεις στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» ο πρόεδρος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πατρών Κώστας Καλογερόπουλος, ανέφερε τα εξής:
«Ωραία… άλλη μια επένδυση μακριά από την Πάτρα… δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε σαν σχόλιο στο άκουσμα αυτής της επένδυσης. Και ίσως αυτό να έχει και περισσότερο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον από την ίδια την επένδυση (εκεί στο Πλατυγυάλι εννοώ) τελικά να δούμε γιατί τα χρόνια περνούν, αλλά οι επενδύσεις εδώ σε μας δεν έρχονται…
Μάλιστα τα έντονα καιρικά φαινόμενα ειδικά των 2 τελευταίων ετών, ακριβώς επέτειναν την ανάγκη ύπαρξης υποδομών (και όχι αυτών που υπάρχουν, με λιμενίσκους τους οποίους τους κάναμε μαρινούλες), όπως έδειξαν οι καταστροφές του Ιανού και της πρόσφατης κακοκαιρίας.

Και φυσικά θα ‘λεγα ότι στην περιοχή μας, με την αλματώδη ανάπτυξη στο γιότινγκ και την έλλειψη υποδομών, προφανώς θα ‘πρεπε να περιμένουμε τέτοιες κινήσεις. Και όσο εμείς δεν κάνουμε τίποτα, προφανώς κάπου αλλού κάτι θα προκύψει, από το οποίο εμείς δεν θα ωφεληθούμε όσο η απόσταση της επένδυσης απομακρύνεται χωροταξικά.
Οσον αφορά στη μεγάλη επένδυση που δημοσιογραφικά μαθαίνω ότι έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον εκεί, κάποιος εάν δεν γνωρίζει ακριβή στοιχεία δεν μπορεί να εκφράσει και ακριβή άποψη.

Το μόνο που θα ήθελα να παρατηρήσω βάσει της δικής μου λογικής, όπως την έχω εκφράσει πολλές φορές με άρθρα είναι τα εξής:
Αφενός πάντα υποστήριζα ότι η ανάπτυξη των υποδομών σε μια ευρύτερη περιοχή όπως είναι ο Πατραϊκός – Κορινθιακός – Ιόνιο θα πρέπει να ακολουθεί ένα σχεδιασμό (μάλλον από το κράτος) διότι κατά την γνώμη μου, ειδικά οι μαρίνες ακολουθούν την λογική ενός δικτύου το οποίο συνεργάζεται και αλληλοτροφοδοτείται.

Αφετέρου οι υποδομές του γιότινγκ πρέπει να είναι σε συνάφεια και σε συνέχεια του κοινωνικού ιστού μιας πόλης, για να ενσωματωθεί καλύτερα, να «επικοινωνήσει» με ανταλλαγή παροχής υπηρεσιών, δηλαδή η πόλη να προσφέρει την τουριστική αξία που διαθέτει, τα μαγαζιά, το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και εν κατακλείδι να προσφέρει την δυναμική σαν τόπο που έχει και βιώνει και στο αντίποδα, οι υποδομές να προσφέρουν θέσεις εργασίας και να συνεισφέρουν σε αυτό που ονομάζεται τουριστικός προορισμός και παροχή υπηρεσιών σε ένα εξειδικευμένο και αναπτυσσόμενο προϊόν που είναι το γιότινγκ. Αλλωστε το γιότινκ ονομάζεται και μικρή κρουαζιέρα ακριβώς γι΄αυτή τη σχέση με τις τοπικές κοινωνίες. Αυτό το μοντέλο υποστηρίζω εδώ και χρόνια και για την Πάτρα.
Προφανώς λοιπόν αναμένω με ενδιαφέρον να μάθω πως το σκέφτηκαν και τι σχεδιάζουν».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News