Η λεξούλα που ξέφυγε στη συνέντευξη

Του Θεόδωρου Καμπέρου, Διευθυντής στην ΠΕΔ Δυτικής  Ελλάδας

Η συνέντευξη Μητσοτάκη έχει αξιολογηθεί από το σύνολο των μέσων δημοσιότητας και έχει και την τιμητική της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προσωπικά συμφωνώ ότι ήταν ένα θεατρικό δρώμενο καλοδουλεμένο και σκηνοθετημένο στην εντέλεια από ένα επικοινωνιακό επιτελείο καλοσπουδασμένων παιδιών, που είχαν στο μυαλό τους ένα ” success story” εν μέσω καταιγίδας.

Προετοίμασαν ένα προστατευμένο περιβάλλον, εξασφαλίζοντας την κάθε λεπτομέρεια από πριν,το πλαίσιο, το εύρος, το  βάθος και τη δυσκολία των ερωτήσεων, φυσικά τις απαντήσεις και έμεινε απλά η απόδοση των ηθοποιών.
Ανούσια και βαρετά πράγματα επί της ουσίας που ο καθένας θα κρίνει με βάσει την αισθητική και την αντίληψή του για το τι ειπώθηκε και τι όχι, καθώς και το επίπεδο των απαντήσεων.

Προσωπικά βρίσκω ενδιαφέρον να αλιεύω αυτό που μπορεί να… ξεφύγει μετά από όλη αυτή την προετοιμασία και τον έλεγχο.

Αφορά την αποστροφή του λόγου του πρωθυπουργού για τα επιτελικά στελέχη που πρέπει να απασχολεί το δημόσιο, τα οποία κατά την άποψή του δεν πρέπει να προέρχονται από τις τάξεις του, να είναι στελέχη καριέρας μακράς διάρκειας που γνωρίζουν το αντικείμενο σε όλο του το εύρος, αφού έχουν διανύσει μέσα σε αυτό όλες τις βαθμίδες διοίκησης και εξέλιξης. Με έναν τρόπο είναι η ίδια η ζωή τους και πονάνε τη δουλειά τους λογικά .

Ο ίδιος τονίζει ότι πρέπει να είναι καλοπληρωμένα στελέχη του ιδιωτικού τομέα, που αν τον είχαν αφήσει να προσλάβει στον ΟΣΕ μπορεί να είχε αποφευχθεί το κακό.

Και εκεί αναφερόμενος διαμαρτύρεται για την κριτική που δέχεται από την αντιπολίτευση όταν προσλαμβάνει αυτούς τους “επαΐοντες” ότι τους πληρώνει… σκανδαλώδεις μισθούς.

Λέει λοιπόν:

«Ας συμφωνήσουμε λοιπόν ότι αν θέλουμε ένα Δημόσιο, το οποίο θα είναι πραγματικά παραγωγικό, σε θέσεις ευθύνης πρέπει να βρίσκονται άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα έχουν τις απολαβές του ιδιωτικού τομέα, αλλά δεν μπορούμε να συζητάμε και για εξευτελιστικά χαμηλούς μισθούς του “δημοσίου” ».

Δηλαδή παραδέχεται ότι είναι πρωθυπουργός σε μια χώρα που ακόμα και οι διευθυντικές αμοιβές των στελεχών του Δημοσίου τομέα είναι εξευτελιστικές…

Προφανώς για τις αμοιβές των απλών θέσεων πρέπει να αποτυπωθεί μια διαβάθμιση κατώτερη του όρου… εξευτελιστικές.

Αδυνατώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο!

Παραπέρα ο πολίτης που αμείβεται εξευτελιστικά, αντιμετωπίζεται δηλαδή εξευτελιστικά και είναι ήδη τελειωμένος στη συνείδηση των κρατούντων, προσθέτω εγώ!

Ο όρος… εξευτελιστικός εμπεριέχει τη βαθειά υποτίμηση που νοιώθει, την υπεροψία του για τα χαμηλά οικονομικά στρώματα των πολιτών. Η υπόληψη των ανθρώπων είναι συνυφασμένη με την οικονομική ευμάρεια στο δικό του περιβάλλον.

Επιπλέον όμως πέρα από τον ίδιο, με μια απλά λάθος λεξούλα που ξέφυγε, βγήκε στην επιφάνεια όλο το ψεύδος του αφηγήματος για την τροχιά και πορεία ανάπτυξης που βρίσκεται η χώρα, το ευρωπαϊκό επίπεδο ευημερίας μας για την  κοινωνική συνοχή.

Αρα και γνωρίζει, ψεύδεται και αδιαφορεί.

Θύμωσα ακούγοντάς τον!!!

Ενοιωσα να υποτιμάει όλους αυτούς που αποτελούν τον κορμό της λειτουργίας του κράτους.

Τον χειρουργό του Δημόσιου Νοσοκομείου που παλεύει με τον καρκίνο του ασθενή, παίρνοντας αυτόν τον μισθό που τον θεωρεί όμως εξευτελιστικό για τα δικά του… «χρυσά παιδιά».

Για τον γυμνασιάρχη που παλεύει να συγκροτήσει το ακριτικό σχολείο σε ένα νησί ή σε μια απομακρυσμένη ορεινή περιφέρεια και να δώσει ευκαιρίες και ελπίδα σε κάποια παιδάκια εκεί.

Τόσους άλλους που εξυπηρετούν τη λειτουργία του κράτους από άκρη σε άκρη.

Οχι κύριε πρωθυπουργέ…

Αν θεωρείτε ότι οι αμοιβές των Ελλήνων είναι εξευτελιστικές, ότι τους εξασφαλίζουν μια ανυπόληπτη ζωή, ότι είσαστε πρωθυπουργός εξευτελισμένων, αυτό είναι μια ομολογία παντελούς αποτυχίας σας.

Γιατί ζητάτε ξανά την εξουσία;

ΥΓ: Στον δικό μου αξιακό κόσμο ο χαμηλός μισθός συνδυάζεται με την εντεινόμενη προσπάθεια, τον έλεγχο, τη συνεχή περικοπή, την προσφορά από το στέρημα στα παιδιά σου…

Από την άλλη…

Ο εξευτελισμός με την ανυποληψία, το ψεύδος, την μπαμπεσιά, το κυνήγι του χρήματος ως αυτοσκοπός, την ανέλιξη στην εξουσία άνευ όρων, τη λίγδα…

Ετσι απλά για να συνεννοούμαστε