Πώς με Βουντού Υποδουλώνεις ένα Κράτος
Η Αϊτή το 1750 ήταν το διαμάντι των Γαλλικών αποικιών. Συνεισέφερε το 50% (!) του ακαθάριστου προϊόντος της Γαλλίας. Η Γαλλία εισήγαγε ζάχαρη, καφέ, κακάο, καπνό, βαμβάκι, λουλάκι και άλλα εξωτικά προϊόντα από την μικροσκοπική “Ισπανιόλα”, τα επεξεργαζόταν, τα συσκεύαζε και τα διέθετε σε όλη την Ευρώπη. Απίστευτες περιουσίες δημιουργήθηκαν την εποχή εκείνη.
270 έτη μετά και παρά τα δισεκατομμύρια δολαρίων βοηθείας και οικονομικής στήριξης, η Αϊτή είναι ένα από τα φτωχότερα, εάν όχι το φτωχότερο κράτος του Δυτικού ημισφαιρίου. Γιατί;
Η Αϊτή φημίζεται για το υψηλότατο επίπεδο διαφθοράς σε κάθε τομέα και είδος. Αλλά δεν μπορεί να εξηγηθεί η τεράστια απόκλιση μεταξύ των δισεκατομμυρίων δολαρίων βοηθείας και της κατάστασης της. Διότι εδώ κρύβεται μία τρομακτική παρανόηση (είδατε χρησιμοποιώ λέξεις με πολύ ισχυρή επίπτωση).
Η επιτυχία ενός κράτους (και μίας κοινωνίας) δεν βασίζεται στον πλούτο ακριβώς, αλλά στις πεποιθήσεις. Οι πεποιθήσεις αποτελούν τη ρίζα των αξιών και συμπεριφορών των ανθρώπων. Οι ασθένειες, η φτώχεια, η πείνα, οι πόλεμοι, η απληστία, η διαφθορά δεν είναι παρά συνέπειες εσφαλμένων αντιλήψεων – πεποιθήσεων. Και η βασική πεποίθηση των Αϊτινών είναι το… Βουντού.
Λέγεται πως το 80% είναι Καθολικοί, 20% Προτεστάντες και… 100% ακόλουθοι του θρησκευτικού αυτού συστήματος. Και πρέπει να καταστήσω σαφές εδώ πως Βουντού είναι θρησκευτικό σύστημα και όχι οι κούκλες με τις καρφίτσες, οι οποίες τόσο πολύ χρησιμοποιήθηκαν κυρίως από τον παραμορφωτικό φακό του Χόλυγουντ. Μία θρησκεία προερχόμενη από τα βάθη της Αφρικής, η οποία εμπεριέχει δικές της αντιλήψεις, τις οποίες σεβόμαστε αλλά δεν μπορούμε και να μην κριτικάρουμε και επισημάνουμε τις συνέπειες της.
Ο βασικός της πυλώνας είναι πως η μοναδική θεότητα δεν συμμετέχει τόσο πολύ στα ανθρώπινα ζητήματα, είναι αποστασιοποιημένη και πως όλη τη “δουλειά” την αναλαμβάνουν τα διάφορα πνεύματα και οι νεκροί (εντελώς υπερ-απλουστευμένα τα γράφω). Το χειρότερο όμως είναι πως για τις ανθρώπινες πράξεις δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι άνθρωποι αλλά τα προηγούμενα «όντα»· θα έλεγα εδώ πως θυμίζει σε κάποιο βαθμό τις δοξασίες της εποχής του Ομήρου.
Η καταστροφικότερη συνέπεια αυτής της πεποίθησης είναι η απεμπόληση της προσωπικής δυνατότητας δράσης, αφού όλα εκπορεύονται από τα πνεύματα και τους νεκρούς. Η μοιρολατρία και η αποδοχή των καταστάσεων στις οποίες οι Αϊτινοί αισθάνονται πως δεν έχουν καμία επιρροή ή έλεγχο τους αδρανοποιεί σε απίστευτο βαθμό και τους καθιστά πανεύκολα θύματα δολίων, οι οποίοι ενισχύουν αυτές τις αντιλήψεις προς ίδιον όφελος.
Η μιζέρια και η απόδοση ευθυνών στα όντα εκτός του εαυτού τους, η αποδοχή καταστάσεων και η πίστη μη ελέγχου σε ένα Σύμπαν, το οποίο κυριαρχείται από τα πνεύματα και τους νεκρούς καθιστούν την Αϊτή και του Αϊτινούς ένα υπόδουλο, μίζερο και πάμπτωχο κράτος.
Δεν είναι λοιπόν τα άφθονα δολάρια ή ευρώ εκείνα, τα οποία θα φέρουν τις αλλαγές, αλλά μόνον η τροποποίηση των πεποιθήσεων.
Μήπως σας θυμίζουν “κάτι” τα προηγούμενα εάν αντικαταστήσετε τη λέξη Αϊτή με μια άλλη πιο γνώριμη;
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
