Ο βουλευτής ανακαλεί

Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει για την πανδημία

Γνωστό ανέκδοτο: Ο βουλευτής παίρνει τον λόγο και δηλώνει πως «τα μισά μέλη του σώματος είναι διεφθαρμένα». Προκαλείται αντίδραση και του αξιώνουν να ανακαλέσει. «Ανακαλώ» δηλώνει. «Τα μισά μέλη του σώματος δεν είναι διεφθαρμένα».

Μας ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού. Οι μισοί πολίτες της Ευρώπης είναι δυνατό να προσβληθούν από τον κορονοϊό, πρωτίστως εξαιτίας της «Ομικρον». Ο βουλευτής του ανεκδότου μας, συστήνει να δούμε το ζήτημα από την άλλη σκοπιά: Οι μισοί Ευρωπαίοι δεν θα προσβληθούν. Δεν το λες και λίγο.

Οταν πρωτακούσαμε για γνωστό μας άνθρωπο ότι προσβλήθηκε από τον ιό, κόντεψε να μας φύγει το τιμόνι από τα χέρια. Μετά προσβλήθηκε και δεύτερος γνωστός, και τρίτος, μετά κι εμείς οι ίδιοι, άλλος βαρύτερα, άλλος σαν να μην τρέχει τίποτα και βαθμιαία εξοικειωθήκαμε, ακόμα και σε βαθμό υποτίμησης της νόσου. Είναι μια μορφή κυνισμού: Ξέρουμε ότι ο κόβιντ μπορεί να στείλει κόσμο στην κλινική ή στη ΜΕΘ, για να μη μελετάμε το επόμενο στάδιο, ή και να προκαλέσει βλάβες, αλλά από τη στιγμή που «ο δικός μας κόβιντ» είναι επουσιώδης, παίρνουμε το πράγμα έως και στο ψιλό. Τέτοιο μηχάνημα είναι ο άνθρωπος.

Ο καθηγητής Φάουτσι βλέπει ότι ενδεχομένως μετά την «Ομικρον», η πανδημία μετατραπεί σε μια διαχειρίσιμη περίπτωση. Θα μπαίνουμε με μάσκες στα σούπερ μάρκετ και τα λεωφορεία, θα καθόμαστε κάμποσο αραιά στο σινεμά, θα χαιρετιόμαστε με τους χόνδρους των δακτύλων, κάποιοι από μας θα συναχώνονται, κάποιοι θα νοσούν πιο βαριά, οι απουσίες από τη δουλειά θα είναι υποχρεωτικές (αλλά με ποιόν τρόπο αναπληρώσιμες;) και κάποιους συναδέλφους θα τους βλέπεις μόνο από την οθόνη. Δεν πειράζει. Και τους μάγειρες του μάστερ σεφ από την οθόνη τους βλέπεις, αλλά τους λατρεύεις όσο και τους συναδέλφους, αν όχι και περισσότερο.

Τίποτα βέβαια δεν είναι σίγουρο. Μπορεί να προκύψει κι άλλη μετάλλαξη, πιο δεινή από τις προηγούμενες. Αλλά μπορεί να βρεθεί το φάρμακο. Μπορεί τα εμβόλια να αποδειχθούν μεταχρονολογημένη συμφορά, και να επιβιώσουν στον πλανήτη μόνο οι ανεμβολίαστοι με αρχηγό τον Τζόκοβιτς. Μπορεί τα εμβόλια να τελειοποιηθούν και να χρεοκοπήσουν οι εταιρείες που πουλάνε τα χαρτομάντηλα. Εδώ που τα λέμε, πότε υπήρξε η χρονιά κατά την οποία ο κόσμος ήταν σίγουρος για τα μελλούμενα; Το 1900 μπήκε με αναβιωμένες τις Ολυμπιάδες και εν τέλει έφερε δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Το 2000 το υποδεχθήκαμε σαν Δευτέρα Παρουσία μείον τον Ιησού, και έφερε τζιχαντισμό και ιούς μυρμηγκοφάγων. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει στα άστρα. Και εμείς πιστεύουμε ότι ο Κρόνος υπάρχει, όπως επίσης και ο Αυγερινός, αλλά αν τα άστρα μπορούσαν να δουν το μέλλον, δεν θα έλαμπαν.