Κατερίνα Σαμψώνα: «Χιούμορ και αυτοσαρκασμός τα ισχυρά μου όπλα»

Κρίστυ Κουνινιώτη

Ενας νέος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά της με τη νοσηλευτική, την οποία υπηρετεί, απολαμβάνοντας την οικειότητα με τον κόσμο που πηγαίνει στο Κέντρο Υγείας Ανω Πόλης Πατρών, όπου εργάζεται. Παράλληλα, βρίσκει διέξοδο στα βιβλία για τα οποία γράφει κι έχει, μάλιστα ξεκινήσει το δικό της podcast, ενώ έχει εκδώσει ένα μυθιστόρημα. Η Κατερίνα Σαμψώνα συστήνεται στην «Π».

Εντονότερες αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν έντονα. Ως παιδί εργατών του εργοστασίου της Πειραϊκής Πατραϊκής, βρέθηκα μέσα στους δρόμους διεκδίκησης της εργασίας των γονιών μου και των συναδέλφων τους. Ηταν μία εποχή που σημάδεψε τη μνήμη μου, αλλά και πολλά από τα στοιχεία του χαρακτήρα μου, όπως η αλληλεγγύη και η φροντίδα όλων όσοι την έχουν ανάγκη.

Πότε αποφασίσατε ότι η νοσηλευτική ήταν ο δρόμος σας;
Ομολογώ ότι η νοσηλευτική βρέθηκε στον δρόμο μου το 1999, συμπληρώνοντας το μηχανογραφικό μου στη Γ΄ λυκείου. Με την εισαγωγή μου στα ΤΕΙ, ένας νέος κόσμος γνώσεων μού ανοίχτηκε και συνειδητοποίησα τις δυνατότητες που έχει η νοσηλευτική πέρα από τα τείχη ενός νοσοκομείου. Η νοσηλευτική μπορεί να βρεθεί παντού στην κοινότητα, υποστηρίζοντας τους πολίτες και ως ασθενείς αλλά και ως δέκτες υπηρεσιών υγείας με την πρόληψη, την προαγωγή και την αγωγή υγείας. Βέβαια, για να είσαι συνεπής ως νοσηλευτής/τρια, θα πρέπει να ενημερώνεσαι διαρκώς, μιας και όπως όλοι ξέρουμε, η γνώση είναι δύναμη.

Πώς θυμάστε το ξεκίνημά σας ως νοσηλεύτρια;
Το θυμάμαι με ενθουσιασμό και με μεγάλη αγωνία, καθώς είχα να κάνω με την Ψυχική Υγεία, στο πλαίσιο τότε της Αποσυλοποίησης. Επρεπε να διαβάσω ξανά, πιο ειδικά, να παρακολουθώ τα άτομα εκεί, να προβλέπω και να διαχειρίζομαι μαζί με τους συναδέλφους μου δύσκολες καταστάσεις. Παρόλα αυτά, κάθε μέρα ήταν μία νέα πρόκληση, γεγονός που με κρατούσε σε εγρήγορση

Σήμερα, εργάζεστε στο Κέντρο Υγείας Ανω Πόλης Πατρών. Τι αγαπάτε στη δουλειά σας και, κατά πόσο, θεωρείτε έχει επιδράσει έως τώρα στον χαρακτήρα σας;
Η πλειοψηφία του κόσμου που έρχεται στο Κέντρο Υγείας είναι άνθρωποι της περιοχής που τους γνωρίζουμε χρόνια και έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε την πορεία της υγείας τους και όχι μόνο. Εχει άλλη επαφή ο κόσμος με τους νοσηλευτές/τριες απ’ ό,τι με τους γιατρούς. Η οικειότητα αυτή, η αίσθηση ότι μπορείς να βοηθήσεις κάποιους με όποιο τρόπο σού επιτρέπεται, είναι κάτι που προσωπικά εμένα με ικανοποιεί.
Η δουλειά μου σαφώς και έχει επιδράσει στον χαρακτήρα μου, έχω υπομονή, ακούω προσεκτικά, παρατηρώ και σπάνια θα με ακούσετε να πω «Τι κάνεις;», ασυναίσθητα θα ρωτήσω «Πώς είσαι;».

Υπήρξαν στιγμές που νιώσατε να λυγίζετε; Και αν ναι, πώς το αντιμετωπίσατε;
Εννοείται πως υπήρξαν τέτοιες στιγμές. Οταν δούλευα στη Μονάδα Εμφραγμάτων του ΓΝ Πύργου, κάποιες απώλειες ασθενών ήταν επώδυνες.
Στο Κέντρο Υγείας πιο πολύ έχω να διαχειριστώ τη γραφειοκρατική ματαίωση, που αρκετές φορές δυσκολεύει την εργασιακή μας καθημερινότητα ως προς την παροχή των υπηρεσιών υγείας.
Η περίοδος της πανδημίας επίσης ήταν πολύ δύσκολη, μιας και πολλά έπεσαν στις πλάτες των υγειονομικών και αυτό φάνηκε με τη σωματική και πνευματική κόπωση που ακολούθησε.
Η αντιμετώπιση; Η συζήτηση με συναδέλφους που εμπιστεύεσαι, πάντα βοηθά στην αποφόρτιση.

Ποια τα «όπλα» σας στις όποιες δυσκολίες, εν γένει;
Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός. Και τα δύο είναι ισχυρά όπλα.

Εχετε όμως, ακόμα μία αγάπη. Τα βιβλία και τη συγγραφή –έχετε ήδη εκδώσει ένα μυθιστόρημα. Θα μας πείτε;
Πάντα έγραφα, από παιδί. Διηγήματα, μικρά μεγάλα, αλλά και βιβλία που έμεναν στο συρτάρι. Το 2018 είχα τη χαρά να εκδοθούν οι «Δεύτερες Ζωές». Είχα ξεκινήσει το 2019 το επόμενο, αλλά η πανδημία μού έκοψε κάθε έμπνευση. Ελπίζω το 2024 να επανέλθει και να ολοκληρωθεί.
Οσον αφορά τα βιβλία, είναι η διέξοδός μου. Πολλές οι βιβλιοθήκες, αμέτρητα τα βιβλία. Γράφω για αυτά και έχω αρχίσει και το podcast μου με τίτλο «Βιβλία και Αλλες Ιστορίες».

Στόχοι/όνειρά σας;
Ελπίζω σε ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας, με δωρεάν δημόσια υγεία και σε μία πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας που θα αξιοποιηθεί όπως της αξίζει. Πλέον αποφεύγω να κάνω μακροχρόνια σχέδια, γι’ αυτό εύχομαι το 2024 να είναι δημιουργικό και αποτελεσματικό.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News