Οριστική διάλυση σε τόσο λίγα χρόνια…
Ο Γιώργος Αναστασόπουλος είναι αρθρογράφος εφημερίδας «Πελοπόννησος»-παραγωγός Peloponnisos fm 104,1.
Αν θεωρήσουμε ως αφετηρία για την οικονομία της συζήτησης το 2012. Τότε που ο «αντισυστημικός» ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη μνημονιακή παραζάλη αναρριχήθηκε από τις πλατείες στα δώματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από τις κοινωνικές ανάγκες εκείνου του καιρού, ο νεαρός Αλέξης Τσίπρας ενεδύθη με τον μανδύα του «Ζορό» της πολιτικής και υποσχέθηκε ελπίδα στα θύματα της μνημονιακής λαίλαπας.
Στις μέρες μας ο ρομαντισμός της πρώτης φοράς, που η Αριστερά ευαγγελίσθηκε ότι θα κάνει τη διαφορά, ασκώντας εξουσία με όπλο τα ηθικά πλεονεκτήματά της, έχει δώσει τη θέση του στην απαξίωση και τον ευτελισμό της. Είναι τόσο στενάχωρη, μα και τόσο αληθής η διαπίστωση. Δεν χρειάσθηκαν, παρά μόνο 12 χρόνια, για να γίνει θρύψαλα η ηθική υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ερασιτεχνισμοί του όταν κυβέρνησε τη χώρα, με τους βαρουφάκικους λεονταρισμούς, την ανοησία της «κατάργησης των μνημονίων με ένα άρθρο» και με την οδυνηρή εμπειρία των «κάπιταλ κοντρόλ» δεν έχουν προηγούμενο στην πολιτική ιστορία του τόπου.
Κι όμως, ο λαός επειδή οι Συριζαίοι άσκησαν εξουσία όντες άπειροι και άδολοι, άσχετα αν ήταν ατζαμήδες, φέρθηκε με μεγάλη επιείκεια στον ΣΥΡΙΖΑ και με 32% τον τοποθέτησε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σ’ εκείνο ακριβώς το κομβικό σημείο, αντί ο Τσίπρας και οι συν αυτού να κάνουν με γενναιότητα και ειλικρίνεια την αυτοκριτική τους, εξόργισαν τον κόσμο με τις εμμονές και την αμετανόητη στάση τους για τα πεπραγμένα της κυβερνητικής θητείας τους.
Υπήρξαν, ταυτόχρονα, εσωκομματικά σπέρματα αμφισβήτησης κι από αυτά γεννήθηκαν το «Μέρα 25» και η «Πλεύση Ελευθερίας».
Μέχρι που ήλθαν οι εκλογές του 2023. Εκλογές μιας αναπόφευκτης συρρίκνωσης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, παραίτησης του Τσίπρα και ανάδειξης ενός επικοινωνιακά χαρισματικού, πλην απολίτικου «ούφο» στην ηγεσία του.
Κυριάρχησε τον τελευταίο χρόνο η «Κασσελακιάδα» κι όταν οι βασικοί εκφραστές της «πολυμετοχικότητας» του ΣΥΡΙΖΑ πείσθηκαν ότι επικρατούσε η πολιτική αφασία στο κόμμα τους αποφάσισαν ετσιθελικά και αντιδημοκρατικά να αποβάλουν σαν ξένο σώμα τον Κασσελάκη από την ηγεσία τους, αφού στο μεταξύ είχε προηγηθεί μια ακόμη διάσπαση. Και μόλις έτσι αποφάσισαν, ένα αδιανόητο σπιράλ πολιτικής αυτοχειρίας και απαξίωσης άρχισε να προβάλλεται στους τηλεοπτικούς δέκτες και τα σόσιαλ μίντια σε ζωντανή σύνδεση.
Δεν διαφέρει η ταμπέλα που αναφέρεται σε «οριστική διάλυση» ενός εμπορικού καταστήματος, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αφίσταται της πραγματικότητας η επισήμανση ότι ένας πολιτικός κύκλος κλείνει ταπεινωμένος.
Ποιος να το έλεγε ότι σ’ ένα κόμμα της Αριστεράς θα φώλιαζε η διχόνοια για την «καρέκλα» και το χρήμα. Διότι αυτή είναι η σύγχρονη αλήθεια σε σχέση με τις διασπάσεις του παρελθόντος. Τότε πρότασσαν τα ιδεολογήματα και τους αξιακούς κώδικές τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πνέει τα λοίσθια, γιατί οι αλλεπάλληλες επιπολαιότητές του δεν του επέτρεψαν να ενηλικιωθεί πολιτικά. Κι ας είχε πλείστες όσες ευκαιρίες από το 2012 μέχρι σήμερα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
