Από το σάλπισμα απελευθέρωσης στο νέο συναγερμό

Το κύριο άρθρο της “Π” καταπιάνεται από την υγειονομική ανατροπή και σχολιάζει.

ΔΕΝ έχουν περάσει 2-3 εβδομάδες από τότε που ανακοινώθηκε θεαματική αποκατάσταση της κανονικότητας, σε μεγάλο βαθμό. Οι πολίτες αισθάνθηκαν ότι ο μεγάλος κίνδυνος μένει πίσω. Και χαλάρωσαν.
ΜΕΣΑ σε πολύ λίγο χρόνο, χτυπάμε ξανά συναγερμούς. Η κανονικότητα, η ψευδαίσθηση ότι η περιπέτεια τελειώνει και η αδημονία, μας έκαναν ζημιά. Και μας απειλεί.
ΕΙΝΑΙ προφανές ότι κάτι δεν σταθμίστηκε σωστά. Ανεκτό, ως προς τις μεταμορφώσεις του εχθρού, που αποτελεί αχαρτογράφητη περίπτωση. Ομως, η πρόοδος των εμβολιασμών ήταν μικρή για να επιτραπεί το αισιόδοξο σάλπισμα, προκαλώντας μια απελευθέρωση που δεν είναι εύκολο να μαζευθεί.
ΕΞΕΛΙΠΑΝ στο μεταξύ και οι έλεγχοι, κάτι που έστειλε μηνύματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι προβλήθηκε ως είδηση ότι απαγορεύονται οι όρθιοι στα μπαρ, ενώ δεν είχε αρθεί η απαγόρευση. Εκλιπόντων των ελέγχων, είχαμε πιστέψει πως είχε…

Η ΠΑΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΑΡΘΡΟ αντιπρυτάνεως του Πανεπιστημίου Πατρών φιλοξένησε- σε περίοπτη θέση- επετειακή έκδοση των Γουάσιγκτον Τάιμς για τα 200 χρόνια από την επανάσταση και το σημερινό πρόσωπο της χώρας αλλά και τους προσανατολισμούς της.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ είναι ένα κείμενο κύρους και αποτυπώνει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες του Πανεπιστημίου Πατρών, σε έναν ενημερωτικό τόπο με παγκόσμια ακτινοβολία και αναγνωσιμότητα.
ΕΙΝΑΙ ένα παράδειγμα του πώς η περιοχή μας θα μπορούσε να αξιοποιήσει εξωστρεφώς και επ’ ωφελεία της την επετειακή συγκυρία. Είναι γεγονός ότι η πανδημία δυσκόλεψε τα περιθώρια για κινήσεις μεγάλου βεληνεκούς, αλλά είναι και προφανές ότι δεν έφταιξε μόνο η πανδημία.
ΣΕ Ο,ΤΙ αφορά το Πανεπιστήμιο Πατρών, δεν χρειάζονται ανάπτυξη οι λόγοι για τους οποίους η πόλη και η περιοχή πρέπει να το στηρίξουν και να το προβάλουμε διεθνώς.
ΥΠΟ τον όρο ότι μπορούμε, φυσικά.