Κωνσταντίνος Μάγνης

Από τους «Αναθεματισμένους» στην Ακαδημία. Ετσι λεγόταν το γκρουπ της τελευταίας συμμετοχής της παρέας του στο Καρναβάλι, ένα λογοπαίγνιο ανάμεσα στα θέματα του Θησαυρού και την ταλαιπωρία που προκαλούν, στο πλαίσιο του γνωστού καρναβαλικού μαζοχισμού.

Ο Αρίστος Σταθόπουλος και η ομάδα του είναι ένας από τους πυρήνες της «Καρναβαλικής Ακαδημίας» που συστάθηκε πρόσφατα και που συζητήθηκε πριν ακόμα «πατήσει στο γήπεδο». Μάλιστα δεν θα το πατήσει καλά-καλά το καρναβαλικό γήπεδο ούτε καν το 2024. Θα κάνουν μια- δυο εκδηλώσεις, το περιεχόμενο των οποίων δεν αποκαλύπτουν ακόμα, και θα στρωθούν στη διαβούλευση για το Καρναβάλι του 2025.

Με την ελπίδα ότι οι ιδέες τους θα προβληματίσουν δημιουργικά τη δημοτική αρχή. Αλλά ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό είναι μια κουβέντα. Δεν συνέστησαν πάντως την Ακαδημία με σκοπό τη σύγκρουση. Οπου δεν τα βρίσκουν με τον Δήμο, θα προχωρούν μόνοι τους, όσο είναι εφικτό.

Αυτό είναι το απόσταγμα της κουβέντας που μας πρόσφερε η παρουσία του Αρίστου Σταθόπουλου στις επάλξεις της εφημερίδας «Πελοπόννησος». Μας λέει ότι η Ακαδημία ήταν καρπός μιας διαβούλευσης 15 χρόνων μεταξύ των καρναβαλικών πυρήνων που συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να αποκτήσουν θεσμική υπόσταση. Και την απέκτησαν. Εχουν ισχυρή άποψη για το Καρναβάλι και όραμα. Και προχώρησαν στην ίδρυση σωματείου «για να υπερασπιστούμε αυτό που θέλουμε», όπως μας εξηγεί με απλά λόγια.

Και τι θέλουν; Πιστεύουν ότι το Καρναβάλι «έχει μπει σε pause», όπως μας λέει παραστατικά, μετά την πανδημία, η αναγκαστική παύση της οποίας δεν αξιοποιήθηκε ως ευκαιρία για ανασυγκρότηση. Σε ποια κατεύθυνση; Της εξωστρέφειας. Πιστεύει πως δεν έχουμε παρά να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας με τα ξένα καρναβάλια και να μελετήσουμε το υπόδειγμά τους. Παράδειγμα: Το Καρναβάλι του Πουτινιάνο, μιας μικρής ιταλικής πόλης που έγινε διάσημο, επενδύοντας 1,2 εκατ. ευρώ τον χρόνο σε άρματα. Παράδειγμα 2ο, το Βιαρέτζιο, σχετικά νωπή διοργάνωση.

Δημιούργησαν στο προάστιό τους μια έκταση τρεις φορές την πλατεία Γεωργίου και διοργανώνουν καρναβαλικές εκδηλώσεις επί πέντε συνεχή σαββατοκύριακα, πολλαπλασιάζοντας την επισκεψιμότητα της περιοχής. Παράδειγμα 3ο, η Βασιλεία: Με επινοητικές κινήσεις του μάρκετινγκ, δημιουργούν μικρούς θρύλους, σχετιζόμενους με το καρναβάλι τους. Η Πάτρα είχε τη μοναδικότητα του άνθινου άρματος, το οποίο κατάργησε και μόλις τώρα επανέφερε.

Συμπέρασμα- προτροπή: «Να δημιουργήσουμε τον δικό μας μύθο στο Καρναβάλι της Πάτρας». Προσωπικός του καημός, οι μπάστακες. Οι συνταξιούχοι μπάστακες, όπως λέει, παροιμιωδώς: Να μη βγάζουμε τους ίδιους, ξεπερασμένης τεχνοτροπίας, κάθε χρόνο, αλλά να δημιουργούμε ένα αίσθημα προσμονής κάθε χρόνο γι’ αυτούς. Γενικά θα πρέπει να συνδυάσουμε το Καρναβάλι μας με ανάπτυξη θεματικής δημιουργικής βιομηχανίας. Μα δεν γίνονται κινήσεις τέτοιες στα Σφαγεία από πλευράς του Δήμου; Μιλάμε για κάτι πιο προχωρημένο και δυναμικό.

Τρέφουν προσδοκία συμβατότητας από τη σημερινή δημοτική αρχή; «Καμία δημοτική αρχή δεν παρουσίαζε ποτέ συμβατότητα με τους καρναβαλιστές» παρατηρεί. Πιστεύει ότι το Καρναβάλι θα πρέπει να αποκτήσει όρους μεγαλύτερης αυτονομίας σε σχέση με την πολιτική αρχή και η καρναβαλική έκφραση της πόλης να συναποφασίζεται με τις κοινωνικές δυνάμεις. Θα ήθελε να δει έναν πρόεδρο του Καρναβαλικού Οργανισμού που να έχει 7ετή θητεία. Οσο για την πάγια αιτία καχυποψίας της δημοτικής αρχής απέναντι στους καρναβαλικούς πυρήνες -η διάθεσή τους για μόχλευση ιδιωτικών κεφαλαίων από χορηγούς- η άποψή του είναι καταλυτική: «Καρναβάλι χωρίς λεφτά δεν γίνεται. Αλλά σύμφωνοι, η προβολή των χορηγών θα πρέπει να πληροί κάποια όρια».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News