Η παρατεταμένη οργή και απαξία

ΕΚΤΟΣ από τις εκλογές, υπάρχει και η ρέουσα κοινωνική πραγματικότητα. Η δημοσκόπηση της DATA CONSULTANTS που δημοσίευσε η «Π» πέρα από την πρόθεση ψήφου των πολιτών και τις μετακινήσεις τους στον διακομματικό άξονα, αποτυπώνει αρυθμίες και απαξία.

ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ που καθρεπτίζει την αξιολόγηση των πυλώνων του δημόσιου βίου εκ μέρους των πολιτών, εμφανίζεται καθίζηση των θεσμών που αποτελούν αποδέκτες και χειριστές της λαϊκής έκφρασης, ενώ στην κορυφή βρίσκονται οι μηχανισμοί του κράτους.

Ο ΚΟΣΜΟΣ εμπιστεύεται πρωτίστως τον στρατό και την αστυνομία και πολύ λιγότερο τους φορείς της αιρετής εξουσίας. Εκτιμά μάλιστα ότι υπάρχει εκτεταμένη διαφθορά στους δημόσιους οργανισμούς -εξαιρώντας, βέβαια, τον στρατό και την αστυνομία- προφανώς επειδή πιστεύει ότι οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί θεματοφύλακες αλληθωρίζουν ή επωφελούνται για λογιαριασμό τους. Και βέβαια χαμηλότερα στον πίνακα εμπιστοσύνης είναι ο Τύπος, μάλλον επειδή ο κόσμος πιστεύει ότι αποτελεί εξαπτέρυγο και όχι ελεγκτή της εξουσίας.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αυτή αποτελεί ειρωνική ανατροπή μιας άλλης πραγματικότητας, που αποτελούσε ίδιον της ελληνικής ζωής επί δικτατορίας και προγενέστερα: Τότε που ο κόσμος έτρεμε τον στρατό και την αστυνομία και έτρεφε ελπίδες στη δημοκρατία και τους αγωνιστές της.

Η ΚΡΙΣΗ αποτέλεσε ορόσημο μιας τομής στις διαθέσεις της κοινής γνώμης, τομής η οποία δεν λέει να κλείσει, αλλά αντιθέτως αιμορραγεί με κάθε ανατάραξη. Και είχαμε διαρκείς τέτοιες την τελευταία δεκαετία. Βέβαια, ο κλονισμός της αξιοπιστίας του δημοκρατικού συστήματος είχε αρχίσει να επέρχεται στη στροφή του νέου αιώνα, λόγω φαινομένων εκμαυλισμού, κυνισμού και αμοραλισμού που εκδήλωναν οι πολιτικοί και θεσμικοί θύλακες.

ΝΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ; Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω στις δημοσκοπήσεις ή με κάθε αφορμή, για να στέλνει μηνύματα. Αλλά πρέπει να γίνει πολλή δουλειά για την αποκατάσταση του πολιτικού συστήματος. Και, βεβαίως, του ενημερωτικού.