Αν περίμεναν από εμάς οι Ουκρανοί

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι είσαστε Ουκρανός πολίτης και ότι η θέση του δημοτικού συμβουλίου των Πατρέων είχε αποφασιστική σημασία για την περιπέτεια της πατρίδα σας: πώς θα υποδεχόσασταν την πληροφορία ότι οι πατραϊκές αυτοδιοικητικές δυνάμεις, αντί να επιδιώξουν τη σύνθεση, στη χθεσινή συνεδρίαση του σώματος, προσήλθαν με ξεχωριστά σχέδια ψηφίσματος, μετατρέποντας ουσιαστικά την τραγωδία της Ουκρανίας σε εργαλείο διαπαραταξιακού ανταγωνισμού; Θα σας αποκαρδίωνε αυτή η στάση. Σύμφωνοι, όλα τα θέματα είναι πολιτικά και ιδεολογικά, αλλά στα μείζονα θέματα, άνθρωποι και ομάδες αναζητούν κοινούς τόπους και κοινές πορείες. Κολοσσιαίο παράδειγμα, η Ελλάδα του ’40.

ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ, δεν είστε πολίτης Ουκρανίας και το ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου δεν έχει, εκ των πραγμάτων, κάποιο ιδιαίτερο ειδικό βάρος ούτε για την Ουκρανία, ούτε για τη Ρωσία, ούτε για την ιστορία. Φοβούμαστε, όμως, ότι δεν έχει ειδικό βάρος ούτε για την πατραϊκή κοινωνία, για λογαριασμό της οποίας επρόκειτο να εκδοθεί.

ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις θα πρέπει να προβληματιστούν στο μέτρο, που η δράση τους δεν συναντά το τοπικό δημόσιο ενδιαφέρον. Φαίνεται ότι οι παραδοσιακές πολιτικές φόρμες δεν μετρούν και πολύ. Η κοινωνία έχει προχωρήσει και αναζητά σε άλλους διαύλους την έκφρασή της. Θα πρέπει οι τοπικοί εταίροι να φτιάξουν ένα καλύτερο, ουσιαστικό, ενεργό και ευρύ πλαίσιο επικοινωνίας με τους πολίτες, προκειμένου να μην εγείρουν από μόνοι τους τείχη, μέσω των οποίων αποκλείονται από τον κόσμο έξω.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, συμφωνούμε ότι ο ουκρανικός λαός δικαιούται και θα έχει ανθρωπιστική βοήθεια από τους πατρινούς. Αυτό είναι ένα κέρδος και για τους ίδιους τους πατρινούς και τους εκπροσώπους τους.