Αναγκαία η διδασκαλία της τοπικής Ιστορίας σ’ όλα τα σχολεία
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΕΚΙΡΗ
Οπως είναι γνωστό οι μεγάλες εορταστικές εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση 200 ετών από την έναρξη της επανάστασης του 1821 σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ολοι οι Ελληνες και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανεξάρτητα από πολιτικές τοποθετήσεις και κόμματα μετείχαν στη μεγάλη εθνική μας γιορτή.
Βέβαια το μεγάλο αυτό γεγονός έφερε στην επικαιρότητα ένα μεγάλο εθνικό θέμα, το οποίο έχει πολλάκις απασχολήσει πολλούς Ελληνες πατριώτες και ιστορικούς. Το γεγονός αυτό είναι ότι πολλοί Ελληνες αγνοούν πολλά ιστορικά γεγονότα, τα οποία σήμερα πληροφορούνται για πρώτη φορά. Κυρίως όμως την περίοδο αυτή διεφάνη ότι σε πολλά χωριά οι νέοι και οι μεσήλικες αγνοούσαν μεγάλα ιστορικά γεγονότα της περιοχής τους. Επειδή το θέμα αυτό με είχε απασχολήσει πολύ στο παρελθόν, ασχολήθηκα και πάλι προσωπικά και ρωτούσα τηλεφωνικά, άλλοτε επώνυμα και άλλοτε ανώνυμα πρόσωπα γνωστά ή άγνωστα. Συγκεκριμένα ρωτούσα κυρίως νέους ανθρώπους αλλά και μεσήλικες για ιστορικά γεγονότα της περιόδου του 1821, τα οποία ήσαν γνωστά στο πανελλήνιο και είχαν σχέση με την περιοχή τους.
Ειδικότερα, στην περιοχή των Καλαβρύτων ρωτούσα ποιος, πότε και που σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης του 1821. Στην περιοχή της Αιγιάλειας ρώτησα για τη σύσκεψη της Βοστίτσας, πότε και που έγινε, ποιοι μετείχαν και ποιες αποφάσεις επάρθησαν. Στην περιοχή των Πατρών ρώτησα για τη μάχη του Σαραβαλίου, στην οποία μετείχε ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, για την απελευθέρωση της Πάτρας κ.α. Τέλος, στην περιοχή της Αχαγιάς ρώτησα για διάφορα ιστορικά γεγονότα τα οποία είχαν συμβεί στην ευρύτερη περιοχή της Δύμης.
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι απογοητεύτηκα από τις απαντήσεις. Οι περισσότεροι και κυρίως οι νέοι, αγνοούσαν τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα που είχαν συμβεί στις περιοχές τους. Οι μεσήλικες γνώριζαν μερικά γεγονότα, χωρίς να θυμούνται πρόσωπα και ημερομηνίες. Σε ερωτήσεις που έκανα, μου απαντούσαν ότι στο σχολείο που φοιτούσαν, σπάνια οι δάσκαλοι τους μιλούσαν για τα γεγονότα και εάν τους μιλούσαν, μιλούσαν εκτός προγράμματος του σχολείου.
Ολα αυτά τα γεγονότα προσωπικά δεν μου έκαναν εντύπωση, διότι με το θέμα αυτό έχω ασχοληθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Για την ιστορία στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω ότι το ίδιο παράπονο, της μη διδασκαλίας δηλαδή της τοπικής ιστορίας είχα και έχω και εγώ ακόμα. Προσωπικά εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κάτω Αχαΐα. Εκεί τελείωσα το Δημοτικό Σχολείο και το οκτατάξιο Γυμνάσιο. Εκεί λοιπόν ποτέ και από κανέναν δάσκαλο ή καθηγητή δεν άκουσα κάτι για τη μεγάλη ιστορία της περιοχής. Αυτός δε είναι ένας από τους λόγους που αναγκάζομαι να προτείνω ώστε να διδάσκεται η τοπική ιστορία σε κάθε χωριό ή πόλη της χώρας μας. Στο βιβλίο που έχω γράψει με τίτλο : «Οι αγώνες μου για μία καλύτερη παιδεία» και συγκεκριμένα στη σελίδα 85, μεταξύ άλλων αναφέρω και τα εξής : «Η διδασκαλία της τοπικής μας ιστορίας είναι μεγάλη ανάγκη να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία της χώρας μας. Την περίοδο 1990-1993 που είχα την ευκαιρία να υπηρετήσω στο Υπουργείο Παιδείας κατεβλήθη μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας να διδάσκεται σε κάθε περιοχή η τοπική ιστορία και τούτο διότι οι νέοι μας μαζί με τις εγκύκλιες γνώσεις τους, πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία της περιοχής στην οποία γεννήθηκαν και στην περιοχή όπου ζουν. Ομως η προσπάθεια αυτή προσέκρουσε στη λογική ότι δεν έπρεπε να φορτώσουμε τα παιδιά και με άλλα μαθήματα. Βέβαια η δικαιολογία αυτή είχε κάποια λογική βάση, διότι την περίοδο εκείνη, όπως είναι γνωστό, προσετέθησαν πολλά μαθήματα τα οποία επιβάρυναν το πρόγραμμα των μαθητών. Σήμερα όμως, το θέμα έχει έλθει και πάλι στην επικαιρότητα και είναι πολλοί εκείνοι που ασπάζονται την άποψή μας και θέλουν να διδάσκεται η τοπική ιστορία στα σχολεία μας. Ελπίζω και πιστεύω ότι γρήγορα θα βρεθεί κάποιος υπουργός που θα καλύψει το μεγάλο αυτό κενό που υπάρχει στην εκπαίδευση της νεολαίας μας».
Βασίλης Μπεκίρης
τ. Υφυπουργός
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
