Το ρουθούνι του σκύλου
Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει…
Ξεφυλλίζουμε εφημερίδα. Το ρεπορτάζ ασχολείται με τον σεισμό στο Αρκαλοχώρι, του οποίου οι περισσότεροι αγνοούσαμε την ύπαρξη αλλά μας το έμαθε ο εγκέλαδος. Στην ίδια σελίδα, ο ένας σεισμολόγος λέει ότι ο σεισμός που τίναξε την πολίχνη στον αέρα ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία: Δεν υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια. Για να το λέει, λες, κάτι θα ξέρει. Ειδικός είναι ο άνθρωπος. Αλλάζεις παράγραφο και διαβάζεις τις εκτιμήσεις ενός άλλου σεισμολόγου. Εκείνος λέει ότι η περιοχή ήταν υπό παρακολούθηση γιατί είχε αξιοπρόσεκτη κινητικότητα. Προσθέτει, για να μην παρεξηγηθεί, ότι αυτό δεν πρέπει να ερμηνεύεται σαν δήλωση ότι ο σεισμός είχε προβλεφθεί, αλλά σαν διαπίστωση ότι το υπέδαφος παρουσίαζε δραστηριότητα με επιστημονικό ενδιαφέρον. Για να το λέει, λες, κάτι θα ξέρει και εκείνος, αφού είναι επίσης ειδικός. Αυθόρμητα τώρα θυμηθήκαμε τον Χότζα ως δικαστή. Λέει ο ένας αντίδικος τα δικά του, δίκιο έχεις, του λέει. Λέει ο άλλος αντίδικος τα δικά του τα δικά, δίκιο έχεις του λέει κι εκείνου. Πετάγεται ένας ακροατής: Δεν μπορεί να έχουν δίκιο και οι δύο αφού λένε αντίθετα επιχειρήματα. Δίκιο έχεις κι εσύ, του λέει ο Χότζας.
Εχουν και οι δύο δίκιο επομένως. Ο ένας που αιφνιδιάστηκε από τον σεισμό, και εύλογα, αφού δεν είχε κανένα ίχνος στα χέρια του. Ο άλλος που δεν αιφνιδιάστηκε, γιατί είχε κάποιες ενδείξεις. Απλά ο ένας δεν μοιράστηκε με τον άλλον τις ενδείξεις που είχε. Εργάζονται χωριστά. Και ίσως ο ένας να μην έχει πρόσβαση στα δίκτυα γεωλογικής παρακολούθησης που έχει ο άλλος. Αλλά υποτίθεται ότι η χώρα έχει κεντρικό σεισμολογικό ινστιτούτο, με πρόεδρο και διοίκηση, και φανταζόμαστε ότι κάθε σεισμολογικός θύλακας θα όφειλε να τροφοδοτεί το κέντρο με τις παρατηρήσεις του, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν συμβαίνει, κάτι που δεν μας κάνει εντύπωση, γιατί έχουμε διαπιστώσει ότι στη χώρα δεν τα πάνε όλοι οι σεισμολόγοι καλά μεταξύ τους και ότι κάποιοι χρησιμοποιούν τις θέσεις τους και τη γνώση τους, με κάθε συγκυρία που ρίχνει τα βλέμματα της κοινωνίας πάνω τους, για να ασκούν ιδιαίτερη επικοινωνιακή πολιτική, είτε για προβολή, είτε για λόγους επιστημονικού ανταγωνισμού, είτε από κάποιο άλλο ελατήριο. Επιστήμη είναι αυτή, έχει και ελατήρια, και τροχαλίες, και πηνία, και ιμάντες, άμα μπεις σε εργαστήριο θα τα χάσεις.
Διαβάζουμε τις εφημερίδες της επομένης. Α, εκεί έχουμε πιο ωραία πράγματα. Και συναρπαστικά και κοινωνικώς εμπορεύσιμα: Οι ειδικοί διατείνονται ότι ο Δυτικός Κορινθιακός, κατ’ άλλους, και ο Πατραϊκός, κατ’ άλλους άλλους, παρουσιάζουν ενδείξεις εξάρσεως και είναι υπό παρακολούθηση. Δεν ξέρουμε ποια έξαρση εννοούν και πώς την εννοούν, καθώς εμείς, εβδομάδες τώρα, δεν έχουμε πάρει χαμπάρι ούτε μισό ρίχτερ, αλλά οι ειδικοί έχουν ειδικά όργανα που είναι πολύ ευαίσθητα και καταγράφουν όσα δεν είναι αντιληπτά από το μέσο αισθητήριο (ανθρώπου, γιατί οι σκύλοι ακούν τις υπόγειες κινήσεις των λιθοσφαιρικών πλακών, ίσως μάλιστα και να τις μυρίζουν: τεντώνουν το ρουθούνι και σκέφτονται: Χμμμ, πρέπει να κινείται η αφροασιατική τάφρος προς την ευρωπαϊκή) επομένως κάτι ξέρουν που εσύ δεν ξέρεις.
Αυτό που εσύ ξέρεις είναι ότι ο Πατραϊκός, ο Κορινθιακός, δυτικός και ανατολικός, αν μη και κεντρικός, ο Αμβρακικός, ο Παγασητικός, ο Θερμαϊκός, το βόρειο, το κεντρικό, το νότιο Ιόνιο, η Μεσσηνία, η Εύβοια, οι Πλαταιές, το ανατολικό Αιγαίο και σύμπασα η Κρήτη, είναι σεισμογενείς περιοχές, επομένως ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκλυθεί ενέργεια, μικρομεσαίας, μεσαίας, ισχυρής ή ισχυρότατης βαθμίδας. Το έχεις ζήσει πολλές φορές και είσαι καλά και δεν γνωρίζεις άνθρωπο να έχει πάθει κάτι σοβαρό από σεισμό και έχεις συμπεράνει πως αυτό που σε προστατεύει είναι το εμβόλιο: Να έχεις ένα γενικά αξιόπιστο σπίτι. Θυμάσαι μετά κάτι που σου είχε πει αυστηρά ο Βαρώτσος, σε περίοδο σεισμοφιλολογίας, το ’93: «Άλλο η πρόγνωση, και άλλο η προειδοποίηση». Εννοούσε πως οι επιστήμονες μπορεί να κάνουν τις εκτιμήσεις τους για ενδεχόμενο σεισμικό γεγονός, αλλά η πολιτεία θα κρίνει εάν οι εκτιμήσεις αυτές είναι αξιοποιήσιμες. Εφόσον κανείς δεν μπορεί να σου ανακοινώσει το ακριβές ραντεβού με τον εγκέλαδο, δεν έχει νόημα να βάζεις πενήντα, εκατό, τριακόσιες χιλιάδες πολίτες να ζουν σε αντίσκηνα επί εβδομάδες και μήνες ενόψει ενός σεισμού που ίσως γίνει και που ίσως είναι ισχυρός.
Αλλά βλέπεις ο κόσμος έχει φοβικότητα με τους σεισμούς, άρα ως δημοσιογράφος οφείλεις να ασχολείσαι, γιατί και αν δεν ασχοληθείς, απλά στέλνεις το κοινό στα ΜΜΕ που θα ασχοληθούν. Και να θες να είσαι σοβαρός στη χώρα, δεν σε αφήνει η χώρα, και μάλιστα δεν σε αφήνουν ορισμένοι επιστήμονες της χώρας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
