Καζίνο Ρίου: Σκλήρη απάντηση εργαζομένων στη συνέντευξη Πηλαδάκη στην «Π»
«Εδώ και πολλά χρόνια έχουµε στα χέρια µας αποδείξεις «συναλλαγών» µε την εργοδοσία, πάνω και… κάτω από το τραπέζι, ορισµένων εκ των υποκινητών… της «επανάστασης».
Αµεση ήταν η παρέµβαση του προέδρου του Σωµατείου Εργαζοµένων Καζίνου Ρίου, Δηµήτρη Καραγεωργόπουλου, σε όσα υποστήριξε χθες µέσω της εφημερίδας «Πελοπόννησος» ο ιδιοκτήτης του Κωστής Πηλαδάκης.
Καζίνο Ρίου: Φεύγω και αμαρτίαν ουκ έχω… – Αποκλειστικά στην «Π» ο Κώστας Πηλαδάκης
Το πλήρες κείµενο είναι το ακόλουθο:
«Αντιλαµβανόµαστε τον πανικό της εργοδοτικής πλευράς, αλλά µε κρυµµένες αλήθειες δεν λύνεται ή µάλλον οξύνεται περισσότερο το πρόβληµα. Με τη συνέντευξη του κ. Πηλαδάκη επιχειρείται να ωραιοποιηθεί το επιχειρηµατικό του προφίλ. Αποτέλεσµα; Να εξαγριώνονται περισσότερο οι 230 εργαζόµενοι που έχουν βιώσει στο πετσί τους την αδιαφορία.
Δηλαδή τι; Τάχα µόνο εκείνος παλεύει για τη σωτηρία της επιχείρησης και οι εργαζόµενοι τον αντιµετωπίζουν µε… δυσπιστία;
Η πραγµατικότητα είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια η συντριπτική πλειοψηφία του προσωπικού πάλεψε µε νύχια και µε δόντια για να διασωθεί η επιχείρηση και οι θέσεις εργασίας. Κάναµε αρκετές υποχωρήσεις και ρυθµίσαµε ουκ ολίγες φορές τις εργατικές αξιώσεις µε ρυθµίσεις που δεν τηρήθηκαν ποτέ. Μόνιµο πρόβληµα και άλλοθι ταυτόχρονα για τη µη τήρηση των συµφωνιών µε τους εργαζόµενους ήταν η επιθετικότητα µιας οµάδας εργαζοµένων, οι κινήσεις των οποίων διευκόλυναν τα µάλα την εργοδοτική πλευρά. Ως διά µαγείας, κάθε φορά που η εταιρεία έπρεπε να εφαρµόσει µια συµφωνία αποπληρωµής των εργατικών αξιώσεων, εµφανιζόταν η «επαναστατική» οµαδούλα και έκανε πότε επίσχεση εργασίας, πότε κατάσχεση, πότε αποκλεισµό του καζίνο, πότε καταγγελία στην ΕΕΕΠ για επιβολή κύρωσης προσωρινής διακοπής λειτουργίας της επιχείρησης.
Αυτές οι ενέργειες έδιναν το τέλειο άλλοθι στην εταιρεία, όχι µόνο να µην αποπληρώνει τις οφειλές αλλά να επανέρχεται µε νέες αξιώσεις κουρεµάτων των εργοδοτικών οφειλών. Οταν δε, το 2016 -2017, καταφέραµε και επιβάλλαµε ελεγκτές οικονοµικής διαχείρισης στο καζίνο προκειµένου να έχουµε συνολική εικόνα των διαχειριστικών πράξεων, οι πρώτοι που βγήκαν στην αντεπίθεση και πολέµησαν την εµπλοκή του σωµατείου σε αυτή τη διαδικασία ήταν οι της «επαναστατικής» οµάδας. Τυχαίο;
Θα πει κανείς ότι παντού υπάρχουν «χρήσιµοι ηλίθιοι». Στην περίπτωση µας δεν είναι έτσι. Εδώ και πολλά χρόνια έχουµε στα χέρια µας αποδείξεις «συναλλαγών» µε την εργοδοσία, πάνω και… κάτω από το τραπέζι, ορισµένων εκ των υποκινητών… της «επανάστασης». Οι εργαζόµενοι του καζίνο Ρίο γνωρίζουµε πρόσωπα και πράγµατα.
Οι ρήτρες που µας πρότεινε αυτή τη φορά η εταιρεία για την υπογραφή µιας νέας συµφωνίας ρύθµισης των εργατικών αξιώσεων, εγκλωβίζουν τους εργαζόµενους και δη εκείνους που δεν έχουν κάνει κατάσχεση (ως γνωστόν οι «επαναστάτες» δεν υπογράφουν «ντροπιαστικές συµφωνίες). Άκουσον, άκουσον! Για να άρουν την κατάσχεση οι «επαναστάτες», θα πρέπει όσοι δεν είναι «επαναστάτες», δεν έχουν κάνει κατάσχεση και δεν απειλούν τη λειτουργία της επιχείρησης να συµφωνήσουµε κουρέµατα και µακροχρόνιες ρυθµίσεις στις οφειλές που έχει δηµιουργήσει το καζίνο απέναντι µας, σε δόσεις έως και 7 χρόνια µετά. Θα πρέπει να εγκλωβιστεί δηλαδή η πλειοψηφία των εργαζοµένων από τώρα, σε µια συµφωνία, όχι µε το καζίνο βιώσιµο και σε λειτουργία, αλλά µε το καζίνο είναι κλειστό και να κινδυνεύει µε οριστικό λουκέτο. Να είµαστε δεµένοι χειροπόδαρα δηλαδή και µάλιστα πριν δούµε το συνολικό σχέδιο εξυγίανσης, πριν δούµε ποιοι και µε ποιους όρους ενδιαφέρονται για το καζίνο, πριν µάθουµε αν ανοίγει και πότε η επιχείρηση, πριν τα «βρει» ο κ. Πηλαδάκης και οι φερόµενοι ως επενδυτές µε τους «επαναστάτες» που έχουν κάνει την κατάσχεση.
Και για όσο καιρό δεν θα βρίσκεται λύση ή δεν θα εκδίδεται απόφαση εξυγίανσης της επιχείρησης, εµείς θα πεινάµε, δεν θα µπορούµε να κινηθούµε για την υπεράσπιση των δικαιωµάτων και των αξιώσεων µας διότι θα έχουµε συνυπογράψει τον εγκλωβισµό µας.
Θεωρούµε λοιπόν ότι η εργοδοσία έχει «εργαλειοποιήσει» τη µειοψηφική οµάδα του ΠΑΜΕ για να επιβάλει -µέσω της πείνας και της εξαθλίωσης- κουρέµατα και δυσµενείς όρους στη συντριπτική πλειοψηφία του προσωπικού. Είµαστε πλέον πεπεισµένοι γι’ αυτό.
Εµείς λέµε ότι επιβάλλεται να µπουν χρήµατα άµεσα στους τραπεζικούς λογαριασµούς των εργαζοµένων και ειδικά σε όλους όσοι βάλαµε πλάτη για τη λειτουργία της επιχείρησης όλα τα προηγούµενα χρόνια. Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόµαστε. Ως σωµατείο δεν µπορούµε να συνεχίσουµε καµιά κουβέντα αν δεν υπάρξει πρώτα µία έµπρακτη κίνηση καλής θέλησης. Τόσους µήνες δεν είδαµε ευρώ. Οικογένειες πεινάνε, οικογένειες βιώνουν εξώσεις και διακοπή ρευµατοδότησης, οικογένειες δεν µπορούν να πάνε στο γιατρό µέλη τους που ασθενούν.
Φοβούνται λοιπόν οι βρεγµένοι τη βροχή;
Αν δεν υπάρξει κίνηση καλής θέλησης από την πλευρά της εταιρείας, δηλαδή έµπρακτη µε άµεση καταβολή χρηµατικού ποσού προς τις οικογένειες που στάθηκαν αρωγοί της λειτουργίας της επιχείρησης, στις 6 Δεκεµβρίου που συζητείται η πτώχευση θα είµαστε όλοι εκεί στο πλευρό των 5 αιτούντων.
Και αµαρτία ουκ έχουµε…».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
