Αυτό είναι το ερώτημα
Η ώρα της κρίσης έφτασε τόσο για την Κυβέρνηση, όσο και για τους αιρετούς της περιφέρειάς μας και τις τοπικές κοινωνίες.
Η αποδοχή, εκ μέρους της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, της εισήγησης της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πατρών για την αναδιάρθρωση τμημάτων του σήμανε συναγερμό.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα έκανε τις σχετικές εισηγήσεις με συγκεκριμένα τεκμηριωμένα ακαδημαϊκά κριτήρια τα οποία εξυπηρετούν τον στόχο της βελτίωσης της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Η ηγεσία του υπουργείο Παιδείας, τηρώντας τις δεσμεύσεις της για αναβάθμιση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης μέσα από τα αρμόδια όργανα των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, υιοθέτησε την εισήγησή της.
Και το έπραξε αυτό έχοντας γνώση των αντιδράσεων που υπάρχουν ακόμα και από αιρετούς που ανήκουν στην κυβερνητική σφαίρα. Το έπραξε έχοντας γνώση ότι οι τοπικές κοινωνίες και ειδικότερα ο κόσμος της εστίασης, του εμπορίου και οι ιδιοκτήτες ακινήτων τριών νομών, έχουν ετοιμάσει μέτωπο επίθεσης.
Η γνώση αυτή κάνει ακόμα πιο σπουδαία την απόφαση της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας διότι σχεδόν κανένας από τους προκατόχους της δεν είχε το σθένος ανάληψης μιας τέτοιας πολιτικής ευθύνης. Για την ολοκλήρωσή της βέβαια, απομένουν οι νομοθετικές ρυθμίσεις. Αυτές θα επισφραγίσουν την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης να πράξει αυτό για το οποίο είχε προεκλογικά δεσμευτεί, την αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Ελαχε η αρχή να γίνει από το Πανεπιστήμιο Πατρών που πρώτο έκανε το βήμα για τον στρατηγικό σχεδιασμό της ακαδημαϊκής και ερευνητικής του ανάπτυξης.
Και στη ζυγαριά της κρίσης δεν μπαίνει μόνον η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αλλά και όλοι οι αιρετοί, οι οικονομικοί φορείς και φυσικά σύσσωμη η κοινωνία. Ολοι κατακρίναμε τα πανεπιστημιακά τμήματα στα οποία εισάγονταν φοιτητές με βαθμούς κάτω του 10 και με λευκές κόλλες. Ολοι κατακρίναμε τα τμήματα που λειτουργούν χωρίς καθηγητές και υποδομές. Γιατί, λοιπόν, υψώνουμε φραγμό τώρα που γίνεται προσπάθεια να διορθωθούν όλα αυτά;
Είναι πιο βαριά η γκαρσονιέρα και το σουβλάκι στην κρίσιμη αυτή ζυγαριά, από την ουσιαστική μόρφωση των Ελλήνων; Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσουμε. Το ζύγι δεν επιτρέπεται να έχει πάντα οικονομικούς όρους. Το μέτωπο των τοπικών φορέων έπρεπε να έχει ως αντικείμενο διεκδίκησης την ίδρυση και οργάνωση πανεπιστημιακών τμημάτων που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα και οι απόφοιτοί τους θα διαθέτουν το επιστημονικό επίπεδο ανάδειξης και αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της κάθε περιοχής.
Πριν, λοιπόν, κρεμάσουμε τα πανό στους δρόμους της Δυτικής Ελλάδας, αποκηρύσσοντας την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, να σκεφτούμε αυτό που υπηρετεί την αριστεία των ακαδημαϊκών μας ιδρυμάτων και αυτό που έχει ανάγκη το αύριο της χώρας μας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
