Φόρμουλα 1: Το πιο απρόβλεπτο και αμφιλεγόμενο γκραν πρι

Πελοπόννησος Newsroom

Ο Μαξ Φερστάπεν απέσπασε τη νίκη από τον Λιούις Χάμιλτον στον τελευταίο γύρο του φινάλε της σεζόν, πραγματικά λίγο πριν το πέσιμο της καρό σημαίας, με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, να μην είναι οι οδηγοί, αλλά ο Αλυτάρχης και οι Αγωνοδίκες.
Αν και ίσως βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε Πρωταθλητή τον Μαξ, αφού μετά το τέλος του απρόβλεπτου και αμφιλεγόμενου GP Αμπού Ντάμπι, η Mercedes κατέθεσε δύο διαφορετικές ενστάσεις για το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα, οι οποίες απορρίφθηκαν από τους αγωνοδίκες.

Ωστόσο, η Mercedes ανακοίνωσε ότι έχει την πρόθεση να εφεσιβάλει την απόφαση των αγωνοδικών και αν συμβεί αυτό, η υπόθεση θα περάσει υπό την δικαιοδοσία του Διεθνούς Εφετείου της FIA.
Πραγματικά δεν θα θέλαμε να δούμε να αλλάζει χέρια το Πρωτάθλημα, και το «ροζ φύλλο αγώνα» να παραμείνει ως έχει, αφού για πολλά χρόνια ακόμα θα θυμόμαστε αυτή την μάχη, μέσα σε ολόκληρη την χρονιά, με τον τελευταίο αγώνα, να μας καθηλώνει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Πέραν των συμβάντων των δύο τελευταίων αγώνων, ο Φερστάπεν είναι άξιος Πρωταθλητής, με απίστευτη απόδοση για έναν νεαρό οδηγό μόλις 24 ετών, καθώς δε λύγισε σχεδόν ποτέ υπό την πίεση μιας από τις πιο έντονες μάχες τίτλου στην ιστορία του σπορ και με την υπεροχή της Mercedes μέσα στην χρονιά να είναι ξεκάθαρη και έντονη.
Ο Μαξ, σας θυμίζουμε πως μέσα στην χρονιά, κατάφερε να κάνει τα λιγότερα λάθη και μάλιστα κάτω από αφόρητη πίεση, ενώ για τους περισσότερους χαμένους βαθμούς, δεν ευθύνεται καν αυτός (π.χ. η αστοχία ελαστικού στο Μπακού και η καραμπόλα που προκάλεσε ο Μπότας στην εκκίνηση του GP Ουγγαρίας).
ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ, ο Ολλανδός έφερε την μικρότερη ευθύνη στη σύγκρουση του Silverstone με τον Χάμιλτον. Βέβαια ίσως θα έπρεπε να είχε φερθεί πιο έξυπνα και να είχε υποχωρήσει λίγο ώστε να διασώσει αρκετούς βαθμούς.
Η πίεση για τον Φερστάπεν, μέσα σε όλη την χρονιά ήταν έντονη, αφού το όλα ή τίποτα, ήταν η προσέγγιση που είχε και ο οδηγός και η ομάδα. Αυτό ήταν και μάλλον που εμάς του ταπεινούς τηλεθεατές μας κράτησε να παρακολουθούμε μετά από πολλά χρόνια φανατικά και πάλι Formula 1 στην οθόνες μας.
Στην αντίπερα όχθη, ίσως η κατάκτηση του 8ου τίτλου από τον Βρετανό (ώστε να σπάσει το ρεκόρ του θρυλικού Σουμάχερ) ήταν το βάρος που επέφερε λάθη και για τον οδηγό, αλλά πολύ μεγαλύτερα και καταστροφικότερα για την ομάδα (όπως η επιλογή στρατηγικής στον τελευταίο αγώνα).

Δεν είναι εύκολο, ακόμα και σε αυτό το επίπεδο να παίρνεις αποφάσεις με το πιστόλι στον κρόταφο, με την πίεση του χρόνου να είναι αφόρητη και την ανάσα των χορηγών να είναι καυτή στο σβέρκο σου.
Σίγουρα δεν θα είναι προς το όφελος του σπορ να αποφασιστεί ο τίτλος σε ένα δωμάτιο όπου θα συνεδριάσουν οι αγωνοδίκες, ή ακόμα χειρότερα, το Διεθνές Εφετείο, ή το Παγκόσμιο Συμβούλιο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού της FIA.
Πραγματικά δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει ή ακόμα και να εικάσει τα διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να προκύψουν.

Δεδομένο όμως είναι πως ο Χάμιλτον ήταν ταχύτερος καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, με τον Verstappen να εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες, να έχει πολύ καλύτερη στρατηγική και να «κλέβει» το πρωτάθλημα, μέσα από τα χέρια του Βρετανού.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΕΙΣΟΔΟ του Μαξ στα πιτς για να τοποθετήσει ελαστικά, μαλακής γόμας και με την κατάσταση να τον ευνοεί (εντελώς αντικειμενικά), ο Λιούις, με ελαστικά σκληρής γόμας που είχαν κάνει ήδη 44 γύρους, απλά μετατράπηκε σε εύκολη λεία για τον νεαρό Ολλανδό στον τελευταίο γύρο.
Κατά τα άλλα, ο Ισπανός οδηγός της Ferrari, «διέσωσε» με το τέταρτο φετινό του βάθρο, εξασφαλίζοντας την 5η θέση στην τελική βαθμολογία του Πρωταθλήματος, για μόλις μισό δευτερόλεπτο από τον επίσης εξαιρετικό αυτό το τριήμερο, Γιούκι Τσουνόντα, με την AlphaTauri.
Ο Ιάπωνας τερμάτισε εμπρός από τον ομόσταυλό του, Πιερ Γκασλί, ο οποίος κατάφερε να διατηρήσει πίσω του τον Βάλτερι Μπότας στον τελευταίο γύρο, για να εξασφαλίσει την 5η θέση, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν κατάφερε να φέρει στην ιταλική ομάδα την 5η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, την οποία κράτησε η Alpine.
Ο Λάντο Νόρις ήταν και πάλι άτυχος, καθώς όπως και στο Κατάρ, παρουσιάστηκε απώλεια πίεσης στο εμπρός δεξιό ελαστικό του, λίγους γύρους πριν την καρό σημαία, που τον ανάγκασε να επισκεφθεί τα πιτς και να χάσει μια θέση στο βάθρο, δεδομένης της εγκατάλειψης του Πέρεζ λόγω απώλειας πίεσης λαδιού και νερού στη μονάδα ισχύος του Μεξικανού.
Ο ΠΕΡΕΖ ΗΤΑΝ Ο ΟΔΗΓΟΣ που έδωσε μια εκπληκτική μάχη με τον Χάμιλτον, ενώ η προσδοκία ήταν ότι θα βλέπαμε μια αντίστοιχη μάχη μεταξύ των δύο διεκδικητών του τίτλου.

Ο Μεξικανός έκανε ό,τι χρειαζόταν η Red Bull σε κατατακτήριες δοκιμές και αγώνα, δίνοντας το slipstream στον ομόσταυλό του το Σάββατο και καθυστερώντας τον Χάμιλτον 7 δλ. στον αγώνα, για να επιτρέψει στον Φερστάπεν να πλησιάσει τον αντίπαλό του.
Οι Φερνάντο Αλόνσο και Εστεμπαν Οκον τερμάτισαν πίσω από τον Νόρις, με τον Τσαρλς Λεκλέρκ να συμπληρώνει την πρώτη δεκάδα, έχοντας χάσει θέσεις λόγω πιτ στοπ υπό το καθεστώς εικονικού αυτοκινήτου ασφαλείας λίγο μετά το μέσο του αγώνα.
Η Mercedes κατέκτησε το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, ωστόσο, ο τίτλος που έχει μεγαλύτερο κύρος, είναι αυτός των οδηγών.

Και για αυτόν, η γερμανική ομάδα πάλεψε με νύχια και με δόντια, αλλά δεν τα κατάφερε (τουλάχιστον εντός αγωνιστικού χώρου). Ελπίζουμε αυτό να μην αλλάξει γιατί θα αδικήσει την προσπάθεια όλων και το τόσο συναρπαστικό Πρωτάθλημα που ζήσαμε, μετά από πολλά χρόνια.

Μάρκος Καπετανάκης (υπεύθυνος του ενθέτου Auto – Moto της «Π»).

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News