«Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο ζωές»

Ο Κώστας Ρουμελιώτης για τους στόχους της ΑΕ Γλαύκου Έσπερου, τη φιλοσοφία του, τον Μεσίνα, τα κινητά τηλέφωνα που κάνουν ζημιά, το πρωτάθλημα της National League 1, τη ζωή και το μπάσκετ

«Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο ζωές»

«Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι αυτό του καλοκαιριού, πριν από την προετοιμασία πως χτίζεται δηλαδή η ομάδα. Όταν ξεκινούσα την προπονητική ως νέος και φιλόδοξος με πίστη στις δυνατότητες των προπονητών πίστευα ότι το 70% είναι η δουλειά και το 30% το υλικό που έχεις. Όμως με την εμπειρία που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια άλλαξα άποψη και θεωρώ ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Το 70% είναι το υλικό που έχεις επιλέξει και το 30% η δουλειά, που κάνεις». Αυτά τόνισε στην αρχή της συζήτησης που κάναμε ο προπονητής της ΑΕ Γλαύκου Έσπερου, Κώστας Ρουμελιώτης και πρόσθεσε: «Εμείς κάναμε ίσως κάτι πρωτοποριακό υπό την έννοια ότι πλέον στην εποχή μας δεν συνηθίζεται. Είμαστε η μοναδική ομάδα των Εθνικών κατηγοριών που έχουμε κρατήσει το ίδιο ρόστερ εκτός από έναν παίκτη. Ήταν και μία άποψη της διοίκησης, επιθυμίας της οποίας είναι να υπάρχει έντονο το στοιχείο της Πάτρας και εμείς θέλαμε να επενδύσουμε στην προηγούμενη δουλειά μας και να δημιουργήσουμε δεσμούς ομάδας».

-Τι μπορεί να σημαίνει αυτό που περιγράψατε;

«Είμαστε ίδια ομάδα σε ένα πολύ πιο δύσκολο πρωτάθλημα με την προσθήκη δύο έμπειρων παικτών που ήρθαν. Το σίγουρο είναι ότι έχουμε δημιουργήσει μία κουλτούρα εργασίας, δουλεύουμε πάρα-πάρα πολύ. Στοχευμένα, κάνουμε εργομετρικές εξετάσεις, έχουμε φάκελο για εξατομικευμένη προπόνηση, πολύ καλό τιμ προπονητών και ιατρικό τιμ με επικεφαλής τον κ. Κώστα Χατζούλη. Όμως το πρόβλημα είναι η βελτίωση. Παρά τον όγκο της περυσινή μας δουλειάς και ενώ στο πλάνο ήταν κάθε χρόνο να βελτιωνόμαστε σχεδόν 30%, η βελτίωση μας στο τέλος της περασμένης σεζόν έφτασε περίπου στο 15%. Όπως λέει και ένας φίλος προπονητής οι παίκτες δεν κάνουν αυτό που τους λες, αλλά αυτό που έχουν συνηθίσει. Οπότε έχουμε να παλέψουμε με τις συνήθειες».

«Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο ζωές»

-Ποιες συνήθειες, τι εννοείτε;

«Ο κόουτς Μεσίνα έλεγε το 2023 σε ένα σεμινάριο που είχα παρακολουθήσει στο Βελιγράδι, ότι πριν 10 χρόνια στην ίδια περιοχή στο Βελιγράδι όταν έλεγες σε μέλη της ομάδας επίδειξης ελάτε, οι αθλητές έρχονταν άμεσα σε χρόνο dt. Τώρα έρχονται αργά. Ποστάρουν πρώτα στα social media και μετά κάνουν ότι κάνουν. Επαναλαμβάνω έχουμε να παλέψουμε με συνήθειες, προσπαθούμε να χτίσουμε καλές συνήθειες. Κάναμε μια δουλειά πολύ σκληρή, πέρυσι πετυχημένη σε αγωνιστικό επίπεδο με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και της ανόδου, αλλά εγώ περίμενα περισσότερα στη βελτίωση σε σχέση με τον όγκο της δουλειάς. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο στο μπάσκετ, αλλά είναι κοινωνικό. Είμαστε στην εποχή, που τα νέα παιδιά μένοντας σε απόσταση 100 μ. από ένα καφέ, δεν πηγαίνουν αλλά το παραγγέλνουν μέσω εφαρμογής του κινητού τηλεφώνου. Όλα για τα νέα παιδιά έχουν γίνει εύκολα πατώντας ένα κουμπί. Συνηθίζουν έτσι να αποκτούν οτιδήποτε χωρίς κόπο».

-Η προετοιμασία πως πηγαίνει και τι θέλετε να πετύχετε αυτό το διάστημα;

«Είμαι σίγουρος ότι θα δουλέψουμε πιο σκληρά από όλους, μπήκαμε στον δεύτερο κύκλο της προετοιμασίας, αυτόν των φιλικών παιχνιδιών, δεν είμαστε έτοιμοι να παίξουμε, αλλά πρέπει να παίξουμε. Επιλέξαμε να παίξουμε με δυνατές ομάδες, ομάδες Elite League και να δούμε τις αδυναμίες μας. Είμαι ικανοποιημένος από το πως δουλεύουμε, δεν είμαι ικανοποιημένος από την πρόοδο που έχουμε σε σχέση με τον όγκο δουλειάς μας».

-Σχεδόν έναν μήνα πριν από την πρεμιέρα σε τι επίπεδο βρίσκεται η ομάδα και πότε θα είναι έτοιμη να αποδώσεις όπως εσείς θέλετε;

«Την προηγούμενη σεζόν δημιουργήσαμε μία ομάδα από το μηδέν. Θέλαμε να φτιάξουμε μία ομάδα συμπαικτών για να δημιουργήσουμε κουλτούρα δουλειάς, να δημιουργήσουμε νέες συνήθειες. Όπως είπα πριν ήθελα ολοκληρώνοντας τη χρονιά με άριστα το 100 να έχουμε φτάσει σε όλους τους τομείς στο 30%, στο μπάσκετ και στο πως κάνουμε προπόνηση. Φτάσαμε στο 15% με 20%, συνεπώς είμαστε πίσω από τους στόχους που είχαμε βάλει. O στόχος αυτή τη χρονιά είναι να μπορέσουμε να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα και να φτάσουμε φέτος στο 50% της βελτίωσης για να καλύψουμε το χαμένος έδαφος».

-Αλλάζει η προετοιμασία, το ίδιο το πρωτάθλημα που θα διεξαχθεί με άλλους όρους με βασικότερη αλλαγή ότι στα play-offs θα μεταφερθούν τα αποτελέσματα από την κανονική περίοδο;

«Είναι ξεκάθαρο ότι αλλάζει πάρα πολλά. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι από την 1η αγωνιστική. Κάθε αποτελέσματα θα το κουβαλάς, κάτι που δεν συνέβη πέρυσι. Έτσι πλέον μπροστά από συγκεκριμένα παιχνίδια θα μπαίνει ένα μεγάλο πρέπει, καθώς θα έχουν χαρακτήρα τελικού. Αν ηττηθείς από ανταγωνιστική ομάδα στην έδρα του και δεν ματσάρεις αυτό το αποτέλεσμα εκτός έδρας θα βρεθείς στα play-offs με 2-0 πίσω στις νίκες και καταλαβαίνει κανείς τι θα σημαίνει αυτό. Ακόμη πέρυσι ίσως να μην είχες καταφέρει να ενισχυθείς το καλοκαίρι όπως θα ήθελες και υπήρχε το περιθώριο για διορθωτικές κινήσεις στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Τώρα μπορεί να μην είναι αρκετή η ενίσχυση τον χειμώνα εάν έχεις ηττηθεί σε συγκεκριμένα παιχνίδια στον α’ γύρο. Σίγουρα λοιπόν το πρωτάθλημα σε ότι έχει να κάνει με τους όρους διεξαγωγής έχει αλλάξει. Παράλληλα θα είναι διαφορετικό για εμάς λόγω της δυναμικότητας ομάδων σε σχέση με την περυσινή χρονιά. Για παράδειγμα Απόλλων και Κρόνος είναι ομάδες Elite League».

«Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο ζωές»
-Τι μπάσκετ θέλετε να παίξετε;

«Συνεργασίας και συμπαικτών. Με πάσες και το κύριο όπλο μας να είναι η άμυνα και η πίεση. Επίσης θέλουμε να παίξουμε γρήγορα, γιατί ίσως τώρα δεν έχουμε τις ικανότητες να είμαστε πάρα πολύ καλοί στο σετ παιχνίδι. Θέλουμε το 1.000% στην άμυνα, πάσα όχι ντρίπλα, να θυσιάζουμε το εγώ για το εμείς. Ακούγονται όλα αυτά σαν κοινοτυπίες, δεν θα ακούσετε προπονητή να πει ότι επιλέγει να παίξει αργά, ή να μη δίνει μεγάλη σημασία στην άμυνα. Όμως ο δικός μας προσανατολισμός θέλουμε να είναι αυτός που περιέγραψα».

-Από τις άλλες ομάδες του Ομίλου ποιες ακόμη ξεχωρίζετε εκτός του Απόλλωνα και του Κρόνου;

«Υπάρχουν πολλές ακόμη δυνατές ομάδες. Το επισημαίνω ότι η χρονιά δεν θα έχει καμία σχέση με την περυσινή, που η ομάδα κατά γενική ομολογία έφτασε στον αγωνιστικό της στόχο όπως θα ήθελε. Υπήρχε ένα κλίμα χαράς, ενθουσιασμού και ευφορίας. Η σχέση μας δεν έχει δοκιμαστεί, γιατί οι σχέσεις δοκιμάζονται στις ήττες, που θα έρθουν και μπορεί να είναι και πολλές. Σαν Οργανισμός πρέπει να ξέρουμε ότι μας περιμένουν αίμα δάκρυα και ιδρώτας. Το πόσο θα αντέξουμε σε αυτό όλοι, παίκτες, προπονητές, διοίκηση, ο κόσμος, θα εξαρτηθεί και η πορεία μας. Για τις άλλες ομάδες που ρώτησες, ο Εθνικός Λιβαδειάς θα είναι και φέτος δυνατός, πέρυσι διεκδίκησε ως το τέλος την άνοδο. Ο Έσπερος έκανε πολύ καλές μεταγραφές, το Παγκράτι προχώρησε με έξυπνες κινήσεις, ο Προμηθέας 2014 ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατεβάσει ρόστερ που θα χτυπήσει τους πάντες γιατί έχει παιδιά που στελεχώνουν στον Προμηθέα στη Basket League. Όλες οι ομάδες έχουν χτίσει ρόστερ. Η Σαρωνίδα πήρε 10 νέους παίκτες και οι μισοί έχουν αγωνιστεί στην Elite League . O Ιόνιος, η Ν. Κηφισιά δυναμώνουν. Θα είναι πολύ δυνατό το πρωτάθλημα, εμείς θα πρέπει να δώσουμε το 1.000% και να δούμε στο τέλος πόσο αρκετό θα είναι».

-Σαφώς και δεν έχετε αλλάξει ρόστερ, αλλά οι συνθήκες με την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων της Ένωσης που πλέον είναι ιδανικές…

«Η διοίκηση και ο πρόεδρος κ. Μαρλαφέκας το έκαναν αυτό και πριν από εμένα. Έγινε ένα σύγχρονο γήπεδο. Εξοπλίζεται το γυμναστήριο, άλλαξαν οροφή και παρκέ. Και δεν είναι μόνο αυτά, είναι οι εργομετρικές εξετάσεις, το φυσικοθεραπευτήριο, έχουμε ιατρικό τιμ επιπέδου των καλών ομάδων της Basket League, o γιατρός κ. Χατζούλης και ο φυσικοθεραπευτής κ. Μπέτσος είναι κορυφαίοι. Ο πρόεδρος και η διοίκηση παρέχουν ιδανικές συνθήκες. Έχουν όραμα, επενδύουν στις ακαδημίες και για τον Σύλλογο είναι το καλύτερο. Ο κ. Μαρλαφέκας όσο ενδιαφέρεται για την Ανδρική ομάδα, ενδιαφέρεται όλα τα τμήματα και ειδικότερα για τις ακαδημίες, που είναι η μεγάλη του αγάπη».

«Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο ζωές»
-Όταν τελειώσει η φετινή χρονιά με τι θα ήσασταν ικανοποιημένος;

«Με την καθιέρωση της ομάδας. Είμαστε νεοφώτιστοι. Θέλω η ομάδα και τη σεζόν 2026-27 να είναι στη National League 1. Ο επόμενος στόχος είναι η βελτίωση της ομάδας και η εξέλιξη των αθλητών. Ακούω με ενδιαφέρον αυτή τη μεγάλη συζήτηση για την αξιοποίηση των ταλέντων. Ας ορίσουμε τι θεωρούμε ταλέντο. Θυμάσαι φίλε μου πριν 10 χρόνια όταν ήμουν στις ακαδημίες του Απόλλωνα Πάτρας, σου είχα πει ότι το ταλέντο έχει τρία κύρια χαρακτηριστικά. Χαρακτήρα, αθλητική ικανότητα, τεχνικές επιδεξιότητες.

Στον χαρακτήρα που για εμένα είναι βασικό στοιχείο, ψάχνουμε παιδιά που να θυσιάζουν το εγώ για το εμείς, διατεθειμένα να δουλεύουν κάθε μέρα στο 100%. Χωρίς αθλητική ικανότητα δεν μπορείς να ανταποκριθείς στο σύγχρονο μπάσκετ. Και έπονται οι τεχνικές επιδεξιότητες και η αντίληψη του παιχνιδιού. Ταλέντα είναι οι 19χρονοι γκαρντ της Εθνικής Ισπανίας, που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Eurobasket. Ταλέντο ήταν ο Σαμοντούροφ, που έχει πλέον ρόλο στην Εθνική μας. Το ίδιο ισχύει για τον Αβδάλα.

Δεν πιστεύω ότι πρέπει να διευκολύνω κάποιον για να παίξει. Πρέπει αυτός με τη δουλειά του να κερδίσει τον χρόνο του στην ομάδα και να παίξει. Το ταλέντο για να προοδεύσει πρέπει να συναγωνίζεται τους καλύτερους. Καταλαβαίνω την αγωνία όλων και εγώ θέλω να αναδειχτούν νέα παιδιά, αλλά πρέπει τα ίδια να προσπαθήσουν. Θυμάμαι παλαιότερα στην ΕΣΚΑΝΑ έπρεπε ένας 18χρονος να είναι συνεχώς στην 5άδα. Αυτό το μέτρο είχε ως αποτέλεσμα τον εφησυχασμό. Έκαναν λιγότερη προπόνηση γιατί ήξεραν ότι θα πάρουν χρόνο έτσι και αλλιώς, λόγω του συγκεκριμένου κανονισμού. Δεν πρέπει να υπάρχει σιγουριά, αλλά το αντίθετο εγρήγορση. Εγώ θα είμαι ικανοποιημένος αν βοηθήσω στην εξέλιξη όλων των αθλητών. Συνοψίζοντας θα έλεγα ως στόχους την καθιέρωση της ομάδας, τη βελτίωση της, τη βελτίωση των αθλητών και το καλό μπάσκετ με αρχές».

-Οι προσωπικοί σας στόχοι;

«Το είχα πει και στον πρόεδρο, δεν έχω τώρα πια προσωπικούς στόχους. Όταν ξεκίνησα την καριέρα μου ως προπονητής αφήνοντας μία άλλη προσοδοφόρα εργασία και ασχολήθηκα αποκλειστικά με το μπάσκετ ήθελα να φτάσω στο ανώτατο επίπεδο, όχι στο ανώτερο. Δούλεψα πάρα πολύ σκληρά για αυτό, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Έχω συμφιλιωθεί με αυτό αναγνωρίζοντας τα δικά μου λάθη. Δεν ζηλεύω, χαίρομαι με την εξέλιξη άλλων προπονητών φίλων μου, που ξεκινήσαμε μαζί, ανεβαίναμε μαζί τις κατηγορίες από τα τοπικά πρωταθλήματα και αυτοί έφτασαν έως τον τελικό του Eurocup και την Euroleague. Χαίρομαι σαν να το έχω καταφέρει εγώ. Πλέον οι στόχοι μου συνδέονται με τους στόχους της ομάδας.

Θέλω να εξελίσσω τις ομάδες που εργάζομαι. Να βελτιώνω τα παιδιά και σαν αθλητές και σαν ανθρώπους, να τους μάθω τη μαγεία της συνεργασίας, του εμείς, της ομαδικότητας απέναντι σε μία κοινωνία που αποθεώνει το εγώ. Σκεφτόμουν στις διακοπές, που είχα λίγο χρόνο τι με έκανε να αντέξω σε ένα τέτοιο επάγγελμα. Ανασφαλές, που δεν το σέβεται σχεδόν κανείς. Που ο προπονητής είναι αναλώσιμος, που όλοι ξέρουν τη δουλειά του καλύτερα από αυτόν. Οι διοικήσεις έχουν χόμπι να τον αλλάζουν. Όμως από την άλλη όταν προετοιμάζω μια προπόνηση, όταν μπαίνω στο γήπεδο, όταν νιώθω αυτό το δημιουργικό πάθος , νιώθω ότι η επιλογή μου αξίζει τον κόπο. Θέλω να τελειώσω με τη φράση του αγαπημένου μου συγγραφέα του Αλμπέρ Καμύ, ότι το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο ζωές».