Αναζητώντας ιδέες «για την ανάπτυξη»

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

ΜΙΑ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ συζήτηση, αλλά με παράταιρη αφορμή. Η ημερήσια διάταξη του δημοτικού συμβουλίου των Πατρέων αφορούσε τον προϋπολογισμό του Δήμου και ευκαιρίας δοθείσης οι παρατάξεις μέμφθηκαν τη δημοτική αρχή ότι δεν έχει αναπτυξιακό προγραμματισμό. Και πράγματι δεν έχει, υπό την έννοια που η αντιπολίτευση δίνει στην ανάπτυξη (η δημοτική αρχή μιλάει άλλη γλώσσα, ως γνωστόν), αλλά είναι γεγονός ότι ο προϋπολογισμός του Δήμου επί της ουσίας κατευθύνεται σε μισθούς και ανελαστικά έξοδα. Τα ποσά δεν αφήνουν περιθώρια για ουσιαστικές παρεμβάσεις. Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν άλλα προγράμματα, όπως ξέρουμε.

ΑΛΛΑ ΠΟΙΕΣ θα έπρεπε ή θα μπορούσαν να είναι οι αναπτυξιακές παρεμβάσεις για τις οποίες ψάλλουμε αγορεύοντας ή αρθρογραφώντας, καθένας εφ’ ω ετάχθη, συνήθως αόριστα ή παραπέμποντας σε ιδέες που έχουν εξελιχθεί απλά στερεότυπα και τοτέμ σε προεκλογικά προγράμματα και ανέξοδες ρητορείες;

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ αυτή η συζήτηση να γίνει πιο οργανωμένα και με βάση τους κανόνες της ορθολογικής διαχείρισης πόρων, χώρων, δυνατοτήτων, σε σχέση και με τη σύγχρονη πραγματικότητα των αγορών και της τεχνολογίας. Είναι διερευνητέο εάν οι ιδέες που αναμασιούνται στο στενό πλαίσιο του τοπικού διαλόγου και για περιορισμένη κατανάλωση έχουν περάσει όλες από τη βάσανο μιας τεχνοκρατικής εξέτασης.

ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ να ανανεωθεί η τοπική αυτοδιοικητική «διάλεκτος», κυρίως όμως να μπει στις σωστές βάσεις και να μην αποτελεί σημαία-κάλυμμα της ένδειας φιλοσοφημένων και στέρεων ιδεών αλλά και της βαθύτερης σκοπιμότητας που είναι οι συγκρούσεις για τους θώκους. Αρκετά μας πλήγωσε και μας καθήλωσε ο ατομικός και παραταξιακός καιροσκοπισμός, τον οποίο είναι αμφίβολο εάν παρακολουθεί η τοπική κοινωνία, άλλωστε.