Χαιρετίζουμε αυτό που αποκρούουμε

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΕΣ ξένων πανεπιστημίων στήνουν δικτύωση με αντίστοιχα ελληνικά, προκειμένου να αναπτύξουν προγράμματα σπουδών που θα απευθύνονται σε Ελληνες φοιτητές. Η διείσδυση αυτή χαιρετίζεται από τις κυβερνητικές και πανεπιστημιακές αρχές, και ευλόγως, αφού δίνει προοπτική στους νέους και αναβαθμίζει τους ορίζοντες των ελληνικών ιδρυμάτων. Πιθανότατα αντιμετωπίζεται με ικανοποίηση από την κοινωνία για τους ίδιους λόγους. Το εκπαιδευτικό περιβάλλον γίνεται πιο απαιτητικό και ανταγωνιστικό, αλλά αυτό είναι πλέον διεθνής πραγματικότητα, όπως άλλωστε ισχύει και στην αγορά εργασίας. Κατά τα άλλα, βέβαια το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει αρνηθεί τη σύσταση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενώ βλέπουμε ότι ανοίγει όχι την πίσω πόρτα στην ιδιωτικοποίηση, αλλά την μπροστινή, επί της ουσίας. Είναι μια υποκριτική κατάσταση, αλλά δεν είναι το μόνο πεδίο στο οποίο η χώρα μας διατηρεί παρωπίδες.

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΠΟΥ ΥΠΟΧΩΡΕΙ

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ υψηλός ο αριθμός των Ελλήνων που επιμένει να καπνίζει -σύμφωνα με δημοσκόπηση- αλλά βελτιώνονται κάποιοι ελπιδοφόροι δείκτες. Αυξήθηκαν οι συμπατριώτες που αναγνωρίζουν ότι το κάπνισμα τους βλάπτει αλλά και εκείνοι που θεωρούν ότι πρόκειται για μια ξεπερασμένη συνήθεια. Αυξήθηκε επίσης το ποσοστό των πολιτών που το έχουν απαγορεύσει κατ’ οίκον. Παρατηρούνται επίσης τριβές και εντάσεις σε σπίτια καπνιστών, από το μη καπνίζον μέλος. Οι παράμετροι αυτές υποδηλώνουν ότι το ελληνικό καπνιστικό φαινόμενο χάνει βαθμιαία έδαφος, ενώ φουντώνει η υγιής αντίδραση της κοινωνίας. Το μεγάλο στοίχημα αφορά τη νεολαία, ασφαλώς, η οποία κατακτάται σε όλο και μεγαλύτερη έκταση από πρότυπα φυσικής ζωής, κόντρα στην εμμονή των μεγάλων να λανσάρουν το κάπνισμα ως λεβέντικη μεσογειακή παράδοση, για να δικαιολογούν το πάθος τους με μυθολογία και ασύστατη έπαρση.