Εστίαση μετά μουσικής ή άνευ; – Τέσσερις απαντήσεις για το θέμα των ημερών

Εστίαση και ψυχαγωγία χωρίς μουσική (για όσα καταστήματα τήρησαν αυστηρά την οδηγία…) Στο μουγγό! Μόνο υπό τους ήχους της δικής μας ομιλίας. Της κουβέντας καθενός και καθεμιάς απ’ την παρέα.

Τον λόγο τον γνωρίζετε. Η Επιτροπή των Λοιμωξιολόγων εισηγήθηκε, και έγινε αποδεκτό από την Κυβέρνηση, να απαγορευθεί παντελώς η μουσική το πρώτο διάστημα, με το επιδημιολογικό επιχείρημα ότι «η μουσική αναγκάζει τους ανθρώπους να πλησιάσουν πιο κοντά για ν’ ακουστούν και αυτό ευνοεί τη μετάδοση του ιού γιατί στέλνει τα σταγονίδιά μας, και μαζί μ’ αυτά τον ιό, πιο μακριά από εκεί που τα στέλνει η φυσιολογική ομιλία».

Ζητήσαμε από 4 πρόσωπα να καταθέσουν την άποψή τους. Κοινωνικά, ανθρώπινα, καλλιτεχνικά, επικοινωνιακά!

 

Λευτέρης Κουσούλης: Η μουσική της επιστροφής

«Το άνοιγμα της εστίασης συνοδεύτηκε από μια παράδοξη απόφαση των ειδικών: Δεν θα υπάρχει μουσική. Για να αποφευχθεί η ένταση στη φωνή, να μην υψώνεται ο λόγος, να είναι χαμηλόφωνη η συζήτηση. Θα διαφωνούσε ο Πλάτωνας , θα διαφωνούσε και ο Αριστοτέλης.

Μοιάζει να έχει -και ίσως έχει – βάση αυτός ο υπερβολικός περιορισμός για την προφύλαξη από την εύκολη διάδοση του ιού.  Δεν πρόκειται πάντως για κατάργηση της μουσικής. Και πώς θα μπορούσε; Για ολιγοήμερη αναστολή πρόκειται. Και απροσδόκητα μια ευκαιρία να θυμηθούμε τη μουσική ως αυτό που είναι. Ως ποιοτικό συμπλήρωμα της εορταστικής συνάντησης των ανθρώπων.

Το άνοιγμα της εστίασης , μετά την πολύμηνη διακοπή αυτής της δυνατότητας, θα θυμίσει στους ανθρώπους ότι το ”υπάρχω” δεν νοείται παρά ως «συνυπάρχω». Η μουσική – αίνιγμα γοητευτικό η επινόησή της – ενισχύει αυτόν τον δεσμό , τον εμπλουτίζει και τον ανυψώνει.

Η πανδημία έθεσε τη συμβίωση σε μια βάση προβληματισμού. Θα μπορούσε πάντως. Θα δούμε στη συνέχεια αν κάτι μας δίδαξε. Αν, δηλαδή, οι ίδιοι οι άνθρωποι, ακόμη και αν δεν ακουστούν  για λίγο οι νότες, προσθέσουν οι ίδιοι τη ”μουσική” που έλειψε».

* Ο Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.

 

 

Δημήτρης Κωστακιώτης: Η υποκρισία της σιωπής

«Μόλις βιώσαμε τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, όπου και συν-ψάλαμε τα τροπάρια και το Χριστός Ανέστη.

Με μεγάφωνα στις εκκλησίες και τηνλογική, και ιατρικά, επιλογή οι ιερείς και οι ψάλτες να μην φορούν μάσκες.

Την ίδια στιγμή, μήνες τώρα πολλά μαγαζιά που λειτουργούν με take away καφέ και ποτό έχουν μουσική (και καλά κάνουν) που λειτουργεί ακόμη και εκτός επιτρεπόμενου ωραρίου κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα αρκετοί να παίρνουν το ποτό τους και να συνεχίζουν να βρίσκονται παραδίπλα.

Και ξαφνικά από τη Δευτέρα του Πάσχα θα λειτουργεί η εστίαση χωρίς καθόλου μουσική, σε εξωτερικούς χώρους. Για το καλό μας….

Στην εστίαση λένε οι ειδικοί βιώνουμε όλες τις αισθήσεις εκτός της ακοής και για αυτό ειδικά υπάρχει το τσούγκρισμα.

Και οι καθιστοί πελάτες θα «φωνάζουν» και θα μεταφέρουν σταγονίδια επειδή θα ακούνε ήχο…

Φαίνεται ότι η μουσική κολλάει, ιδιαίτερα αν το τραγούδι έχει πολιτικό περιεχόμενο ή αν δημιουργεί αίσθημα χαράς.

Κάποιοι όχι μόνο μας στερούν την ακοή, αλλά μας επιβάλλουν και την θλίψη της μουσικής σιωπής… Για το καλό μας…».

* Ο Δημήτρης Κωστακιώτης είναι ιατρός/ορθοπαιδικός, πρώην υποδιοικητής της 6ης ΥΠΕ.

 

 

Ιωάννα Μιντιλογλίτη: Η «Τέχνη των Ήχων»

«Μουσική! Γλώσσα μυστηριακή, γεμάτη μαγεία! Αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η δύναμη της επιρροής της μουσικής στον ψυχισμό του ανθρώπου δεν είναι κάτι καινούργιο.

Ο Πλάτωνας, του οποίου οι θεωρητικές απόψεις περί μουσικής πλησιάζουν εκείνες του Πυθαγόρα, υποστήριζε πως η μουσική δεν δόθηκε στον άνθρωπο  μόνο για να διασκεδάζει τις αισθήσεις του, αλλά  κυρίως για να γαληνεύει τα βάσανα της ψυχής και του σώματος.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που πάντα μας συνοδεύει στον καφέ, στο ποτό, στο φαγητό, σε όλους τους χώρους εστίασης και όχι μόνο, καλύπτοντας μάλιστα τους ενοχλητικούς ήχους που προέρχονται τις περισσότερες φορές από άλλες αιτίες.

Η ποιότητα της μουσικής είναι αυτή που χαρακτηρίζει την ποιότητα των καταστημάτων εστίασης.

Η μουσική, λοιπόν, χαλαρώνει και ενώνει τους ανθρώπους  κωδικοποιώντας  τα ανθρώπινα συναισθήματα πολλές φορές καλύτερα από τον λόγο.

”Εκεί που τελειώνει η ισχύς των λέξεων, αρχίζει αυτή της μουσικής”. (Βάγκνερ)»

* Η Ιωάννα Μιντιλογλίτη είναι καθηγήτρια Μουσικής στο Πειραματικό Γυμνάσιο του Πανεπιστημίου Πατρών.

 

 

Μυρτώ Καμβυσίδη: «Είναι η μόνη οδός…»

«Το νόμιμο όριο έντασης της μουσικής για τα καταστήματα ήταν ούτως ή άλλως πάρα πολύ χαμηλό…

Από τη μία, απαιτείται από τα μαγαζιά να μην έχουν καθόλου μουσική και μάλιστα να κλείνουν στις 11 (!) Από την άλλη, παρακολουθούμε τα πλήθη να κατακλύζουν κατά χιλιάδες πια τις πλατείες, πίνοντας τα ποτά τους ασφυκτικά κοντά ο ένας με τον άλλο, ενώ τους προσπερνούν τα περιπολικά και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να αποθαρρύνουν τις μαζώξεις. Ούτε καν μια σύσταση…

Ολοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι η εστίαση είναι η μόνη οδός να ελεγχθούν αυτά τα πλήθη.

Αλήθεια, από το να προσπαθούμε να κάνουμε την εστίαση λιγότερο ελκυστική, δεν θα βοηθούσε απλώς να γίνονται συστηματικότεροι έλεγχοι;».

* Η Μυρτώ Καμβυσίδη είναι καλλιτέχνης.

 

 

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΕΡΓΑΝΕΛΑΚΗ

 

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News