Η Δημοκρατία μπροστά στους αναχρονισμούς

ΨΥΧΡΑΙΜΗ αποτίμηση. Οι πολιτικές παρουσίες ήταν οι αναμενόμενες και δεν συνιστούν επεισόδιο: Θα έχει αυτή τη φλέβα και αυτό το σκεπτικό μια συντηρητική παράταξη, που εξ ορισμού τιμά καταβολές και σημεία αναφοράς.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ του πλήθους ήταν πυκνή, αλλά σε μια πόλη πέντε εκατομμυρίων πολιτών, ακόμα και ένα ισχνό κλάσμα μπορεί να προκαλέσει εντυπώσεις εάν εκδηλωθεί σε εντοπισμένο χώρο και χρόνο.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του εκλιπόντος, από την άλλη, κινήθηκε σε προβλέψιμα επίπεδα, εντός πλαισίων και χωρίς διαβήματα με πολιτικό χαρακτήρα. Υπερασπίστηκαν τις αναμνήσεις τους και την προσωπική τους αίσθηση για τον προσφιλή τους εκλιπόντα, με ένα εγκώμιο στις καλές του προθέσεις και τη φιλοπατρία του.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, συνεπώς, χωρίς την ανάγκη να διαχειριστούμε λάβες και τσουνάμι. Κοινή είναι η αίσθηση ότι η δημοκρατία μας δεν έχει λόγους να ανησυχεί από τέτοιες εξάρσεις, που άλλωστε, το ξαναείπαμε, είναι χρήσιμες στο μέτρο που δεν βλάπτει να συζητάμε για την πολιτική και την ιστορία.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν ανησυχεί, αλλά δεν παύει να πρέπει να μεριμνά ώστε να πείθει και να εμπνέει όλους τους πολίτες. Φιλομοναρχικά ρεύματα, υπερπατριωτικές εκδηλώσεις, νοσταλγίες παλαιών καθεστώτων που έφεραν ως προμετωπίδα απόλυτες «καθαρές αξίες», σε κάποιο βαθμό τρέφονται από την απογοήτευση που προκαλεί το σημερινό πολιτικό σύστημα και οι σκιές που κατά καιρούς απλώνονται στους δημοκρατικούς θεσμικούς πυλώνες.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να υποτιμώνται τα φαινόμενα αυτά που τροφοδοτούν το ανακλαστικό του απλουστευτικού, ρομαντικού ιδεαλισμού, ο οποίος στρέφεται στους αναχρονισμούς, τους παλαιούς συμβολισμούς, τους θρύλους και τους μύθους.

ΟΧΙ πως η δημοκρατία κινδυνεύει, είπαμε, αλλά τους θέλει όλους μαζί της. Το αυτό φυσιολογικά ισχύει και για τη Νέα Δημοκρατία που θα πρέπει να μάχεται σκληρότερα προκειμένου να καθιστά κοινωνούς όλους τους δυνητικούς οπαδούς της πάνω στο σημερινό όραμά της.