Ντίνος Αργυρόπουλος – Φόρος τιμής στον Πατρινό δικηγόρο που άφησε εποχή
Το 22ο Συνέδριο της Ενωσης Ποινικολόγων, Μαχόμενων Δικηγόρων τίμησε τη μνήμη του μεγάλου πατρινού ποινικολόγου, που απολάμβανε σεβασμού και αναγνώρισης όλου του νομικού κόσμου.
Με την απότιση φόρου τιμής, στον αείμνηστο πατρινό ποινικολόγο Ντίνο Αργυρόπουλο, που έφυγε αναπάντεχα από την ζωή τον Αύγουστο του 2015, σε ηλικία 66 ετών, έκλεισε την περασμένη Κυριακή τις εργασίες του, το 22ο Συνέδριο της Ενωσης Ποινικολόγων, Μαχόμενων Δικηγόρων, που συνδριοργανώθηκε με τον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών.
Ο Ντίνος Αργυρόπουλος ήταν από τους διαπρεπείς δικηγόρους της Πάτρας με την ακτινοβολία του να φτάνει στο πανελλήνιο. Αφησε το στίγμα του, στα χρονικά του νομικού κόσμου της χώρας του οποίου κέρδισε την αναγνώριση και τον σεβασμό, για την επιστημονική του επάρκεια, την μαχητικότητα στις αίθουσες των δικαστηρίων και τον μοναδικό τρόπο των αγορεύσεών του.
Την αναμνηστική πλακέτα της Ενωσης Ποινικολόγων, Μαχόμενων Δικηγόρων παρέλαβε η σύζυγός του, επίσης ποινικολόγος Πατρών Γεωργία Σακαρέλλου, η οποία, με την ομιλία της που παρατίθεται παρακάτω, αναφέρθηκε στην προσωπικότητα και το έργο του αείμνηστου Ντίνου Αργυρόπουλου.
Η Γεωργία Σακαρέλλου, παραλαμβάνει την αναμνηστική πλακέτα από τους συναδέλφρους της, Βασίλη Ταουχτσή, Γιάννη Γλύκα και Παναγιώτη Κοραντζόπουλο. Διακρίνονται ακόμα οι Χρήστος Τσόλκας, Κώστας Κρεμμύδας, Ανθή Τσιμά, κ.ά.
ΝΤΙΝΟΣ ΔΙΟΝ.ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Δικηγόρος
«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις να μην τις παίρνει ο άνεμος»
Μανόλης Αναγνωστάκης
Επειδή ο χρόνος τρέχει κι όλα αλλάζουν γύρω μας, άλλοτε με επώδυνες απουσίες κι άλλοτε με ακατανόητες εξελίξεις, καλό είναι να διατηρούμε κάποια, διαχρονικά αναλλοίωτα, σημεία αναφοράς.
Τέτοια που η συμβολική τους λειτουργία τροφοδοτεί και δυναμώνει τη συνέχεια της ζωής μας.
Ενα τέτοιο σημαίνον (και σημαινόμενο μαζί) αποτελεί και ο Ντίνος Αργυρόπουλος.
Που όσο πιο πολύ απομακρύνεται από το χρονικό σημείο της απροσδόκητης φυγής του, τόσο πιο άμεση και ευκρινής γίνεται η μορφή του στο πλαίσιο του κλασικού, του αέναου και του διαρκούς.
Για ποιο λόγο άραγε;
Διότι ο Ντίνος Αργυρόπουλος δεν ήταν ένας επίπεδος νομικός, ένας κατ’ αποκοπήν εργολάβος της όποιας υπόθεσης αναλάμβανε.
Δεν του ταίριαζε και δεν του αρκούσε η διεκπεραίωση και η τακτοποίηση, η ρηχή προσέγγιση μιας δίκης με μία επιθυμητή για τον εντολέα του αίσια έκβαση.
Ο Ντίνος Αργυρόπουλος αισθανόταν και ήταν αυταξία και όχι μέλος μιας δικηγορεύουσας συνομοταξίας, που πολύ θα την βόλευε να τον ενσωματώσει, για να τον αφομοιώσει στο μέτριο, στο καθημερινό και τελικά στο αδιάφορο.
Βάδισε στα υψίπεδα της επιστήμης του μέχρι το τέλος, ώστε ούτε για μια στιγμή να γίνει «ένας ακόμη δικηγόρος», αλλά «Ο δικηγόρος».
Ο κυρίαρχος της αίθουσας, ο απαράμιλλος αγορητής, ο ασυμβίβαστος υπερασπιστής, ο ακαταμάχητος συνήγορος.
Βαθύς και επίμονος μελετητής, με στέρεα θεμελιωμένη θεωρητική κατάρτιση και με ευρυγώνια θεώρηση των ουσιαστικών και δικονομικών διατάξεων και όχι μόνο.
Διαλεκτικός, αναλυτικός και συνθετικός.
Πανέτοιμος ανά πάσα στιγμή να αντιπαρατεθεί και να ματαιώσει την όποια απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου.
Αταλάντευτος ισορροπιστής πάνω στο τεντωμένο σκοινί της ποινικής διαδικασίας με στόχο την ευθυδικία και την δίκαια δίκη.
Εντοπίζοντας με την γυμνασμένη περιφερειακή του όραση και αποτρέποντας το όποιο ενδεχόμενο δικαιοδοτικής εκτροπής.
Ο Ντίνος Αργυρόπουλος ήταν αρτίστας, καλλιτέχνης δηλαδή από τους μεγάλους του χώρου.
Ανήκε στην χορεία των μεγάλων δικηγόρων – νομικών με το σταθερό πάτημα και το βαθύ χνάρι.
Στους πρωτότυπους και μη επιδεκτικούς αντιγραφής και απομίμησης μύστες του δικηγορικού λειτουργήματος.
Ακόμη ηχεί η φωνή του στις αίθουσες και στους διαδρόμους του Δικαστικού Μεγάρου της Πάτρας, αλλά και σε δεκάδες δικαστήρια ανά την Ελλάδα.
Εκεί που έδινε τις μάχες του καθηλώνοντας τους πάντες με τα νομικά και ουσιαστικά του επιχειρήματα.
Εκεί που τιμούσε την εντολή και τον εντολέα του.
Εκεί που με κοσμιότητα, ευπρέπεια και σπάνια ευγένεια διαλεγόταν με τους δικαστές και τους εισαγγελείς με τους οποίους έχτιζε μια αμφίδρομη σχέση πνευματικής συναλλαγής.
Διότι το ιδιαίτερο στον Ντίνο Αργυρόπουλο ήταν ότι ακόμη και στην διάρκεια της αγόρευσής του δεν μονολογούσε.
Προκαλούσε τον ακροατή του σε διάλογο, στήνοντας μια διαδικασία ανταλλαγής σκέψεων, εννοιών και νοημάτων, έτσι ώστε η δικαστική απόφαση να αποτελεί όχι μια μονομερή κρίση, αλλά ένα συλλογικό πνευματικό προϊόν.
Γεννημένος νικητής και δια βίου δικηγόρος
Είναι κρίμα που η τεχνολογία δεν κατέγραψε τις θρυλικές παραστάσεις αυτού του στυλίστα, ώστε να αποτελούν σήμερα ένα μικρό θησαυρό, κυρίως για τους νέους συναδέλφους.
Ενα πολύτιμο εργαλείο για την κατανόηση της έννοιας του «μαχόμενου ποινικού δικηγόρου», που αναλίσκει κάθε ικμάδα της δύναμής του μέσα στις δικαστικές αίθουσες και όχι στα τηλεοπτικά σαλόνια.
Εκεί που όλα είναι βολικά και αβανταδόρικα.
Βέβαια ο Ντίνος Αργυρόπουλος δεν είχε την ανάγκη, αλλά ούτε και την διάθεση να ευτελίζει τη ζωή του «μες την πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στις πολλές κινήσεις και ομιλίες».
Γεννημένος νικητής και δια βίου δικηγόρος, προετοίμαζε την επόμενη υπόθεση μέχρις αργά τη νύχτα, ώστε το επόμενο πρωί να εισέλθει πανέτοιμος στην αίθουσα για μια ακόμη παράδοση ποινικού δικαίου, που τις περισσότερες φορές κατέληγε σε πραγματικό ρεσιτάλ.
Η Πάτρα πρέπει να νιώθει πραγματικά υπερήφανη που από τα σπλάχνα της βγήκε, ανδρώθηκε, διέπρεψε και μεγαλούργησε ένας τέτοιος γίγαντας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
