Ο Κώστας Χαρδαβέλας στην «Π» για την υπόθεση Πισπιρίγκου: «Μιλάμε πλέον για απόλυτο κανιβαλισμό…»

Κώστας Χαρδαβέλλας. Ενας εμβληματικός δημοσιογράφος-ρεπόρτερ της παλιάς, παραδοσιακής και αυθεντικής γενιάς.
Με τους «Ρεπόρτερς» έγραψε ιστορία στην ελληνική τηλεόραση, μαζί με Γιάννη Δημαρά και Γιώργο Λιάνη, και άφησε ανεξίτηλα το στίγμα του στο κεφάλαιο δημοσιογραφικές έρευνες σε κοινωνικά θέματα.

Ακολούθησαν το «60 λεπτά χωρίς ρεπορτάζ», το «Ρεπορτάζ στην ομίχλη», η «9η Εντολή», «Ο Αθέατος Κόσμος και «Οι Πύλες του ανεξήγητου».

Παραμένει μάχιμος. Με καθημερινή εκπομπή στον Blue Sky.
Αφορμή για την κουβέντα μου με τον Κώστα Χαρδαβέλλα ήταν η… Ρούλα Πισπιρίγκου και το τηλεοπτικό-δημοσιογραφικό-δικαστικό σόου που έχει στηθεί εδώ κι ένα μήνα γύρω απ’ την υπόθεση.

-Θεωρείτε ότι στην υπόθεση Πισπιρίγκου υπάρχει τηλεοπτικός κανιβαλισμός; Οτι τα ΜΜΕ το ‘χουν τεντώσει το θέμα;

Δυστυχώς, το πιστεύω απόλυτα και είμαι κάθετος σ’ αυτό. Μιλάμε για τον απόλυτο κανιβαλισμό πλέον. Εφόσον η Πισπιρίγκου είναι ένοχη, να τιμωρηθεί με την εσχάτη των ποινών. Αλλά έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Είδα τις προάλλες σε μια κυριακάτικη εφημερίδα φωτογραφία του κελιού της στον Κορυδαλλό. Και τίτλο το κελί της φόνισσας. Αυτό ξεπερνάει τον πολιτικό πολιτισμό. Φυσικά και δεν είμαι υπέρ της επιεικούς αντιμετώπισής της, εφόσον είναι ένοχη, αλλά όχι σε τέτοιο επίπεδο. Αυτό δεν είναι δημοσιογραφία.

-Εσείς, αν είχε συμβεί τέτοιο γεγονός τη δεκαετία των δικών σας δημοφιλών εκπομπών, θα το προσεγγίζατε με άλλο τρόπο;

Θα είμαι απολύτως ειλικρινής. Επειδή αυτά τα θέματα πουλάνε, έχουν ψωμί, φοβάμαι ότι κι εμείς στο παρελθόν κάναμε τέτοια λάθη. Αντιμετωπίζαμε μερικές φορές τέτοια θέματα με κανιβαλισμό. Θέματα που διαβάζονται μανιωδώς και παρακολουθούνται…

-Είχατε πει, πρόσφατα, σε μια συνέντευξή σας, «έκανα πράγματα στην τηλεόραση που δεν έπρεπε να τα κάνω. Εχω κάνει κίτρινα θέματα και κάποιες φορές σκέφτομαι αυτές τις στιγμές, νιώθω άσχημα και λέω ότι δεν θα το ξαναέκανα ποτέ». Αρα, είχατε πέσει κι εσείς στην παγίδα;

Βεβαίως. Κι έχω μετανιώσει για αρκετά μάλιστα. Παρασυρόμαστε από το γεγονός ότι πουλάνε αυτά τα θέματα. Κάνουν υψηλά νούμερα και γινόμαστε δέσμιοι.

Μήπως, συν τοις άλλοις, στην υπόθεση Πισπιρίγκου έχουμε ξεφύγει από το καθαρά αστυνομικό-κοινωνικό κομμάτι της υπόθεσης κι έχουμε φτάσει στο κουτσομπολίστικο;

Κανιβαλισμός… Οταν συνεχώς ασχολούνται με το ποιον είχε εραστή, αν είχε τον ψαρά ή τον κουμπάρο, με το ποιες και πόσες γκόμενες είχε ο Μάνος, εκεί πάμε στην κρεβατοκάμαρα, σε κλειδαρότρυπα. Εκεί, λοιπόν, πρέπει να μπει φραγμός. Υπάρχει, όμως, κάτι πιο σοβαρό: Περνάμε πολύ μεγάλα προβλήματα: Ακρίβεια, ενέργεια ανεργία, πρόβλημα στον τουρισμό. Κι αντί ν’ ασχολούμαστε μ’ αυτά, μας έχουν στρέψει και ασχολούμαστε αν η Πισπιρίγκου είχε γκόμενο τον ψαρά των Πατρών…

-Ποιοι μας έχουν στρέψει, κύριε Χαρδαβέλλα; Υπονοείτε ότι από κάπου υπάρχει άτυπη οδηγία να παίζουν τα ΜΜΕ Ρούλα;

Ποτέ δεν πίστευα, ούτε πιστεύω, ότι υπάρχει ένα σκοτεινό υπόγειο κέντρο αποφάσεων που κατευθύνει τα ΜΜΕ τι θα λένε. Ο,τι γίνεται, γίνεται σε εμπορικό επίπεδο. Πουλάει ένα θέμα; Το παίζουν τρελά. Δεν πουλάει; Το κόβουν. Αφού, λοιπόν, η Ρούλα πουλάει τρελά, δεν χρειάζεται καμία οδηγία. Είναι καθαρά εμπορικό το κίνητρο.

-Μέχρι και φωτογραφίες, έστω μακρινές, βγήκαν, όμως, από την εκταφή της Τζωρτζίνας… Εδώ ξεφεύγουμε ακόμα κι απ’ το εμπορικό κομμάτι. Λένε πολλοί ότι αν είχε επιτραπεί στα κανάλια, θα είχαν φτάσει πάνω από το μνήμα για να πάρουν φωτογραφίες… Ετσι είναι;

Θα σας θυμίσω ένα πρωτοσέλιδο του Εθνους πριν από χρόνια, που είχε εμφανίσει κομματιασμένο το πτώμα της κοπέλας του Φραντζή. Του περιβόητου Φραντζή… Και είχε γίνει σάλος τότε. Εδειχνε κομματιασμένα μέλη της (ΣΣ Ηταν 26 Ιουνίου του 1987. Το Εθνος είχε δημοσιεύσει φωτογραφία που έδειχνε, πάνω στο μάρμαρο, “συναρμολογημένο” το πτώμα της κοπέλας, χωρίς το κεφάλι, που δεν είχε ακόμη βρεθεί την ώρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία. Πάνω από το κομματιασμένο πτώμα εικονιζόταν ο ιατροδικαστής Λευκίδης, ο βοηθός του, ο τεχνικός του νεκροτομείου Σαρλής και ο Πάνος Σόμπολος, που συζητούσαν για το πώς μπόρεσε κι έκανε ο άνθρωπος αυτός ένα τέτοιο τερατούργημα). Δεν είναι θέμα ΕΣΡ, συνεπώς. Τι να πρωτοκάνει και το ΕΣΡ; Είναι θέμα προσωπικής μας ευθύνης και αυτοσυγκράτησης.

-Γιατί πιστεύετε πως μια πολύ μεγάλη μερίδα του κόσμου ασχολείται εμμονικά μ’ αυτό το θέμα;

Ο βασικός λόγος είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού σκέφτεται… για κοίτα τι συμβαίνει μακριά μας… Εμείς είμαστε καλοί άνθρωποι, καλοί οικογενειάρχες και δίπλα μας γίνονται τερατουργήματα. Χαίρονται με την τραγωδία και την οδύνη του άλλου. Γι’ αυτό το βλέπουν τόσο μανιωδώς. Και όλο αυτό το πιπεράτο σκηνικό, με ερωτικό άρωμα μέσα, προσδίδει κι ένα κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον που ο κόσμος το εισπράττει πολύ πιο ευχάριστα απ’ ό,τι αν η τιμή του ρεύματος ή του καυσίμου εκτοξεύεται.

-Εχετε πειστεί εσείς ότι η Ρούλα δολοφόνησε τα παιδιά της;

Οι ενδείξεις δείχνουν ενοχή. Γι’ αυτό προφυλακίστηκε. Δεν ξέρω αν είναι για το ένα ή και για τα τρία παιδιά της. Δεν υπάρχει ομολογία ή ένα ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο ως τώρα. Η ενοχή της στηρίζεται στην κεταμίνη και στην ένδειξη ότι πιθανότατα αυτή της χορήγησε την ουσία. Το δικαστήριο θα κρίνει…

-Αν μπορούσατε να της πάρετε μια συνέντευξη, ποια θα ήταν η πρώτη ερώτηση που θα της κάνατε;

Γιατί το έκανες; Αυτό είναι το πλέον βασικό, εφόσον αποδειχθεί η ενοχή της. Γιατί μια μητέρα σκοτώνει τα παιδιά της. Γιατί σκότωσες το κορίτσι σου; Αυτό θα τη ρωτούσα…

-Τον Μάνο Δασκαλάκη πώς «τον κόβετε»; Τι εικόνα έχετε σχηματίσει;

Ενός ανθρώπου που του αρέσει να αυτοπροβάλλεται, να τον δείχνουν οι τηλεοράσεις, ν’ ασχολούνται όλοι μαζί του. Δεν έχω εικόνα ακόμα για δική του ενοχή αλλά η εικόνα που βγάζει η συχνή εμφάνισή του με το γυαλί το μοντέρνο, με το μπουφάν το μάγκικο, μου δείχνει πως επιδιώκει μια αρρωστημένη προβολή.

-Παρακολουθείτε τηλεόραση;

Εχω καθημερινή εκπομπή στο Blue Sky, οπότε δεν έχω χρόνο για πολλά-πολλά… Βλέπω, όμως, όταν μπορώ. Ξέρετε τι; Θα εκπλαγείτε. Μ’ αρέσει το Survivor. Με ξεκουράζει. Βλέπω ωραίες εικόνες, ωραία κορμιά. Ακόμα, βλέπω, πού και πού, ειδήσεις και αθλητικά.

-Ποια είναι η πιο ηχηρή διαφορά της δικής σας γενιάς δημοσιογράφων με τη σημερινή;

Σ’ εμάς, τότε, στη δική μου γενιά, υπήρχε ατμόσφαιρα συνεργασίας. Δεν προσπαθούσε να κλέψει ο ένας απ’ τον άλλο τον καλεσμένο του, το θέμα του. Σήμερα ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, ανεξέλεγκτος. Υπάρχει ανθρωποφαγία. Στη δική μας εποχή ήταν πιο ανθρώπινη η ατμόσφαιρα. Τώρα, ο θάνατός σου, η ζωή μου…

-Ποια από τις εκπομπές σας ήταν το πιο αγαπημένο σας παιδί;

Οι Ρεπόρτερς. Περάσαμε αξέχαστα από το ’81 έως ’89. Κάναμε ωραία θέματα, ταξιδεύαμε. Ημασταν πραγματικά μια παρέα, εγώ, ο Γιώργος Λιάνης και ο Γιάννης Δημαράς. Ημασταν και συνάδελφοι στα Νέα, στο ίδιο γραφείο. Και τον Αθέατο Κόσμο τον αγάπησα, και το Ρεπορτάζ στην Ομίχλη και τις Πύλες του Ανεξήγητου, αλλά οι Ρεπόρτερς ήταν η μεγάλη μου αδυναμία…

-Θεωρείτε ότι η παρεμβατικότητα των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης είναι πολύτιμη, απαραίτητη πλέον ή ώρες-ώρες γίνεται και ανεξέλεγκτη;

Μ’ ενοχλεί όταν δεν υπάρχει υπογραφή κάτω από κείμενα. Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει, χωρίς να λογαριάζει τίποτα. Τα χρησιμοποιώ όμως κι εγώ τα ΜΚΔ. Ενημερώνομαι άμεσα. Κι επειδή προέρχομαι από τον έντυπο Τύπο, από ‘κει ξεκίνησα, αυτόν αγάπησα, με λυπεί που το λέω αλλά το διαδίκτυο και τα ΜΚΔ κατέστρεψαν και σκότωσαν τα έντυπα Μέσα. Οι εφημερίδες είναι πια σαν να μην υπάρχουν, είναι ξεπερασμένες. Είμαστε πια σε άλλη φάση, σε άλλη εποχή… Ολα γίνονται πολύ γρήγορα και αυτό το πολύ γρήγορα το προσφέρει το διαδίκτυο.

-Υπάρχει φάρμακο, πιστεύετε, για να καταφέρει να επιβιώσει και να ορθοποδήσει ο έντυπος Τύπος;

Δεν νομίζω. Διότι η εποχή απαιτεί σε δέκα λεπτά να έχεις ενημερωθεί. Η εφημερίδα, λόγω καθυστέρησης της κυκλοφορίας της, σου παρουσιάζει θέματα που ήδη τα ξέρεις τα περισσότερα από την προηγούμενη…

-Αρα, μόνο αν αλλάξει περιεχόμενο ο έντυπος Τύπος θα μπορεί να ελπίζει; Αυτό λέτε;

Ναι. Μόνο έτσι. Να είναι το περιεχόμενό του στραμμένο, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, σε έρευνες, αναλύσεις, αρθρογραφίες. Ειδησεογραφικά είναι χαμένες από χέρι οι εφημερίδες. Η μάχη είναι άνιση…

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News