Πατρινός γιατρός στη Γάζα, συγκλονίζει στην «Π» ο Αλέξανδρος Βρης

Ο πατρινής καταγωγής ορθοπαιδικός Αλέξανδρος Βρης μιλά στην «Πελοπόννησο», για το δράμα των ανθρώπων και συγκλονισμένος με τα παιδιά και τα δολοφονικά χτυπήματα του Ισραήλ. Το ανήσυχο πνεύμα του και η διάθεση προσφοράς στον άνθρωπο.

Πατρινός γιατρός στη Γάζα, συγκλονίζει στην «Π» ο Αλέξανδρος Βρης

«Εκεί νιώθεις γιατί ξεκίνησες αρχικά να κάνεις αυτή τη δουλειά. Δίνεις μια ανάσα στους γιατρούς εκεί που είναι αληθινοί ήρωες, που χειρουργούν ολόκληρα 24ωρα χωρίς ύπνο και ξεκούραση. Μια μέρα να τους απαλλάξεις από την κούραση και ξέρεις πως κάνεις τη διαφορά για την υγεία ενός ολόκληρου λαού».

Μόνο δύο νοσοκομεία λειτουργούν πλέον στην Γάζα, έκκληση για προστασία

Το «εκεί» είναι η Γάζα κι αυτός που έχει βρεθεί εκεί είναι ο πατρινής καταγωγής χειρουργός -ορθοπαιδικός Αλέξανδρος Βρης, γιος του γνωστού ναυτιλιακού πράκτορα Κωνσταντίνου Βρη και μέλος της εκδοτικής και δημοσιογραφικής οικογένειας των Βρη.

Τη δράση του δεν τη γνωρίζαμε παρ’ ότι την έχει αναπτύξει χρόνια τώρα. Ισως να μην τη μαθαίναμε ποτέ -καθώς βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του είναι η σεμνότητα- εάν δεν τη δημοσιοποιούσε φιλικό του πρόσωπο, το οποίο εργάζεται στην ιστοσελίδα news247.gr.

Λωρίδα της Γάζας: Σε 4 μήνες σκοτώθηκαν περισσότερα παιδιά απ’ ότι σε 4 χρόνια

Με δυσκολία, του αποσπάσαμε λίγες κουβέντες, διότι όπως χαρακτηριστικά μας είπε: «Το θέμα δεν είμαι εγώ, αλλά αυτά που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι. Κι αυτά έχουν αξία και σημασία να τα πληροφορηθεί η κοινωνία. Η κατάσταση είναι εφιαλτική και πολύ χειρότερη από την περίοδο που πήγα εγώ. Καθημερινά, επικοινωνώ με τους συναδέλφους μου εκεί με μοναδικό σκοπό την εμψύχωσή τους και την ψυχολογική υποστήριξη».

Στο ερώτημά μας, σχετικά με το κίνητρο συμμετοχής του σε αυτές τις αποστολές μάς απάντησε: «Το δράμα αυτών των ανθρώπων. Αφού έχω κάποιες γνώσεις και κατάρτιση, θέλησα να προσφέρω τη βοήθειά μου. Τονίζω και πάλι ότι δεν είμαι εγώ το θέμα. Είναι όλα αυτά τα εφιαλτικά, τα οποία βιώνουν αυτοί άνθρωποι. Αυτά πρέπει να γνωρίζει η κοινωνία κι αυτός είναι ο δικός μας ρόλος να τα γνωστοποιήσουμε ευρέως».

Δραματική κατάσταση στην Γάζα – Χωρίς αναισθητικό χειρουργούνται οι τραυματίες, καταγγέλλουν οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα»

Κι αυτό θα συμβεί σε επόμενη εκτενέστερη δημοσίευση, στην οποία θα μεταφέρουμε τη συνομιλία μας με τον Αλέξανδρο Βρη για όλα όσα έζησε ο ίδιος κατά την παραμονή του στη Γάζα, αλλά και για όλα όσα του μεταφέρουν οι συνάδελφοί του.

Δήλωσε συγκλονισμένος με τα παιδιά. «Τα παιδιά είναι και ο λόγος που λέω ανοιχτά ότι αυτό που γίνεται τώρα είναι γενοκτονία. Διότι δεν υπάρχει καμία ερώτηση, στην οποία η απάντηση είναι ας σκοτώσουμε τα παιδιά. Το Ισραήλ διαθέτει την τεχνολογία να βρει τους τρομοκράτες και να κάνει ό,τι θέλει με αυτούς. Το να πυροβολάς παιδιά και να τα ακρωτηριάζεις ή να τα σκοτώνεις δεν το χωράει ανθρώπου νους».

Ο Αλέξανδρος Βρης είναι ένας από τους νέους επιστήμονες που η χώρα μας δεν φρόντισε να τον κρατήσει στο εσωτερικό της. Ετσι, εδώ και 11 χρόνια ζει και εργάζεται στην Αγγλία σε ένα από τα μεγαλύτερα Κέντρα Τραύματος. Είναι εξειδικευμένος στη χειρουργική αντιμετώπιση του σύνθετου τραύματος με ανοιχτά κατάγματα και υψηλής ενέργειας κακώσεις, καθώς και στη διόρθωση παραμορφώσεων οστών.

Το ανήσυχο πνεύμα του και η διάθεση προσφοράς στον άνθρωπο τον οδήγησε στη συμμετοχή σε εθελοντικές αποστολές στη Γάζα, άλλοτε ως απλό μέλος αυτών και άλλοτε ως επικεφαλής.

Οπως περιέγραψε ο ίδιος, όλα ξεκίνησαν όταν γνώρισε την ομάδα Βρετανών εθελοντών γιατρών. «Οι συνάδελφοι είχαν μία φιλανθρωπική οργάνωση που λέγεται IDEALS και ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990, στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Τον καιρό που δούλευα μαζί τους, πήγαιναν στη Γάζα, όπου συνεργάζονταν με μία άλλη, μεγάλη φιλανθρωπική οργάνωση εκεί που λέγεται Medical Aid for Palestinians (MAP). Αυτήν την οργάνωση, παρεμπιπτόντως, την έχει ιδρύσει μια σημερινή μου συνάδελφος, η Dr Swee Chai Ang, μια ακτιβίστρια γιατρός, η οποία ήταν παρούσα στη σφαγή των Παλαιστινίων που είχε γίνει το 1982 στη Σάμπρα και τη Σατίλα, στον Λίβανο.

Οι IDEALS, με τους οποίους είμαστε πλέον και φίλοι, έκαναν αποστολές στη Γάζα κάθε δύο μήνες, για μια εβδομάδα η καθεμία. Είχαμε μαζί μας ορθοπαιδικούς, πλαστικούς χειρουργούς, φυσικοθεραπευτές και νοσηλεύτριες. Εκτός από τις αποστολές που κάναμε, μία φορά την εβδομάδα είχαμε διαδικτυακή επικοινωνία με τους Παλαιστίνιους γιατρούς που βρίσκονταν εκεί και συζητούσαμε για το πώς πηγαίνουν τα περιστατικά που είχαμε δει, τι ανάγκες υπήρχαν και άλλα παρόμοια, δηλαδή είχαμε μια συνεχή επικοινωνία είτε από κοντά είτε από μακριά».