Το νέο τρένο και οι διαθέσεις των Πατρινών

Το κύριο άρθρο της «Π»

 

ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ εξ Αθηνών, ουσιαστικά, της επίσκεψης Μητσοτάκη μια δημοσκόπηση που διερευνά τις διαθέσεις των πατρινών δημοτών έναντι της χάραξης του τελικού τμήματος της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών- Πατρών, στο πολεοδομικό συγκρότημα της Πάτρας.

ΘΕΤΙΚΗ στην πλατιά πλειοψηφία της η κοινή γνώμη απέναντι στο έργο. Πάνω από δύο στους τρεις δημότες περιμένουν οφέλη από τη νέα γραμμή. Πέρα από τη διατύπωση του αυτονόητου, η απάντηση αποτυπώνει μια δίψα για αναβάθμιση της κοινής μας ζωής.

Ο ΠΑΤΡΙΝΟΣ ζει με τον καημό να δει την πόλη του να εκσυγχρονίζεται σύμφωνα με τα πρότυπα των μεγάλων αστικών κέντρων και τρέφει πικρία για τις υστερήσεις της, πολλώ δε μάλλον όταν βλέπει ότι υποδεέστερες, άλλοτε, περιφερειακές πόλεις έχουν κάνει βήματα σε τομείς στους οποίους η Πάτρα έμεινε πίσω.

ΕΙΝΑΙ εντούτοις ενδιαφέρον έστω και μια μειοψηφία δεν βλέπει ή δεν παραδέχεται ότι θα δει όφελος από τον νέο σιδηρόδρομο. Ενδεχομένως πρόκειται για δημότες που νιώθουν- ή θέλουν να είναι- αποκομμένοι από τις σύγχρονες πραγματικότητες, ή έχουν επηρεαστεί από μια φιλολογία εξαπλωμένη στην πόλη με την ευθύνη πολιτικών παρατάξεων που ταυτίζουν τις υποδομές με συμφέροντα, ανισότητες, ολιγαρχίες και μπελάδες.

ΣΥΖΗΤΗΣΙΜΟ είναι το σχετικά χαμηλό ποσοστό Πατρινών που τάσσονται κατά της πλήρους υπογειοποίησης.

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ η αποστασιοποίηση από τη διεκδίκηση οφείλεται στη μη άμεση γειτνίαση μεγάλων μαζών πολιτών με την παραλιακή αλλά και έναν χαμηλό δείκτη αίσθησης ότι τους αφορά η κεντρική όψη της πόλης τους.

ΙΣΩΣ, από την άλλη, οι δημότες θεωρούν ότι η υπογειοποίηση σε πλήρη έκταση θα προκαλέσει καθυστερήσεις, κόστη και τεράστια αναστάτωση για χρόνια.

ΑΥΤΑ σαν εικασίες. Σίγουρα από τις εικασίες πρέπει να περάσουμε σε μια καλύτερη ακτινογράφηση του σφυγμού των δημοτών. Στα μεγάλα έργα καλό είναι να πηγαίνουμε ομόθυμα και όχι διχασμένοι.