Λίζα Σαχούντ: «Αρχή μου, πάντα, ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή»

Εχοντας ως πρότυπο τον γιατρό πατέρα της, δεν θα μπορούσε ν’ ακολουθήσει κάτι διαφορετικό  από την Ιατρική. Πορευόμενη με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, η γενικός ιατρός Λίζα Σαχούντ έχει συλλέξει, επίσης, γνώσεις και εμπειρίες από την ανθρωπιστική Ιατρική, αγαπά τη φύση, στοχεύει και κατακτά κορυφές -μεταφορικά και κυριολεκτικά.

-Τι θυμάστε εντονότερα από τα παιδικά σας χρόνια;

Τι να πρωτοθυμηθώ..! Ομορφες οικογενειακές στιγμές με τους γονείς τον παππού και τη γιαγιά και μυρωδιές από τα φαγητά των εορταστικών τραπεζιών. Επίσης, τις διακοπές μου κάθε καλοκαίρι στη Συρία για να δω τους συγγενείς. Ακόμα έχω χαραγμένη την εικόνα από  τη χαρά στο πρόσωπό τους κάθε φορά που με υποδέχονταν και την απίστευτη φιλοξενία τους. Αμέτρητες ξέγνοιαστες στιγμές και πολύ παιχνίδι στον δρόμο με τα παιδιά της γειτονιάς μου.

-Επιλέξατε να σπουδάσετε Ιατρική επειδή…

Από μικρό παιδί είχα πρότυπο τον πατέρα μου, έναν σοβαρό επιστήμονα και άνθρωπο, ο οποίος μέσα από την καθημερινότητά του με δίδαξε την αρετή του να προσφέρεις στον συνάνθρωπο, να δείχνεις κατανόηση και να τον σέβεσαι. Μου έμαθε να είμαι άνθρωπος και ότι η Ιατρική είναι λειτούργημα και  μέσα από αυτόν έμαθα, έχοντας εφόδιο την Ιατρική, να προσφέρω.

-Εχετε μεταπτυχιακό στη Διεθνή Ιατρική Διαχείριση Κρίσεων Υγείας. Ποια τα εφόδια και η εμπειρία που σας πρόσφερε;

Η εμπειρία από τις μεταπτυχιακές μου σπουδές διεύρυνε τους ορίζοντές μου. Είδα την Ιατρική και με άλλο μάτι. Εμαθα την Ιατρική του δρόμου, των «ταξιδιωτών», των καταστροφών και των ευπαθών ομάδων. Διδάχτηκα τις αρχές της ανθρωπιστικής Ιατρικής.

-Πότε αποφασίσατε να ανοίξετε δικό σας ιατρείο και πώς θα χαρακτηρίζατε την πορεία σας από την πρώτη του ημέρα ως σήμερα;

Το ιατρείο το άνοιξα αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ειδικότητάς μου. Για εμένα ήταν μονόδρομος, ήθελα την αυτονομία μου και την άσκηση της Ιατρικής με τον τρόπο που θέλω. Στην 10ετή πορεία μου, η σχέση μου με τους ασθενείς μου είναι ιερή υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Νιώθω ευγνώμων.

-Τι αγαπάτε στη δουλειά σας και ποιες οι προκλήσεις;

Αγαπώ την Ιατρική! Η Ιατρική είναι ένα ευεργετικό λειτούργημα που βασίζεται στην Επιστήμη. Ενας ασθενής μοιράζεται συναισθήματα και φόβους καθώς διασχίζει το μονοπάτι της ασθένειάς του και εγώ είμαι εκεί να τον φροντίσω. Πρόκληση είναι η σωστή κρίση. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να προσεγγίζεται εξατομικευμένα για τη σωστή διάγνωση και θεραπεία του. Αρχή μου είναι πάντα ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.

-Στη ζωή σας υπάρχει και ο εθελοντισμός. Θα μας πείτε;

Προσπαθώ σαν άνθρωπος, αλλά και σαν γιατρός να είμαι δίπλα στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές που έζησα όταν εργαζόμουν εθελοντικά σε κέντρο φιλοξενίας προσφύγων. Οταν καταφέρνεις να κάνεις έναν άνθρωπο να αισθανθεί καλύτερα, η ανταμοιβή που παίρνεις είναι ανεκτίμητης αξίας.

-Αγαπάτε, όμως, και τα βουνά. Αν δεν απατώμαι έχετε καταφέρει να κατακτήσετε μια κορυφή, σωστά;

Η επαφή με τη φύση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Ιδίως τα βουνά τα αγαπώ πολύ. Κάθε φορά που διασχίζω ένα βουνό αισθάνομαι ελευθερία και ανάταση. Πρόσφατα ανέβηκα στην υψηλότερη κορυφή της Ελλάδας τον Μύτικα Ολύμπου στα 2918μ. Η ανάβαση ήταν απαιτητική, αλλά η θέα από την κορυφή σε αποζημιώνει. Εμεινα πέντε ημέρες στο βουνό και απόλαυσα τη φύση σε όλο το μεγαλείο της. Είδα την ομορφότερη ανατολή και δύση του ηλίου. Ηταν μαγικά και νιώθω ευλογία για αυτό.

-Μαμά ενός γιου 12μισι ετών, φορτωμένη με επαγγελματικές υποχρεώσεις. Πώς τα πάτε με τιςισορροπίες και κατά πόσο σας αγχώνει το μεγάλωμά του σε μια όχι και τόσο ρόδινη εποχή;

Η καθημερινότητα είναι απαιτητική δεν υπάρχει χρόνος για ξεκούραση, αλλά έχω πάντα καλή διάθεση και πολλή ενέργεια, ώστε να αξιοποιώ κάθε λεπτό της ημέρας και τελικά διαπιστώνω ότι όλα μπορείς να τα κάνεις όταν το θέλεις. Φροντίζω να είμαι δίπλα στον γιο μου και να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί και σίγουρα θα βρω μια ώρα μέσα στην ημέρα για εμένα, κάνοντας τη γυμναστική μου. Υπάρχει άγχος και κυρίως γιατί η βία από ανήλικους αποτελεί ένα σοβαρό φαινόμενο που επηρεάζει την κοινωνία μας. Αυτό που κάνω είναι να ενημερώνω το παιδί μου ακριβώς για τους κινδύνους που καλείται να αντιμετωπίσει και να τον καθοδηγώ πως μπορεί να προστατευτεί. Να είναι ανθεκτικός, να έχει αυτοπεποίθηση και ενσυναίσθηση.

-Εν έτει 2024, έμφυλη βία, κακοποιήσεις, φόνοι δεν έχουν τέλος. Τι θεωρείτε ότι πρέπει να αλλάξει για να μπορούν οι γυναίκες να ανασαίνουν ελεύθερα;

Θεωρώ ότι η βία κατά των γυναικών είναι αιτία και αποτέλεσμα της ανισότητας των φύλων. Τα πρότυπα με τα οποία μεγαλώνουν οι άνδρες στην οικογένειά τους,η αίσθηση ατιμωρησίας των θυτών και η πεποίθηση πολλών ανδρών ότι η σύντροφος τους ανήκει είναι οι κυριότερες αιτίες. Χρειάζονται πρωτοβουλίες ώστε η κοινωνία μας να κάνει βήματα προόδου προς την ισότητα των δύο φύλων, τον αλληλοσεβασμό και τη δίκαιη αντιμετώπιση της σύγχρονης Ελληνίδας. Κάθε θύμα πρέπει να καταγγέλλει τη βία και η Πολιτεία έχει καθήκον να υποστηρίξει τα θύματα βίας.

–Στις όποιες δυσκολίες, γενικά, ποια τα όπλα σας;

Βασικό όπλο μου  είναι η ηρεμία που έχω ως άνθρωπος και η ψυχραιμία να διαχειρίζομαι οποιαδήποτε κατάσταση.

-Στόχοι/όνειρά σας;

Στόχους βάζω πάντα γιατί μέσα από αυτούς βελτιώνομαι και εξελίσσομαι αλλά και με οδηγούν στην επίτευξη των ονείρων μου. Για το 2024 στόχος είναι η συμμετοχή μου στον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας. Ενα από τα όνειρά μου είναι η συγγραφή ενός βιβλίου με θέμα τη Συρία όπως την είδα πριν και μετά  τον πόλεμο. Την Υγεία μου να έχω και όλα θα γίνουν.