Τούλα Κωνσταντάτου: «Ενα πιάτο καλό φαγητό, το αξίζετε»
Πατρινοί και Κεφαλονίτες -και όχι μόνο, βέβαια- πίνουν νερό στο όνομά της, χάρη στα γευστικά πιάτα που μαγειρεύει στην πρώτη περίπτωση στην «Κατσαρόλα της Τούλας» και στη δεύτερη στη «Γοργόνα». Δοσμένη στη δουλειά της, ακούραστη, λάτρης της ποιότητας, η Τούλα Κωνσταντάτου σέβεται τον πελάτη και του προσφέρει με την καρδιά της τα καμωμένα με αγάπη και μεράκι φαγητά που φτιάχνουν τα χέρια της, έχοντας πάντα δίπλα της τα πέντε της παιδιά, που ασχολούνται, όλα, με τα εστιατόρια και τα πέντε εγγόνια της.
Πότε θυμάστε τον εαυτό σας να μαγειρεύει για πρώτη φορά.
Από 7 χρονών. Τότε μαγείρεψα το πρώτο μου φαγητό, για να το πάρει ο πατέρας μου και να το φάει στην ταβέρνα με τους φίλους του. Χέλια ήταν, θυμάμαι…
Θα θέλατε να μας περιγράψετε την πορεία σας, μέχρι σήμερα που ασχολείστε με την εστίαση;
Η αρχή έγινε με το παντοπωλείο που ανοίξαμε με τον άντρα μου, δεκαετία του ’70 ήταν, στον χώρο που λειτουργεί τώρα η «Κατσαρόλα της Τούλας». Ηταν από τα καλύτερα παντοπωλεία της Πάτρας. Να φανταστείτε είχαμε έως και χαβιάρι, καθώς και μπαχαρικά που δεν ήταν τότε ευρέως γνωστά – κουρκουμά, γλυκιά πάπρικα κ.λπ. Από το 1980 αρχίσαμε σιγά-σιγά να φτιάχνουμε μεζέδες στο παντοπωλείο και το 1990 έγινε η μετάβαση από την Πάτρα στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα στη Σάμη, όπου ανοίξαμε εστιατόριο –τη «Γοργόνα», που λειτουργεί έως σήμερα.
Και η «Κατσαρόλα της Τούλας» πότε άνοιξε;
Το 2008.
Πώς δουλεύετε τα δύο μαγαζιά;
Η «Κατσαρόλα της Τούλας» είναι ανοιχτή όλο τον χρόνο, ενώ, τέσσερα από τα παιδιά μου κι εγώ πάμε στην Κεφαλονιά για τη σεζόν, οπότε μένει στην Πάτρα ο γιος μου ο Νίκος, στον οποίο έχω δώσει τις συνταγές μου και αναλαμβάνει αυτός με το προσωπικό που έχω εκπαιδεύσει.
Συνεπώς ασχολούνται όλα σας τα παιδιά στα εστιατόρια;
Βέβαια, όλοι μαζί, ο καθένας σε διαφορετικό τομέα.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας των μαγαζιών σας;
Η καλή ποιότητα. Εμείς δε ρωτάμε πόσο κοστίζει το κρέας. Λέμε «φέρε μας το καλύτερο». Κι αν κάτι είναι σκάρτο, το επιστρέφουμε. Επειτα, είναι η αγάπη που βάζουμε στη δουλειά μας. Εχω θυσιάσει τη ζωή μου τόσα χρόνια για το φαγητό. Το φτιάχνω και το δοκιμάζω, πάντα, προτού φύγει από την κουζίνα για να πάει στον πελάτη. Κι αυτό γιατί τον σέβομαι. Ερχεται να φάει ένα πιάτο φαγητό και πρέπει να το φάει όπως πρέπει. Αυτό είναι το μότο μου. Από τότε που είχαμε το παντοπωλείο μας, παίρναμε τα καλύτερα υλικά, οπότε εκπτώσεις, για μένα, δε χωράνε. Κι επειδή έχω βαθιές μικρασιατικές ρίζες, έχω μάθει στο καλό σπιτικό φαγητό.
Γι’ αυτό και έχουμε πιστούς πελάτες για χρόνια, οι οποίοι όταν μου λένε «τι ωραίο φαγητό έφτιαξες» τους απαντώ: «Ενα πιάτο καλό φαγητό το αξίζετε». Κι όταν έρχονται τουρίστες, που, απ’ όσα μας λένε, πολλοί απ’ αυτούς δουλεύουν εργάτες και μαζεύουν χρήματα για να έρθουν στη Ελλάδα, δεν τους εκμεταλλευόμαστε. Τους σεβόμαστε και το εκτιμούν. Και η τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Μένουμε Ελλάδα» σ’ εμάς είχε έρθει, στη Σάμη.
Δεν θέλω να παινευτώ, αλλά έχω καταθέσει ψυχή στη δουλειά μου.
Τι αγαπάτε, λοιπόν, στη δουλειά σας;
Τα πάντα. Την τάξη, την καθαριότητα, τα καλά υλικά.
Πόσες ώρες εργάζεστε καθημερινά;
Στην «Κατσαρόλα της Τούλας» από τις 8 το πρωί μέχρι τις 4-5 το απόγευμα και στη «Γοργόνα» στην Κεφαλονιά από τις 7.30 το πρωί μέχρι τις 2 το πρωί.
Και αντέχετε;
Φυσικά αντέχω. Ολο αυτό μού δίνει ζωή. Πόσω μάλλον όταν δέχομαι τόσα πολλά συγχαρητήρια και εισπράττω τόση αγάπη από τον κόσμο. Να φανταστείτε, τότε που γυριζόταν στη Σάμη η ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι», στη «Γοργόνα» έτρωγαν οι περισσότεροι συντελεστές. Εγώ έφτιαξα την πίτα στην ταινία. Και ο Νίκολας Κέιτζ, όταν έφτασε στο νησί, το πρώτο φαγητό που δοκίμασε από εμάς ήταν: Τσιπούρα ψητή και πίτα. Μέχρι και ο μάγειράς του έτρωγε σ’ εμάς.
Αλήθεια, στην πορεία των χρόνων, δουλεύοντας σκληρά και μεγαλώνοντας πέντε παιδιά, πώς τα βγάζατε πέρα;
Μια χαρά. Ημουν μικρή όταν παντρεύτηκα, άλλωστε. Προλάβαινα. Ο,τι δε θέλει κανείς δεν προλαβαίνει -αυτό πιστεύω.
Εχετε ξεκινήσει και κάτι καινούργιο πρόσφατα…
Ναι, βέβαια. Εχουμε αγοράσει ένα χώρο στην πλατεία Ολγας, που λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο, όλη τη μέρα, ως ψητοπωλείο, τον οποίο σκοπεύουμε σταδιακά να ανανεώσουμε, συμπεριλαμβάνοντας στο μενού περιποιημένους μεζέδες, από τα χεράκια μου, ώστε να μπορεί όποιος θέλει να απολαμβάνει το ουζάκι του.
Τις δυσκολίες, γενικά, πώς τις αντιμετωπίζετε;
Λέω ότι αύριο είναι μια άλλη μέρα, που μπορεί να είναι και καλύτερη. Κι αυτό γιατί τα προβλήματα
τα ξεπερνάμε όλοι μαζί. Είμαστε μια αγαπημένη και δεμένη οικογένεια, οπότε τα συζητάμε, βρίσκουμε τις λύσεις και προχωράμε. Είναι αυτό που λέμε η ισχύς εν τη ενώσει.
Αν σας ρωτούσα τι γεύση έχει μέχρι τώρα η ζωή σας;
Γλυκόπικρη. Γιατί έχω χάσει τον άντρα μου με τον οποίο ζήσαμε μαζί 50 χρόνια. Ετσι είναι, όμως, η ζωή. Εχω όμως τα παιδιά μου και τα πέντε εγγόνια μου. Μάλιστα, τη 14χρονη κόρη του μεγάλου γιου μου, του Νίκου, την προορίζω για διάδοχο.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News