Χωρίς στόχο, βλέποντας και κάνοντας

ΦΕΚ 134Α του 2016, άρθρο 13, περί «Αξιοποίησης ακινήτων από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης».

Είναι το απόσπασμα νόμου που δίνει το δικαίωμα στον δήμο ή στα νομικά του πρόσωπα, να πάνε απευθείας στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας και να ζητήσουν το «409», για να το αξιοποιήσουν για σκοπούς που θέλουν.

Οχι όμως έτσι, επειδή είμαστε ωραίοι και επαναστάτες. Αλλά, με βιώσιμο επιχειρηματικό πλάνο και οικονομοτεχνική μελέτη, με σαφές και δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και κυρίως, όχι τζάμπα, αλλά με μίσθωση. Γιατί έτσι προβλέπει το νομοθετικό πλαίσιο.

Και εδώ τι κάναμε; Από το 2017 που το ακίνητο επεστράφη από το υπουργείο Υγείας στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον. Ή μάλλον, εξετάστηκε η προοπτική αξιοποίησής του από την 6η ΥΠΕ, η οποία όμως έκρινε ότι για τις ανάγκες της, το «409» δεν έκανε.

Μπορεί όμως να έκανε για τις ανάγκες άλλων φορέων. Ομως, που ήταν τότε ο δήμος και άλλοι φορείς; Γιατί δεν ενδιαφέρθηκε;
Είναι γεγονός ότι μόνο μετά τις αποκαλύψεις της «Π» που ξεκίνησαν από τον περασμένο Νοέμβριο υπήρξε κινητοποίηση. Και οι αποκαλύψεις αιφνιδίασαν πολλούς στην Πάτρα, που σπεύδουν τώρα ασθμαίνοντας να προλάβουν τις εξελίξεις.

Οψιμο ενδιαφέρον; Αγνοια διαδικασιών; Παραμέληση; Αδιαφορία; Ο αναγνώστης μπορεί να κρίνει προθέσεις και να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Για εμάς, είναι προφανές ότι πολλοί πιάστηκαν στον ύπνο από τις εξελίξεις και το ενδιαφέρον για την «διάσωση» του ακινήτου, από τα… γαμψά νύχια των ιδιωτών επενδυτών, δεν αποβλέπει σε κάποιο ξεκάθαρο στόχο, παρά μόνο στην επίτευξη μιας πρόσκαιρης νίκης εντυπωσιασμού, χωρίς κάποιο αντίκρισμα, παρά μόνο, βλέποντας και κάνοντας…