Παρ΄όλα αυτά, ακριβώς γι’ αυτά

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

 

Αρχικά θεωρήσαμε ότι η Χρυσή Αυγή ψηφίστηκε από Ελληνες πολίτες στη βάση του «παρ’ όλα αυτά», δηλαδή ναι μεν πρεσβεύει θέσεις απαράδεκτες, αλλά λέει και μερικά «σωστά», διότι στο κάτω κάτω τα απαράδεκτα δεν αφορούν εμένα. Επιπλέον, την ψηφίζω ακριβώς επειδή μέσω της ψήφου αυτής θα κάνω το μέγιστο δυνατό χουνέρι σ’ αυτούς που θέλω να τιμωρήσω, χωρίς να υποπτεύομαι ότι για τον εαυτό μου πρόκειται, άλλωστε το έλλειμμα δημοκρατικής αγωγής δεν μας επιτρέπει να θεωρήσουμε τον εαυτό μας μέρος της δημοκρατικής πολιτείας, η οποία αφορά «αυτούς», μια αόριστη τάξη προνομιούχων σφετεριστών της εξουσίας και καταχραστών των εθνικών πόρων, τους οποίους στοχοποίησε με σημαντική επιτυχία και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οσο για τα «σωστά», κάθε πρακτική ιδέα που στηρίζεται στη θεραπεία δια της εξαφανίσεως του προβλήματος (του μετανάστη, του αποκλίνοντος, του ενοχλητικού κλπ) είναι πολύ δημοφιλής στις τάξεις των πολιτών που ρέπουν στις απλουστεύσεις: Το σύνθετο της πραγματικότητας είναι μπελαλίδικο και όποιος το προσεγγίζει ως τέτοιο καταλήγει εν τέλει ύποπτο στοιχείο, διότι κρατάει σεντόνι στα προβλήματά μας. Υπάρχει άλλωστε το αγέρωχο παράδειγμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποκληθέντος και παίδαρου από εθνικίστρια καθοδηγήτρια των ωραίων μιλιτέρ ημερών της ΥΕΝΕΔ, ο οποίος τακτοποίησε μια προαιώνια μαθηματικού χαρακτήρα εκκρεμότητα, ποιος γόρδιος δεσμός και αηδίες, χρρααααπ με το σπαθί, και πάρε τον κάτω τον δεσμό, τώρα που δεν κοιτάζει ο δάσκαλός μου ο Αριστοτέλης, στον οποίο οφείλω το ευ ζην, ωραίος δάσκαλος ο Αριστοτέλης, που από το πολύ ευ ζην ο Αλέξανδρος πέθανε στα 33 του πιθανότατα από την πολύ ρούκλα, και ενώ είχε σκοτώσει κανά δυό φίλους πάνω στο μεθύσι.

Στη συνέχεια, και αφού η Χρυσή Αυγή ξεδίπλωσε τις γνωστές ελληνικότατες αρετές της, εν οις και η ανδρειοσύνη, ξυλοκοπήματα τις νύχτες και περιφρούρηση στις γειτονιές κατά των καταφρονεμένων και έναντι παντός ξένου, υπό τον όρο ότι θα είναι ανίσχυρος, κάμφθηκε η λαϊκή της απήχηση, για να ξαναφουντώσει ένα νέο κίνημα υποστηρικτών, που δεν ανήκουν πλέον στην κοινότητα των «παρ’ όλα αυτά», αλλά των «ακριβώς γι’ αυτό», που εμπνέονται από το περίφημο «ακροδεξιό μόρφωμα»- ο όρος ναζί αποφεύγεται γιατί είναι μηνύσιμος, ποιος είπες ναζί ρε;-ακριβώς για όσα υποστηρίζει, κεκαλυμμένα πίσω από έναν λεβέντικο, αρχαιόπρεπο, ελληνόπρεπο, κολοκοτρωνέικο, μεγαλεξάνδρικο πατριωτισμό, ο οποίος ξεπλένει το ρατσιστικό απωθημένο της φυλετικής καθαρότητας, μια κουφότητα που απευθύνεται σε αδαείς, αφελείς, πλανημένους και στρεβλά κατηχημένους αποδέκτες.

Και τώρα τρέχουμε στα δικαστήρια. Διότι αποτύχαμε- προσπαθήσαμε;- να ανατάξουμε αυτό το ρεύμα, να διασκεδάσουμε αυτό το φρόνημα, να εμπνεύσουμε ένα υγιέστερο, πιο ανοιχτό πατριωτισμό και μια εμπιστοσύνη στη δημοκρατία, η οποία ενοχοποιείται η καψερή για οτιδήποτε, για την έλευση του μεταναστευτικού στοιχείου, την ακρίβεια στη λαχαναγορά, τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα, τα πάντα όσα φέρνει ο άνεμος και η εποχή. Τζενερίκοι και Αντώναροι, Μιθριδάτες και Αδώνιδες μάχονται στα μαρμαρώνια αλώνια που λαμπρύνθηκαν από Διγενήδες.

Σταμάτα την προεκλογική περίοδο για να κατέβω. Η Βουλή ψηφίζει με σκοπό το τείχος στα μορφώματα, διότι εκτός των άλλων η περίπτωσή τους δεν συμφέρει, ενώ υπάρχουν άλλες λύσεις, τείχη σαν κι αυτό του Εβρου, μεγάλο, και ρωμαλέο, και εκκωφαντικό, από τη μια Εμείς, από την άλλη η σιωπή και το ποτάμι. Ακούς τίποτα; Όχι. Ωραία, αυτό ήταν, ησυχάσαμε.