Don’ t worry be happy

Ο Τάκης Πετρόπουλος είναι αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού στο Δήμο Πατρέων.

Τι μας λέει επί της ουσίας ο επικεφαλής του «Σπιράλ» κ.  Ψωμάς στο άρθρο του με τίτλο «Αυτή η Φλόγα»;
Μας λέει ότι ο δήμαρχος πρέπει να είναι υποταχτικός στο σύστημα, να μην βγάζει άχνα για το άγριο ματοκύλισμα των λαών, να αποδέχεται στωικά τη στυγερή εκμετάλλευση, τα δεινά και τη δυστυχία τους, να απεκδυθεί τη λεβεντιά και να ενδυθεί τη δουλοπρέπεια, δηλαδή να είναι ένα… παρτάλι!
Βρίσκει μάλιστα ότι είναι «μικροπρέπεια» να υπερασπίζεται ο δήμαρχος με παρρησία και σθένος την Παγκόσμια Ειρήνη.
Αυτά, λέει, δεν είναι δουλειά του δημάρχου, αλλά της Ολυμπιακής Φλόγας, η οποία (ποιος ξέρει ίσως και να απόκτησε μαγικές ιδιότητες από το υδρογόνο) don’t worry be happy… αφ’ εαυτής θα φροντίσει καιόμενη για την αναπτέρωση της ελπίδας, την αλληλεγγύη και τη συναδέλφωση των λαών (sic).
Το πάει και παρακάτω ο επικεφαλής του «Σπιράλ», γιατί βέβαια η πρεμούρα του δεν είναι η Ολυμπιακή Φλόγα, η ελπίδα, η αλληλεγγύη (είναι γνωστή άλλωστε η θέση του σε τέτοια θέματα) και η συναδέλφωση των λαών, αλλά η συνεπής φιλειρηνική στάση της δημοτικής αρχής και του δημάρχου Κώστα Πελετίδη.
Με μία λαθροχειρία καταλογίζει τη μη διέλευση της Ολυμπιακής Φλόγας από την πόλη μας στον δήμαρχο, που «πολιτικοποίησε» το 2018 την εκδήλωση υποδοχής της, όταν ταξίδευε για την  Πιονγκτσάνγκ και «ανάγκασε την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή να εξαιρέσει την πόλη μας…».
Πάνω στην πρεμούρα του διολισθαίνει και στο σοβαρό ατόπημα απόδοσης μεροληψίας και πολιτικής μισαλλοδοξίας, στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.
Ο επικεφαλής του «Σπιράλ», έχοντας χάσει πλέον τη μπάλα, υποστηρίζει ξεδιάντροπα ότι ο δήμαρχος έπρεπε να θυσιάσει, στον βωμό μιας ημερήσιας τουριστικής ατραξιόν (έτσι κατάντησαν την Ολυμπιακή Φλόγα οι ανά τον κόσμο ομοϊδεάτες του), τις πανανθρώπινες αξίες, τηρώντας σιγή ιχθύος.
Λέει κοντολογίς ότι, προκειμένου να γίνει μια γιορτή που (ίσως) να συμβάλλει στην τουριστική ανάπτυξη, ας πάει και το παλιάμπελο! Το παλιάμπελο εν προκειμένω είναι η ελπίδα, η αλληλεγγύη και η συναδέλφωση των λαών, την τύχη των οποίων μεταθέτει στις τυχόν μαγικές ιδιότητες της Ολυμπιακής Φλόγας που άναψε με υδρογόνο, προάγοντας την πράσινη ανάπτυξη και τα… πράσινα άλογα!
Τόσο μεγάλη είναι η προσήλωση του «Σπιράλ» στις πανανθρώπινες αξίες, που τις απεμπολεί για μια χούφτα ευρώ!
Ο επικεφαλής του «Σπιράλ» βέβαια γνωρίζει πολύ καλά, ότι άλλη είναι η αιτία που επέβαλλε την αλλαγή διαδρομής της Ολυμπιακής Φλόγας και όχι ο δήμαρχος.
Στο δημοτικό συμβούλιο αναλύθηκαν επαρκώς και καταδείχθηκαν τα παρακάτω αντικειμενικά και αδιαμφισβήτητα δεδομένα :
⦁  Οπως η ίδια η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή τονίζει σε κάθε

ευκαιρία έγγραφα και δημόσια είχε πάντα άριστες σχέσεις και
συνεργασία με τον δήμαρχο και την δημοτική αρχή κάτι που
επιβεβαιώθηκε και στους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες.
⦁ Την αρμοδιότητα για την χάραξη της διαδρομής της Ολυμπιακής Φλόγας δεν την έχει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή αλλά Διεθνής Τεχνική Επιτροπή Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας, στην οποία έχουν τον καθοριστικό λόγο η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή και η Οργανωτική Επιτροπή.
⦁ Η παραμονή της Ολυμπιακής Φλόγας στην Ελλάδα ήταν ολιγοήμερη, λόγω της μεγάλης απόστασης.
⦁ Η φυσιογνωμία των Ολυμπιακών Αγώνων έχει αλλάξει ριζικά, με αποτέλεσμα να έχει απομακρυνθεί ο θεσμός από τους σκοπούς ίδρυσης κι επανασύστασής του τόσο επικίνδυνα, ώστε να προβληματίζει πλέον την παγκόσμια αθλητική κοινότητα.
⦁ Η Ολυμπιακή Φλόγα έχει μεταλλαχθεί από ιερό σύμβολο αξιών σε εμπορικό τοτέμ και τουριστική ατραξιόν και οι Γιαπωνέζοι της Οργανωτικής Επιτροπής ήθελαν κι επέβαλαν τη νότια χάραξη για εμπορικούς λόγους.
⦁ Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή κατέβαλε προσπάθειες μέχρι τελευταία στιγμή για να διέλθει η Φλόγα από την πόλη μας, παρά τη νότια χάραξη.

Το σόου που στήθηκε με τον πρωταγωνιστή της ταινίας «300» Τζέραρντ Μπάτλερ (φωτ. 1) σε έναν παράδοξο συνδυασμό, είναι ενδεικτικό της αλήθειας.
Η νότια διαδρομή της Ολυμπιακής Φλόγας ήταν καθαρά εμπορική απόφαση του οικονομικού επιτελείου του Διεθνούς Ολυμπιακού λόμπι και η τραγική ειρωνεία για τον επικεφαλής του «Σπιράλ» είναι ότι πάρθηκε με βάση την αντίληψη περί τουριστικής αξιοποίησης του αθλητισμού, που και ο ίδιος έχει υιοθετήσει και προσκυνήσει!
Ντροπιαστικός, λοιπόν, είναι ο ευτελισμός της Ολυμπιακής Φλόγας και όχι ότι δεν πέρασε από την πόλη του Κωστή Παλαμά κι αν κάποιοι πρέπει να ντρέπονται είναι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτού του ανοσιουργήματος, οι τυμβωρύχοι του Αρχαίου Ολυμπιακού Πνεύματος, οι πλαστογράφοι του Ωραίου, του Μεγάλου και τ’ Αληθινού.
Την ελπίδα για έναν κόσμο καλύτερο χωρίς πολέμους, για αλληλεγγύη και συναδέλφωση των λαών, δεν την συντηρούν οι εξωνημένες φλόγες, αλλά οι φλογεροί άνθρωποι, που έχουν το θάρρος να υπερασπίζονται και να υπηρετούν με συνέπεια αυτόν τον ύψιστο σκοπό!
Η φλόγα της ελπίδας για έναν κόσμο όμορφο δεν ανάβει με υδρογόνο, αλλά με το μεγαλείο της ψυχής αθλητών, όπως ο Ισπανός δρομέας Ivan Fernandez (φωτ. 2), που αρνήθηκε να κλέψει το χρυσό μετάλλιο και τη δόξα του συναθλητή του Κενυάτη Abel Mutai.