Γ. Πλέας: Το νέο αστέρι της Ελληνικής πυγμαχίας

Μέχρι τώρα ο Γιώργος Πλέας έχει συμμετάσχει σε 20 επίσημους αγώνες και σε άλλους 40 φιλικούς αγώνες και τουρνουά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό

της

Προ ολίγων ημερών επισκεφθήκαμε τη σχολή της Παναχαϊκής με σκοπό να μιλήσουμε με ένα νέο ταλέντο της πυγμαχίας, τον Γιώργο Πλέα, γιος του προπονητή της Παναχαϊκής και της Εθνικής ομάδας, Νίκου Πλέα. Ισορροπημένος, δυναμικός και πάντα χαμογελαστός, ο Γιώργος Πλέας άνοιξε την καρδιά του στην «Π», μιλώντας μας για τον μεγάλο του έρωτα, που δεν είναι άλλος εκτός από την πυγμαχία!

Πώς, λοιπόν, ξεκίνησες να ασχολείσαι με την πυγμαχία;
Ξεκίνησα καθαρά από περιέργεια, διότι έβλεπα τις αδερφές μου και τον πατέρα μου και είπα στον εαυτό μου ότι έπρεπε να το δοκιμάσω. Μου το πρότειναν οι δικοί μου και δέχθηκα. Ετσι, ασχολήθηκα με την πυγμαχία από πολύ μικρό παιδί.

Πώς σε ευεργέτησε στην καθημερινότητά σου;
Εχω μάθει αρκετά πράγματα για τον κόσμο έξω , για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι. Γενικά με έχει ωφελήσει αρκετά και σε πιθανούς κινδύνους αλλά και σε συμπεριφορές ανθρώπων. Αν δεν έκανα πυγμαχία, θα ήξερα τα μισά από όσα ξέρω για τη ζωή.

Εκτός σχολής σου έχει τύχει να χρησιμοποιήσεις την πυγμαχία;
«Απαγορεύεται, εκτός και διακυβεύεται ανθρώπινη ζωή. Δεν έχει τύχει ακόμα να το χρησιμοποιήσω».

Σου αρέσει να παρακολουθείς αγώνες πολεμικών τεχνών;
«Ναι, ειδικά αν είναι ένας αγώνας του Ουκρανού, Λοματσένκο θα καθίσω να τον παρακολουθήσω. Αν όμως, παίζει ένας αρχάριος δεν θα το δω με ευχαρίστηση. Αλλά είναι σίγουρο ότι κάτι θα πάρω απ’ όλους».

Ενας αγώνας που θα ήθελες να δεις;
«Θα ήθελα να ξαναδώ έναν αγώνα του Κανέλο Αλβάρεθ με τον Φλόιντ Μέιγουεδερ, που είναι πολλοί καλοί αθλητές».

Εσένα ποιο είναι το πυγμαχικό σου είδωλο;
«Εκτός από τους Κανέλο και Μέιγουεδερ, μου αρέσει και ο Λομαντσένκο. Είναι διαφορετικά είδη ο καθένας αλλά και οι τρεις μου αρέσουν πολύ. Στην Ελλάδα, δεν έχω σκεφτεί ακόμα»

Το αγαπημένο σου χτύπημα;
«Οποιο βρεθεί εκείνη την στιγμή να δώσω. Μου αρέσει το αριστερό Swing, γιατί μερικές φορές …βρίσκει καλά».

Τι σου έχει διδάξει η πυγμαχία όλα αυτά τα χρόνια;
«Μου έχει διδάξει πώς να φέρομαι με τους ανθρώπους, να έχω πειθαρχεία, να έχω χαρακτήρα που να μην είναι προκλητικός στον κόσμο. Να μην είμαι ο «μάγκας», αλλά ένας αθλητής που απλά κάνει τη δουλειά του.

Είναι «παρεξηγήσιμο» άθλημα;
«Δεν είναι ακριβώς παρεξηγήσιμο. Απλά έχει συμβεί, κάποιες φορές να υπάρχουν αθλητές που να έχουν μπει στον χώρο και μετά να φύγουν και να ονομάζονται πυγμάχοι. Κρατάνε ένα προφίλ που είναι αντιπαθητικό προς τον κόσμο και να δίνουν και στο άθλημα ένα κακό πρόσωπο».

Ο επόμενος σου στόχος;
«Θα αγωνιστώ για το μετάλλιο και στο Πανευρωπαϊκό τον Σεπτέμβριο».

Πως είναι να φοράς το σήμα της Εθνικής; 
«Είναι μεγάλη η χαρά μου. Είναι κάτι που δεν έχουν την ευκαιρία πολλά παιδιά να το κάνουν. Και είμαι περήφανος που το φοράω».

Είναι ιδιαίτερο που είναι ο πατέρας σου προπονητής;
«Σίγουρα είναι καλύτερο, αλλά ταυτόχρονα και δύσκολο. Είναι και πατέρας και προπονητής. Είναι καλός προπονητής, με βοηθάει σε όλα, θέλει το καλύτερο για μένα».

Η σελίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας σε χαρακτήρισε ως έναν δυνατό αθλητή στην ηλικία του και από τα μεγάλα ταλέντα στο άθλημα. Πως το σχολιάζεις;
«Το κρατάω στο μυαλό μου που με χαρακτήρισε έτσι, αλλά δεν έδωσα πολύ σημασία. Γιατί μετά θα γίνω αλαζόνας και θα μείνω πίσω».