Η χώρα όπου η παράβαση δεν έχει συνέπεια

ΗΤΑΝ μια απόφαση με πολυδιάστατο υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ αναγκάστηκε να θέσει σε προσωρινή αργία τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς, προκειμένου να τους πιέσει να κάνουν το εμβόλιο αλλά και επειδή τα ανεμβολίαστα άτομα δεν ενδείκνυνται για υγειονομικούς χώρους.

ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ τους, οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί έμειναν χωρίς απολαβές επί μήνες, και έθεσαν τον εαυτό τους σε κίνδυνο απόλυσης, αντιμετωπίζοντας τις υποχρεωτικές συνέπειες μιας δικής τους επιλογής.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ οι εμβολιασμένοι υγειονομικοί χρειάστηκε να επωμιστούν πολύ μεγαλύτερο υπηρεσιακό βάρος από αυτό που τους αναλογούσε, υπό εξαιρετικά δύσκολες και τεταμένες συνθήκες.

ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ στη λήξη της περιόδου απομάκρυνσης, το δίλημμα είναι μεγάλο. Οι μονάδες υγείας δεν μπορούν να στερηθούν ένα έμπειρο, πολυάριθμο προσωπικό χωρίς ισοδύναμη αντικατάσταση. Παραλλήλως, όμως, η επιστροφή και η ενεργοποίηση ανεμβολίαστων υπαλλήλων δημιουργεί ζητήματα λειτουργικά αλλά και ηθικά.

ΥΠΑΡΧΕΙ ένα μεγάλο ερώτημα: Εαν η άσκηση πολιτικής πρέπει να έχει παιδευτικό ρόλο μέχρις εσχάτων.

ΗΔΗ η αντιπολίτευση έσπευσε αβασάνιστα να επιβεβαιώσει ότι είναι πρεσβευτής της παραδοσιακής κερδοσκοπικής πολιτικής φιλοσοφίας: Τάσσεται υπέρ της αμέσου επιστροφής των ανεμβολίαστων υπαλλήλων στα καθήκοντά τους.

Η ΑΠΟΨΗ αυτή έχει τη θεωρητική της βάση, είναι όμως ευδιάκριτο το ωφελιμιστικό της κίνητρο.

ΔΕΝ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ άλλωστε με καμία νουθεσία ή αποδοκιμασία προς τους ανεμβολίαστους υπαλλήλους, των οποίων η στάση σιγόνταρε το αντιεμβολιαστικό πνεύμα που εκδήλωσε η κοινωνία.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ αποπνέει συμπάθεια και μόνο.

ΤΟ ΕΜΜΕΣΟ μήνυμα είναι σαφές. Οσοι Ελληνες εμβολιάστηκαν, καλώς εμβολιάστηκαν. Οσοι δεν εμβολιάστηκαν, κακώς δεν πείστηκαν να εμβολιαστούν και κακώς αντιμετωπίζονται ως τιμωρητέοι και αποδιοπομπαίοι.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ η άλλη εκδοχή του παιδευτικού χαρακτήρα της πολιτικής: Οποια στάση και αν πάρεις σ’ αυτή τη χώρα, το σύστημα θα σε κολακέψει, θα φροντίσει, θα σε περιθάλψει, θα σε υποθάλψει.

ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΙ, αυθαιρετούχοι, παραβάτες του ΚΟΚ, φοροφυγάδες των αποδείξεων, διεκδικητές εξαιρετικής μεταχείρισης από το κράτος, όλοι βρίσκουν συνήγορο. Που ουσιαστικά πληρώνεται από το κράτος.