Λέκκας για σεισμό 8,8 Ρίχτερ στη Ρωσία: «Φόβοι για αλυσίδα ισχυρών δονήσεων στον Ειρηνικό»

Ο ισχυρότατος σεισμός των 8,8 Ρίχτερ που σημειώθηκε στη Ρωσία ενεργοποίησε επιστημονικές ανησυχίες για παρατεταμένη σεισμική ακολουθία και πιθανές μετασεισμικές δονήσεις μεγάλου μεγέθους, με το βλέμμα στραμμένο στο «δαχτυλίδι της φωτιάς».

Λέκκας για σεισμό 8,8 Ρίχτερ στη Ρωσία: «Φόβοι για αλυσίδα ισχυρών δονήσεων στον Ειρηνικό»

Παγκόσμια ανησυχία προκαλεί ο σεισμός των 8,8 Ρίχτερ που σημειώθηκε πρόσφατα στη Ρωσία, με τους σεισμολόγους να προειδοποιούν για πιθανές μετασεισμικές δονήσεις και να επαναφέρουν το φαινόμενο του «δαχτυλιδιού της φωτιάς» στο προσκήνιο.

Όπως εξήγησε ο καθηγητής Γεωλογίας Ευθύμης Λέκκας μιλώντας στην ΕΡΤ, ολόκληρος ο Ειρηνικός Ωκεανός αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες τεκτονικές πλάκες της Γης, η οποία συγκρούεται με τις γειτονικές της — την Ευρασιατική, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αυστραλιανή. Στην περίπτωση του ρωσικού σεισμού, η πλάκα του Ειρηνικού υποβυθίστηκε κάτω από την Ευρασιατική πλάκα στην περιοχή της Καμτσάτκα, προκαλώντας έντονη σεισμική δραστηριότητα.

Ο κ. Λέκκας εξήγησε ότι η κινητοποίηση του συστήματος αυτού μπορεί να οδηγήσει σε δεκάδες σεισμούς άνω των 7 Ρίχτερ και εκατοντάδες άνω των 6. Σύμφωνα με τα γεωλογικά δεδομένα, είναι πιθανός ένας ισχυρός μετασεισμός έως και 8 Ρίχτερ, περίπου 10% μικρότερος από τον αρχικό σεισμό, αν και δεν είναι βέβαιο ότι θα εκδηλωθεί. Αντί γι’ αυτό, μπορεί να ακολουθήσει μακροχρόνια δραστηριότητα με πολλαπλούς σεισμούς παρόμοιας ισχύος.

Ο ίδιος επεσήμανε ότι παρόμοια κατάσταση είχε σημειωθεί και το 2011 στην Ιαπωνία, όταν η σεισμική έξαρση διήρκεσε για περισσότερο από έναν χρόνο. Εκτίμησε ότι κάτι ανάλογο ενδέχεται να συμβεί και τώρα, καθώς το γεωδυναμικό σύστημα παραμένει ενεργό.

Όσον αφορά τον κίνδυνο τσουνάμι, ο καθηγητής εμφανίστηκε καθησυχαστικός, εξηγώντας ότι ο μεγάλος σεισμός έχει ήδη σημειωθεί και δεν προκάλεσε επαρκή μετατόπιση του βυθού ώστε να διεγείρει την υδάτινη στήλη. Ανέφερε μάλιστα πως το μεγαλύτερο βάθος της σεισμικής εστίας συνέβαλε στο να περιοριστεί η επιφανειακή δράση, κάτι που εξηγεί την απουσία έντονου παλιρροϊκού κύματος, σε αντίθεση με το τσουνάμι του 2011 στην Ιαπωνία.