Με τόση αγάπη γύρω
Ο διευθυντής σύνταξης της «Π» Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει για τον πόλεμο στην Ουκρανία και στην κοινωνική αντίδραση
Οι πόλεμοι δεν έχουν μόνο ειδήσεις της συμφοράς. Εχουν και καλά νέα: Παρατηρείς πόσος και πόσος κόσμος τάσσεται υπέρ της ειρήνης. Παραπάνω και από όσους χαιρέτισαν την Ημέρα της Γυναίκες. Αλλεπάλληλα τα ψηφίσματα καταδίκης της ρωσικής εισβολής. Τα ακόμα καλύτερα νέα είναι ότι εκδηλώθηκε κόσμος κατά των πολέμων, γενικώς, όπως παρατηρήσαμε στη συναυλία Μποφίλιου, όπου η καλλιτέχνιδα και πλείστοι μαχητικοί υποστηρικτές της τάχθηκαν υπέρ του συνόλου των λαών, και όχι μόνον των Ουκρανών. Πράγματι, γιατί να είμαστε μονομερώς κατά της σφαγής αμάχων στην Ουκρανία, ειδικά; Λέμε όχι στον ιμπεριαλισμό, συλλήβδην. Σε τοπική πολιτική συγκέντρωση, μάλιστα, αντιδήμαρχος του Δήμου Πατρέων κατήγγειλε τον ιμπεριαλισμό για τον πόνο που προκαλεί τόσο στον ουκρανικό λαό, όσο και στον ρωσικό. Τι είδους ζόρι τραβάει ο ρωσικός λαός αυτό τον καιρό; Το Κίεβο βομβαρδίζεται και όχι το Πέτρογκραντ. Αλλά βέβαια οι κυρώσεις στις οποίες έχει προβεί η Δύση κατά της Ρωσίας δεν είναι αμελητέες. Σταμάτησε ο εφοδιασμός με Κόκα και Πέπσι, έκλεισαν τα Μακ Ντόναλντ, δεσμεύονται τα μέγκα γιοτ με μήκος πάνω από εκατό μέτρα. Είναι ένα στρίμωγμα, όπως και να το κάνεις.
Εμείς εδώ λοιπόν κάνουμε τις υπερβάσεις μας, με τις συναυλίες μας, τα ψηφίσματά μας, τις αναρτήσεις μας στο φέισμπουκ και ο αντιδήμαρχος του Δήμου Πατρέων με τον δημόσιο ύμνο τον οποίο ανέκρουσε για τη χρυσή εποχή της Σοβιετικής Ενωσης, όταν οι λαοί ζούσαν ειρηνικά κάτω από τη σκέπη της μητέρας πατρίδας, άλλο αν δεν εκτιμούσαν την ειρήνη και μόλις διαλύθηκε η ΕΣΣΔ έκοψαν όλοι λάσπη, αλλά κάπου αλλού γίνονται άλλα πράγματα. Μια δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης στη Μόσχα αναρτά πανό κατά της εισβολής στην Ουκρανία εν ώρα εκπομπής και –φυσικά- συλλαμβάνεται, αλλά μετατρέπεται σε ηρωϊδα, όχι μόνο επειδή κάνει την αποκοτιά, αλλά επειδή ρισκάρει καριέρα, ελευθερία, σωματική ακεραιότητα, στάτους, ψυχική ηρεμία για μια ιδέα που της μπήκε στο κεφάλι, αντί να κοιτάει τη δουλειά της, όπως διδάσκει η σώφρων προτεραιότητα της αυτοσυντήρησης. Κάπου τις ίδιες ώρες, οργανώνεται επιχείρηση για την ασφαλή απομάκρυνση του Ελληνα προξένου από τη Μαριούπολη, ενός λεβέντικου στοιχείου που συνέβαλε αποφασιστικά στη διάσωση ομογενών από την πληττόμενη πόλη την περασμένη εβδομάδα, παίρνοντας βαριά προσωπικά ρίσκα.
Μεγάλο πράγμα ο ανθρωπισμός, η ενεργή συνείδηση, η προσήλωση στην ιδεολογία και τις αξίες, αλλά δεν πάει πίσω η υπεράσπιση του ηθικού αναστήματος του ανθρώπου υπό συνθήκες κινδύνου και κόστους. Άλλο τα αβλαβή ψηφίσματα, άλλο να παίζεις ρώσικη ρουλέτα υπέρ των ιδεών σου. Κάποτε λεγόταν πως αν όλοι οι κινέζοι συνεννοούνταν να χτυπήσουν το πόδι τους στο έδαφος, θα προκαλείτο μεγάλος σεισμός. Αν όλοι όσοι είμαστε κατά των πολέμων, όχι απλά εκδίδαμε ψηφίσματα, όχι απλά χτυπούσαμε το πόδι μας στο χώμα, αλλά προτάσσαμε το σώμα μας στις ερπύστριες, τότε κάποιοι χασάπηδες ίσως και να το ξανασκέφτονταν, αλλά αυτά είναι ρομαντισμοί και αφέλειες. Ας έχουμε τουλάχιστον την εντιμότητα να αναγνωρίζουμε τη δειλία μας και τους συμβιβασμούς μας. Τουλάχιστον διατηρούμε το δικαίωμα να αντιδράμε στις σαχλαμάρες και τους φαρισαϊσμούς. Αλλά δεν φτάνει να το διατηρούμε. Πρέπει και να το υπερασπιζόμαστε πιο δυναμικά. Αρκετά προκληθήκαμε, αρκετή ανοησία ανέχθηκαν τα αυτιά μας, αρκετή υποκρισία και γελοιότητα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
