Ο νεωτεριστής ητάτται χάρι της ανανέωσης

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΤΟ ΚΙΝΑΛ απέκτησε μια νέα ηγεσία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο πολιτικός βίος αποκτά ένα νέο ΚΙΝΑΛ. Αυτό θα κριθεί μεσοπρόθεσμα. Θύματα δεν μπορούν να γίνουν άμεσα. Αλλά και δεν υπάρχουν άπλετα χρονικά περιθώρια για τον νέο πρόεδρο. Πρέπει να παρουσιάσει κάτι ουσιαστικό ενόψει των επόμενων εκλογών. Αρα πρέπει να δείξει μετρήσιμο έργο μέχρι την επόμενη άνοιξη.

Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ βάση που θεώρησε ότι το ΚΙΝΑΛ την αφορά, έστω και δυνητικώς, ζήτησε κατά πλειοψηφία ανανέωση. Είναι μια εντολή αορίστου περιεχομένου ή έχει όνομα και επώνυμο; Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός είδε την υποψηφιότητά του να απορρίπτεται, αφενός γιατί είναι φθαρμένη η σχέση του με την ευρύτερη κοινωνία -με τις συστηματικές αποστασιοποιήσεις και τους οικουμενικούς προσανατολισμούς δεν μπορεί αυτό να αρθεί, αλλά μάλλον το επιτείνει- αφετέρου γιατί θεωρήθηκε σύμβολο ενός στελεχιακού-εξουσιαστικού κατεστημένου που διαιωνίζεται έχοντας να προσφέρει δυσανάλογα λίγα σε σχέση με όσα διατείνεται ότι μπορεί. Ενδεχομένως αυτή η αίσθηση να τους αδικεί. Αλλά εδώ συζητάμε τι δήλωσε ο κόσμος.

ΕΙΡΩΝΕΙΑ της συγκυρίας είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου, αν και νεωτεριστής, απορρίφθηκε ως υποψήφιος από μια κοινωνία που ζητάει νεωτερισμούς. Προφανώς επειδή πρωτεύων νεωτερισμός θεωρήθηκε ο παραμερισμός του, χάριν ενός προσώπου ηλικιακά νεότερου, που κατά τεκμήριο εκλαμβάνεται και ως πολιτικά νεότερο, κάτι που καλείται να υπερασπιστεί.

Η ΙΣΧΥΡΗ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ

ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ότι το ποσοστό που κατήγαγε ο ηττημένος μπορεί να απείχε καταφανώς από εκείνο του νικητή, αλλά δεν παύει να είναι σημαντικό: Ενας στους τρεις δεν συμμερίζονται τα κριτήρια των δύο στους τρεις. Είναι μια σημαντική, παραδοσιακή μειοψηφία.

Ο ΝΕΟΣ αρχηγός θα πρέπει επομένως να κάνει φρέσκα πράγματα που θα ζεστάνουν μικρούς και μεγάλους. Αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα, αλλά ο ίδιος προσφέρθηκε επιμόνως να τα πετύχει. Ας τον δούμε λοιπόν πάνω στο άλογο. Δεν αρκεί να το ιππεύσει, αλλά πρέπει και να το τρέξει