Πατρινό Καρναβάλι και εικονική πραγματικότητα
Του Ντίνου Λασκαράτου, Επίτιμος δικηγόρος.
Συγγνώμη για τον τίτλο. Είναι αλήθεια ότι ακούγεται κάπως βαρύγδουπος για καρναβαλικό θέμα. Αν όμως μου κάνετε την τιμή να διαβάσετε παρακάτω,
και τα κέφια σας σήμερα τυχαίνει να μην είναι και πολύ στα χάι τους, ελπίζω το κειμενάκι αυτό να σας τα φτιάξει κάπως, με εντελώς φυσικό τρόπο.
Παρεμπιπτόντως, ξέρατε ότι υπάρχει ένα αντικαταθλιπτικό φάρμακο με όνομα που θυμίζει Ελληνα πρωθυπουργό της πρόσφατης ιστορίας μας; Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε γιατρό νευρολόγο.
Ας μπούμε όμως στο ζουμί. Την πραγματικότητα κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει εντελώς, γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να αντιληφθεί όλες τις διαστάσεις της. Ετσι ο άνθρωπος θεωρεί ως πραγματικό μόνο αυτό που μπορεί να καταλάβει.
Αλλά ο άνθρωπος δεν κάθεται φρόνιμα. Δεν φτάνει που έχασε τον Παράδεισο, κάνει και διάφορα άλλα και στο τέλος θα το φάει το κεφάλι του. Λες και έχει τόσο μυαλό όσο χρειάζεται για αυτό. Αν είχε λιγότερο μυαλό δεν θα μπορούσε να βλάψει τον πλανήτη, και αν είχε περισσότερο θα τον προστάτευε.
Ετσι λοιπόν για να αντισταθμίσει τα πράγματα, να τα «χετζάρει» (από τη λέξη «hedge» των Αμερικάνων) όπως λέν’ οι μοντέρνοι οικονομολόγοι, κάθισε και έφτιαξε μια άλλη πραγματικότητα, πιο του χεριού του, που όμως δεν είναι αληθινή και την βάφτισε εικονική η ψηφιακή. Εχει πέσει με τα μούτρα στο δημιούργημά του, που τον κανακεύει, τον κάνει να πιστεύει, ας πούμε, ότι έχει φίλους και μάλιστα πολλούς, και ακόμα πιο πολύ τον κάνει να πιστεύει ότι ο ίδιος είναι υπαρξιακά πλουσιότερος.
Εντάξει θα μου πείτε φίλες και φίλοι, αλλά το πατρινό καρναβάλι που κολλάει σ’ αυτές τις αμπελοφιλο- σοφίες; Εχετε δίκιο. Μισό λεπτό. Ο άνθρωπος, όχι και τόσο παλιά, έπρεπε να «φτιάξει» την ψυχαγωγία του στον περίγυρό του, με την παρέα, τους συγχωριανούς, τους συμπολίτες του. Η φυσική συμμετοχή στον τόπο και τον χρόνο του δρώμενου ήταν απαραίτητη. Ειδικότερα στην Πάτρα, που το καρναβάλι της στοχεύει στη σάτιρα, τα προβλήματα του κόσμου και την ψυχαγωγία των ανθρώπων έχοντας αφήσει πίσω τις αρχαίες γιορτές της γονιμότητας,
η αποκριά είχε πάντα κοινωνικό χαρακτήρα και σκοπό. Η παλλαϊκή συμμετοχή στις γιορτές αυτές, η εύθυμη παρουσία του κόσμου και όχι απλά η θέαση των δρώμενων, ήταν βασικό συστατικό της επιτυχίας του πατρινού καρναβαλιού. Ο κόσμος διασκέδαζε με την ψυχή του και χάζευε το άρμα με την ωραία πατρινή Βασίλισσα του Καρναβαλιού και δεν πρόσεχε καθόλου, θεωρώντας το απολύτως φυσικό, ότι το άρμα της Βασίλισσας το έσερνε ένα όχι και τόσο μεγαλόπρεπο άλογο ή ένα τρακτέρ.
Εδώ λοιπόν έρχεται και κολλάει το θέμα της φυσικής χειροπιαστής παρουσίας στην γιορτή, και της διαφοράς που έχει αυτή με την ελέω κομπιούτερ «παρουσία» στην εικονική πραγματικότητα. Ακουσα πρόσφατα μια διαφήμιση τυχερού παιχνιδιού όπου ο υποψήφιος παίκτης μπορούσε να μετάσχει είτε στό «επίγειο» παίγνιο είτε στο «ψηφιακό». Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα με την αντιδιαστολή της ψηφιακής πραγματικότητας, με την πραγματική πραγματικότητα(!) του διαφημιστή, που για να αποφύγει μια ταυτολογία του τύπου «μαύρη μαυρίλα» βάφτισε την πραγματικότητα που ζούμε «επίγεια.» Πάλι καλά που δεν ονόμασε το ψηφιακό παιχνίδι «επουράνιο».
Ετσι λοιπόν το πατρινό καρναβάλι είναι και παραμένει, το πιο σημαντικό ζωντανό κοινωνικό γεγονός της Πάτρας με πανελλήνια εμβέλεια και λειτουργεί και σαν αντίδοτο στην εικονική πραγματικότητα που μπορεί να την έχεις όποτε θέλεις, αλλά άλλο πράγμα η επίγεια συμμετοχή, που λέει και η διαφήμιση.
Και τώρα επιτρέψτε μου να σας τρατάρω ένα καρναβαλικό μεζεδάκι, και εσείς να με ανταμείψετε ελπίζω, με ένα σας χαμόγελο. Και προς Θεού, δεν πρόκειται για αθυροστομία. Ξέρετε τι είναι τα «κωλόβαθρα»; Τα κωλόβαθρα είναι τα ξυλοπόδαρα στα αρχαία Ελληνικά και κωλοβαθρισταί είναι αυτοί που περπατούν πάνω σε ξυλοπόδαρα και μας βλέπουν «αφ’ υψηλού». Ενα απ’ τα αξιοθέατα του πατρινού καρναβαλιού. Προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «κώλον» που είναι το άκρον, και «βάθρον» που είναι η βάση, το στήριγμα. Προσέξτε μόνο να μη προσφωνήσετε, πάνω στον ενθουσιασμό σας, τους ξυλοπόδαρους στα αρχαία Ελληνικά και γίνει καμία παρεξήγηση. Ουδεμίαν ευθύνην φέρω. Υπάρχει στο διαδίκτυο (έχει και τα καλά της η ψηφιακή τεχνολογία!) η φωτογραφία ενός χαρακτηριστικού αρχαίου ελληνικού ερυθρόμορφου αγγείου του 6ου π.Χ. αιώνα, με παράσταση ξυλοπόδαρων. Δεν ξέρω αν οι τύποι ήσαν Πατρινοί.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
