Τα Οσκαρ και τα «χρυσά βατόμουρα» της φετινής Basket League

Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος

Η κανονική περίοδος της Basket League ολοκληρώθηκε και ο σπουδαστής του τμήματος Αθλητικής Δημοσιογραφίας των ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας, Αντώνης Παναγόπουλος μοιράστηκε μαζί μας ένα άρθρο που περιέχει τις σκέψεις του για τους κορυφαίους, αλλά και τους μοιραίους της regular season του φετινού πρωταθλήματος.

Ας διαβάσουμε όλα όσα μας έστειλε ο νεαρός σπουδαστής δημοσιογραφίας:

Το ορεκτικό της φετινής Basket League μόλις ολοκληρώθηκε. Και μιλάμε για ορεκτικό, καθώς το κυρίως πιάτο θα σερβιριστεί τον Μάιο και τον Ιούνιο, με τα Play Offs και…κορωνίδα φυσικά τους μεγάλους τελικούς. Για εισαγωγή, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το φετινό πρωτάθλημα δεν ήταν αντάξιο των προσδοκιών. Η φιλοδοξία οχτώ ελληνικών ομάδων να συνδυάσουν πρωτάθλημα και Ευρώπη δεν ευοδώθηκε, καθώς πλην του Ολυμπιακού, οι υπόλοιποι σύλλογοι δεν μακροημέρευσαν στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Πλην αυτού, δυστυχώς για ακόμα μια σεζόν είδαμε πολλές ομάδες να ταλαιπωρούνται από ban, να δυσκολεύονται χαρακτηριστικά να τακτοποιήσουν εγκαίρως τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, να υπάρχουν αφαιρέσεις βαθμών και αλλοίωση της βαθμολογίας, σε μια εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν κολακεύει μια χώρα, η οποία θεωρείται αμιγώς μπασκετική και κάποτε (στα 90’s), η Α1 ήταν το κορυφαίο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στη «Γηραιά Ήπειρο». Όλα αυτά πέρασαν, ελπίζουμε όχι ανεπιστρεπτί.

Επειδή ξεκινήσαμε το άρθρο με… γκρίνια, πάμε να δούμε το πρωτάθλημα πιο σφαιρικά, κοιτώντας και τις δύο όψεις. Ομάδες που έλαμψαν, σύλλογοι που απογοήτευσαν, παίκτες που ενθουσίασαν και άλλοι που στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, προπονητές που πέτυχαν και άλλοι που δεν είχαν αντίστοιχα καλά αποτελέσματα.

Κολοσσός, Λάρισα και Άρης: Έκαναν τεράστιο upgrade

Σίγουρα, αν κάποιος ψάξει να βρει τρεις ομάδες που πέτυχαν απόλυτα τους στόχους του, χωρίς να υπάρχει ούτε ένα ψεγάδι για αυτές μέσα στη σεζόν, Κολοσσός, Λάρισα και Άρης ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Βάλτε τες με όποια σειρά θέλετε, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Ο Κολοσσός με την αθόρυβη και σταθερή του πορεία, ήταν από την αρχή της σεζόν στην πρώτη τετράδα και δεν έπεσε ποτέ από εκεί. Ξεκινάει τα Play Offs ως 3^ος, με τον πήχη τοποθετημένο ψηλά και την προοπτική για την πρώτη ευρωπαϊκή συμμετοχή στην ιστορία του, πιο…ορθάνοιχτη από ποτέ. Ο Άρης από την άλλη χάραξε διαφορετική πορεία από τους Ροδίτες. Στο ξεκίνημα της χρονιάς έχασε πολλά παιχνίδια στον πόντο και παρά το γεγονός πως έδειχνε περίσσια μαχητικότητα, έδειχνε να μένει πίσω από νωρίς. Στο Β’ γύρο ωστόσο, οι «κίτρινοι» μετέτρεψαν το μειονέκτημά τους σε πλεονέκτημα, απέκτησαν «μέταλλο» και το μπασκετικό «κιτσμέτ», τους γύρισε πίσω τη γκίνια των πρώτων αγωνιστικών, πήραν αρκετά ματς στο λεγόμενο «crunch time» και πρόλαβαν άνετα το τρένο της οχτάδας. Τέλος, η Λάρισα ήταν μια από τις χειρότερες ομάδες του πρώτου γύρου, όμως στο δεύτερο μισό, με κάποιες διορθωτικές κινήσεις, έδειξε απίστευτη βελτίωση και τους πήρε όλους…παραμάζωμα, παίζοντας απολαυστικό μπάσκετ. Πρώτη φορά μετά το 2008 και την συμμετοχή της Ολύμπιας Λάρισας στα Play Offs, που η Θεσσαλική πόλη έχει εκπρόσωπο στην post season, κάτι που αναμφίβολα πιστώνεται στον Φώτη Τακιανό.

Λαύριο και Περιστέρι απέτυχαν παταγωδώς

Το να έχεις τερματίσει τη μια χρονιά 2^ος, να παραμιλάει όλη η Ελλάδα για τα κατορθώματά σου και να έχεις τρυπήσει το ταβάνι σου, αυτό από μόνο του γεννά περισσότερες απαιτήσεις, εν όψει της επόμενης σεζόν. Κανείς δεν περίμενε, ο σύλλογος της Λαυρεωτικής να ξαναείναι φιναλίστ, ακόμα και η τετράδα έμοιαζε μακρινό όνειρο, όμως το γεγονός πως ο περσινός φιναλίστ της Basket League μένει από νωρίς εκτός Play Offs και μάλιστα τερματίζοντας οριακά πάνω από τις θέσεις του υποβιβασμού, συνιστά αποτυχία και μάλιστα μεγατόνων. Η Αθηναϊκή ομάδα δεν αντικατέστησε ποτέ τον Κάρτερ και τον Ντιαλό, έκανε κακές επιλογές σε ξένους και μοιραία περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου, μετά την περσινή θαυμάσια πορεία. Αντίστοιχα, και το Περιστέρι ξεκίνησε τη σεζόν με υψηλές βλέψεις, μεγάλο μπάτζετ και όνειρα τετράδας, όμως στην πράξη έμεινε μακριά από τον καλό του εαυτό. Ούτε εξάδα στην Ελλάδα, ούτε Final 4 στο Κύπελλο, ούτε αξιοπρεπής πορεία στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα όλοι οι μίνιμουμ στόχοι να χαθούν.

Ο Καντζούρης, ο Δέδας και ο… Λυκογιάννης

Αν υπάρχει ένας προπονητής στο πρωτάθλημα της Stoiximan Basket League που μπορεί να πάρει το…όσκαρ, τουλάχιστον στο δικό μας άρθρο, αυτός δεν είναι άλλος από τον τεχνικό του Κολοσσού Ρόδου, Ηλία Καντζούρη. Στον Έλληνα προπονητή αξίζουν τα εύσημα, γιατί έχτισε μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, η πορεία του Κολοσσού είχε χαρακτηριστικά…γεωμετρικής ακρίβειας, χωρίς σκαμπανεβάσματα και δικαιότατα, η ομάδα του «νησιού των Ιπποτών» έκοψε 3^η το νήμα. Κάτι ακόμα που πρέπει να πιστωθεί τον Καντζούρη, είναι οι πάρα πολύ καλές επιλογές ξένων παικτών, οι οποίοι τράβηξαν…πολύ κουπί στον Κολοσσό και ενώ οι περισσότεροι ήρθαν στην Ελλάδα ως «λαβράκια» και «στοιχήματα» χαμηλού κόστους, σίγουρα με την πορεία τους εδώ ανέβασαν τη χρηματιστηριακή τους αξία. Ο Τζόρνταν Φλόιντ, ο οποίος ήταν ένας γκαρντ «ατραξιόν» για το πρωτάθλημά μας, οι εξαιρετικοί Σέρβοι Ποτ και Μομίροφ, ο Γουίλιαμς και ο Ίαν Μίλερ συνέθεσαν ένα μείγμα παικτών, καταδικασμένο…να πετύχει. Και ακριβώς αυτό ήταν έργο Καντζούρη.

Ο Στέφανος Δέδας είναι μια διαφορετική περίπτωση προπονητή και μπαίνει σε αυτή την κατηγορία για ξεχωριστούς λόγους. Ήταν ο άνθρωπος που κράτησε ενωμένη την ΑΕΚ των ban, αυτός που μπόρεσε να διαχειριστεί καταστάσεις στενάχωρες και σοκαριστικές, όπως ο θάνατος του Στέβαν Γέλοβατς και το πρόβλημα υγείας του Ανγκόλα, έβλεπε σε αρκετές περιπτώσεις να έχει ένα διαθέσιμο ρόστερ 7-8 παικτών, πολλοί παίκτες αποχώρησαν στα μέσα της σεζόν, όμως η «Ένωση» παρέμεινε ανταγωνιστική. Κράτησε την επαφή της με την τετράδα, με τον Δέδα να βγάζει…από τη μύγα ξύγκι και όταν στα τέλη Μαρτίου, πήρε το χρίσμα να κυνηγήσει το όνειρό του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, άφησε ένα περιβάλλον ομαλό και μια ομάδα συσπειρωμένη, για να δουλέψει ο διάδοχός του, Κούρο Σενγκούρα. Το ότι η ΑΕΚ τερμάτισε μέσα στην πρώτη τετράδα, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό έργο του Δέδα.

Πάμε και στον Άρη Λυκογιάννη, ο οποίος σε αντίθεση με την εξαιρετική του περσινή πορεία με τον ΠΑΟΚ, φέτος δεν κατάφερε να παράγει έργο και απογοήτευσε, μένοντας εκτός Play Offs, παρά το γεγονός πως το rebuilding που είχε γίνει το καλοκαίρι στην Πυλαία, σε συνδυασμό με το καλό κλείσιμο της περσινής χρονιάς, άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας για κάτι σπουδαίο φέτος. Για να είμαστε 100% δίκαιοι, ο «δικέφαλος του Βορρά» ήταν άτυχος σε ορισμένες καταστάσεις φέτος. Ο Κάρτερ τραυματίστηκε και αποχώρησε, ο Γκρίφιν παρομοίως, ο Τζόουνς που ήταν ο στυλοβάτης μέσα στη ρακέτα έφυγε τον Φεβρουάριο, όμως ακόμα και έτσι, οι «Θεσσαλονικείς» δεν συνήλθαν ποτέ, υπήρχαν πολλές αστοχίες μέσα στη χρονιά, τα σκαμπανεβάσματα ήταν συνεχή, με ελάχιστα καλά και πάρα πολλά μέτρια παιχνίδια, κάτι που είχε ως φυσικό επακόλουθο την 9^η θέση, ως υπογραφή μιας μεγάλης αποτυχίας, με τον ΠΑΟΚ να μένει εκτός οχτάδας για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2007-08.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News