Τα «τσιμπολογήματα» της Αθηνάς Κακούρη: Ο σκοταδισμός βασιλεύει στην οδό Μαιζώνος
Η Αθηνά Κακούρη αρθρογραφεί στην «Π»
Προσφάτως ο κ. δήμαρχος Πατρέων κατηγόρησε τον υφυπουργό Πολιτισμού κ. Ιάσονα Φωτήλα για σκοταδισμό. Ο κ. δήμαρχος δεν έχει γεννηθεί στην Πάτρα, ούτε σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αλλά κατοικεί στην Πάτρα από πολλές δεκαετίες, τα τελευταία δε είκοσι χρόνια αποτελεί μέλος του δημοτικού συμβουλίου Πατρέων. Επομένως, θα περίμενε κανείς πως έχει ενδιαφερθεί να μάθει τα βασικά έστω, που έχουν σχέση με το παρελθόν αυτής της πόλης.
Θα ήξερε, έτσι, ότι η Πάτρα υπήρξε λιμάνι∙ το εμπόριο -εισαγωγικό και εξαγωγικό- της έδινε τη ζωντάνια της. Τώρα η πόλη νεκρώνει, επειδή ο Δήμος, υπό την προεδρία του, την γύρισε με την πλάτη προς το λιμάνι! Έρημο το λιμάνι, έρημος και ο Μόλος. Η Πάτρα ήταν επίσης μια πύλη προς τη Δύση -ανοιχτή σε κάθε τι νέο, και μάλιστα στις ιδέες του Διαφωτισμού. Συνακόλουθα ήταν και πόλη μεταναστών- ανθρώπων δηλαδή που είχαν έρθει είτε κυνηγημένοι από την Ιταλία και πολύ αργότερα από τη Μικρασία, είτε αυτοβούλως από τη Βόρειο Ηπειρο, τη Σμύρνη, τα ορεινά χωριά της δυτικής Πελοποννήσου, την Ιρλανδία, την Αγγλία, τη Βαυαρία, τα Επτάνησα -προτεστάντες, καθολικοί, ελληνορθόδοξοι, Εβραίοι- και συζούσαν και συνεργάζονταν αρμονικά, δημιουργώντας ένα αστικό περιβάλλον εξαιρετικά ανοιχτόμυαλο, χωρίς υποχωρήσεις από την ελληνική του ταυτότητα.
Και ακριβώς γι’ αυτό, στα τέλη του 19ου αιώνα, η τότε δημοτική αρχή ζήτησε από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία να ανοίξει και στην Πάτρα Αρσάκειον, δηλαδή ένα εκλεκτό σχολείο που μόρφωνε κορίτσια, κυρίως για να γίνουν δασκάλες. Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία δέχτηκε να στείλει το διδακτικό προσωπικό, με τον όρο να παράσχει η πόλη το κτίριο. Επί σαράντα χρόνια το Αρσάκειο στεγάστηκε σε ένα παμπάλαιο πρώην ξενοδοχείο, στη Ρήγα Φεραίου. Τον Οκτώβριο του 1940 το ωραίο, νέο κτίριο στη Μαιζώνος ολοκληρώθηκε επιτέλους και άρχισε να μορφώνει κορίτσια, τη μια γενεά μετά την άλλη. Τα δίδακτρα δεν ήταν ποτέ υψηλά, υπήρχαν δε και υποτροφίες, που μάλιστα τηρούνταν απολύτως μυστικές.
Εξήντα χρόνια αργότερα, ανέκυψε διαφωνία μεταξύ Δήμου και σχολείου, και το Αρσάκειο μεταφέρθηκε σε ένα προάστιο. Επαψε έτσι να υπηρετεί τους Πατρινούς. Το κτίριο στη Μαιζώνος, σχεδιασμένο για σχολείο, το «ανέκτησε» ο Δήμος. Θα φανταζόταν κανείς πως θα άνοιγε εκεί κάποιο άλλο σχολείο. Αλλά όχι! Το κράτησε «για πάρτη του»! Ο κ. δήμαρχος, μάλιστα, οργάνωσε και φωτογραφική έκθεση στις 18 Μαΐου του 2024 με αντικείμενο την πορεία του κτιρίου μέσα στον χρόνο.
Προφανώς δεν υποψιάζεται καν πως πιο σκοταδιστική πράξη από την κατάργηση ενός σχολείου δεν γίνεται. Θυμίζω πως τη λέξη την πρωτομεταχειρίστηκαν οι Διαφωτιστές του 18ου αιώνα για «πράξεις εχθρικές προς τη φιλελεύθερη διάχυση της γνώσης». Και τι εχθρικότερο προς τη διάχυση της γνώσης από το κλείσιμο ενός σχολείου; Τι πιο σκοταδιστικό;
Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη
Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
