Τι συμβαίνει τελικά με τους σεισμούς
Το κύριο άρθρο της «Π»
ΜΕΤΑ ΑΠΟ κάθε μεγάλο σεισμό, παράγεται σεισμοφιλολογία, ενίοτε και σεισμο-εμπορία, στο όνομα του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης. Αλλά μετά από τόσα χρόνια σεισμικής εμπειρίας στον ελλαδικό και τον τοπικό χώρο, δεν δικαιολογείται ούτε άγνοια ούτε εντυπωσιοθηρία.
ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ κάποιος μεγάλος σεισμός; Φυσικά και ναι. Εχουν γίνει πάμπολλοι μεγάλης ισχύος στα μέρη μας -φέτος συμπληρώνουμε μάλιστα ογδόντα χρόνια από τους ισοπεδωτικούς σεισμούς του 1953, στο Ιόνιο- και οι επιστήμονες έχουν πλέον τα εργαλεία, στατιστικά και γεωδυναμικά, που να τους επιτρέπουν εκτιμήσεις μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης τάξης. Είναι επίσης γνωστό το λεγόμενο σεισμικό δυναμικό κάθε περιοχής, πόσα ρίχτερ, δηλαδή, μπορεί να βγάλει η κοψιά της, για να μιλήσουμε σε δημώδη διάλεκτο.
ΜΠΟΡΕΙ κανείς να προβλέψει έναν σεισμό; Οχι ακόμα σε χρονικά εντοπισμένη κλίμακα, κατά τρόπο που να καθιστά κοινωνικά αξιοποιήσιμη μια τέτοια εκτίμηση. Ισως να μην το πετύχει η επιστήμη ποτέ. Αυτό που έχει καταφέρει η επιστήμη, και το έχει ενσωματώσει η πολιτεία, είναι η διαμόρφωση των όρων δόμησης και της γενικότερης κοινωνικής άμυνας σύμφωνα με την αναμενόμενη αλλά και την πιθανολογούμενη συμπεριφορά του Εγκέλαδου σε κάθε περιοχή. Ηδη οι ισχυροί σεισμοί που εκδηλώνονται τις τελευταίες δεκαετίες δεν προκαλούν σημαντικά πλήγματα στις νεότερες κατασκευές, εξ ου και οι Ελληνες πολίτες παραμένουν σχετικά ψύχραιμοι και σίγουροι στις περιόδους των εξάρσεων.
ΤΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ μπορούμε να κάνουμε; Να ελέγχουμε τα κτίσματά μας, να ενεργοποιούμε τον μηχανικό μας, να είμαστε γόνιμα και όχι παραλυτικά ανήσυχοι, να ενημερωνόμαστε και να μη μασάμε -λαϊκά μιλώντας πάντοτε- σε φήμες και εμπορία τρόμου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
