Το σημερινό πρωτοσέλιδο δεν είναι «θεωρητικό»

Το κύριο άρθρο της «Π» για την Παγκόσμια Ημέρα των Αναπήρων

 

 

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ πρωτοσέλιδο της «Π» είναι εμπνευσμένο από την Παγκόσμια Ημέρα των Αναπήρων στους οποίους και αφιερώνεται. Αλλά δεν πρόκειται για μια χειρονομία συμβολική.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ είναι να μιλήσουμε για τη ζωή, τις ανάγκες και τις δυσκολίες του ανάπηρου συμπολίτη κατά πολύ συγκεκριμένο τρόπο και όχι θεωρητικά ή με χρήση προβλέψιμων και ανούσιων μηνυμάτων συμπαράστασης.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ παρατήρηση: Η θέση του ανάπηρου πολίτη δεν είναι επαρκώς κατανοημένη από μια μεγάλη μάζα πολιτών. Συνήθως αυτό τίθεται ως πρόβλημα συνειδησιακού ελλείμματος. Ας μην καταφεύγουμε σε ηθική απαξίωση και καταγγελτικές ευκολίες. Το ζήτημα αποδίδεται κυρίως σε έλλειμμα κουλτούρας. «Κρατάμε» από τη μακρά εποχή κατά την οποία ο ανάπηρος ήταν αυτο-καθηλωμένος στο σπίτι του ή στερείτο τεχνικών μέσων που θα του επέτρεπαν να μετέχει στην κοινή ζωή. Συνεπώς δεν είμαστε εξοικειωμένοι όσο θα έπρεπε με την ιδέα ότι ο ανάπηρος πολίτης κυκλοφορεί και ότι χρειάζεται και δικαιούται διευκόλυνση. Δεν μάθαμε να τον βλέπουμε. Υπό την έννοια αυτή, η αναπηρία είναι δική μας.

ΑΣΦΑΛΩΣ και υπάρχει και ένας δείκτης βαρβαρότητας: Μια μειοψηφία πολιτών δεν βλέπει έτσι το θέμα, αλλά θεωρεί πως ο ανάπηρος «μπαίνει στα πόδια μας» καταχρηστικά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί που δημιουργούν προβλήματα. Ολοι έχουμε κάνει το αμάρτημά μας.

ΓΕΓΟΝΟΣ είναι ότι υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα προβλήματα προσβασιμότητας για τον ανάπηρο πολίτη στην Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή. Αυτά θα πρέπει να καταγραφούν και να αντιμετωπιστούν άμεσα. Δεν αρκούν οι δηλώσεις και τα συγκαταβατικά ψηφίσματα. Πρέπει χρόνο με τον χρόνο να θεραπεύονται καταστάσεις και να περιφρουρείται όλο και πιο αποτελεσματικά ο δημόσιος χώρος αλλά και να επιτηρείται η τήρηση των διατάξεων που υπερασπίζονται και πραγματώνουν τα δικαιώματα των αναπήρων.

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα θεωρητικό ζήτημα, λοιπόν. Αλλά για κάτι εντελώς πρακτικό. Η «Π» δεσμεύεται ότι θα διαθέσει τις στήλες της στην ανάγκη αυτή, με τον συγκεκριμένο τρόπο που επιβάλλει η φύση του θέματος.