Μήπως η Ελλάδα μετατρέπεται σε υποζύγιο της Ευρώπης;

Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος.

Οταν τα υπερκέρδη φορολογούνται, αντί να προλαμβάνονται, είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται, αλλά απλώς διαχειρίζεται προσωρινά για να μην προκαλεί κοινωνικές αντιδράσεις.

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιας ανησυχητικής και επικίνδυνης πολιτικής εξέλιξης, όπου ένα μεγάλο ποσοστό της γης και των φυσικών πόρων της χώρας εκχωρείται σε ιδιωτικές εταιρείες, με τις αποφάσεις να παρουσιάζονται ως «αναγκαίες», για το καλό της πατρίδας. Ενα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η παραχώρηση του 25% των δασικών εκτάσεων, καθώς και μεγάλου μέρους θαλάσσιων περιοχών, σε επενδυτές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, χωρίς όμως το κράτος να εξασφαλίζει μόνιμα και σαφή οφέλη για το κοινωνικό σύνολο.

Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε καμένες δασικές εκτάσεις και απομονωμένα νησιά δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά καταστροφική, αλλά και οικονομικά επιζήμια για το κράτος, καθώς αυτές οι εκτάσεις εκχωρούνται χωρίς σαφή στρατηγική επιστροφής οφέλους για τον λαό.

Η λογική της «ανάπτυξης» δεν μπορεί να συνδέεται με την καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος. Σε καμία άλλη χώρα της ΕΕ, ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες, δεν έχει παραχωρηθεί ένα τόσο μεγάλο ποσοστό της γης αποκλειστικά για επενδύσεις ΑΠΕ.

Ανεμογεννήτριες, που έχουν ήδη αρχίσει να τοποθετούνται ακόμα και σε καμένες περιοχές, αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα του πώς η καταστροφή των δασών μετατρέπεται σε «ευκαιρία». Αυτό γίνεται με την έγκριση της κυβέρνησης και τις ευλογίες του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την ίδια την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη.

Αντί η χώρα μας να επωφελείται από την παραγωγή ενέργειας, μέσω ΑΠΕ, παρακολουθούμε ένα άλλο, εξίσου ανησυχητικό φαινόμενο: Η παραγόμενη ενέργεια εξάγεται για να θησαυρίζουν συγκεκριμένες εταιρείες, ενώ η εγχώρια ζήτηση καλύπτεται με κόστος. Αυτό αντιβαίνει στον βασικό στόχο της Ενεργειακής αυτονομίας και της αντιμετώπισης των ενεργειακών αναγκών του λαού, με φθηνότερη ενέργεια. Μήπως τελικά η Ελλάδα μετατρέπεται σε ενεργειακό υποζύγιο της Ευρώπης;

Η ίδια η κυβέρνηση, διά του πρωθυπουργού, έχει παραδεχθεί ότι υπήρξαν υπερκέρδη από Ενεργειακές Εταιρείες κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ο ίδιος, μάλιστα, πέρασε νόμο για τη φορολόγηση αυτών των υπερκερδών, επιβεβαιώνοντας έτσι πως υπερβαίνουν το «λογικό». Αυτή η ομολογία και η αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση αποκαλύπτουν την πραγματικότητα της αισχροκέρδειας στον Ενεργειακό τομέα, που έχει ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να έχει την ακριβότερη ενέργεια σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οταν τα υπερκέρδη φορολογούνται αντί να προλαμβάνονται, είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται, αλλά απλώς διαχειρίζεται προσωρινά, για να μην προκαλεί κοινωνικές αντιδράσεις.

Η πολιτική αυτή δεν πλήττει μόνο το περιβάλλον, αλλά και τις τοπικές κοινωνίες, που εξαρτώνται από την αειφόρο διαχείριση των φυσικών πόρων. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών βλέπουν να αλλοιώνεται η ζωή τους, καθώς δεν συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ενώ η Τουριστική και Αγροτική ανάπτυξη καταπνίγεται υπέρ της Βιομηχανικής εγκατάστασης ανεμογεννητριών.

Η έλλειψη διαβούλευσης και σεβασμού στις τοπικές ανάγκες εντείνει την αίσθηση ότι το μέλλον των πολιτών θυσιάζεται για τα συμφέροντα των λίγων!
Οι ηθικές ευθύνες της κυβέρνησης και όσων προωθούν αυτές τις πολιτικές είναι τεράστιες.

Η αδιάφορη στάση απέναντι στις καταστροφικές πυρκαγιές και η σιωπηρή αποδοχή της μετατροπής των καμένων δασών σε ζώνες εκμετάλλευσης για εγκατάσταση ΑΠΕ, μας ωθεί να αναρωτηθούμε: Ποια είναι η πραγματική τους ατζέντα; Είναι προφανές ότι η τρέχουσα πολιτική κατεύθυνση, με παραχωρήσεις Δημόσιας Γης και πόρων, οδηγεί σε ένα μέλλον, όπου η Ελλάδα δεν θα ανήκει στους Ελληνες αλλά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το μέλλον αυτό πρέπει να το ανατρέψουμε.