Ψέματα το κάνει

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Πάμε γύρισμα: Η Μαρούσκα, με ένα μαξιλάρι κάτω από τη μπλούζα της, παριστάνει την έγκυο που υποτίθεται ότι κατεβαίνει τα σκαλιά του μαιευτηρίου, το οποίο έχει χτυπηθεί από ρώσικα, υποτίθεται πυρά. Η Μαρούσκα είναι χτυπημένη και η ίδια. Εχει εκχυμώσεις
στο πρόσωπο και είναι ματωμένη σαν να έχει παίξει μποξ. Ξωπίσω της δύο ουκρανοί στρατιώτες, τη φυγαδεύουν με ασφάλεια. Όταν η Μαρούσκα φύγει από το πλάνο, ένας μικροκαμωμένος άνδρας εισβάλλει στο σκηνικό, με νευρώδεις κινήσεις. Μας λέει ότι είναι
ο πρόεδρος της χώρας και καταγγέλλει τη βαρβαρότητα του εχθρού. Πρόκειται για τέρατα, μας λέει. Η σκηνή κλείνει ενώ πλησιάζουν κάτι θεόρατοι αχινοί με πόδια. Τα τέρατα ετοιμάζονται να καταπιούν τα μωρά που έχουν επιζήσει.

Κατ. Το βίντεο είναι έτοιμο για τις οθόνες των κινητών μας και για τα δελτία ειδήσεων. Όπως έχουν εξηγήσει οι Ρώσοι, που είναι άνθρωποι ειλικρινείς και αξιόπιστοι, όλα αυτά δεν έχουν συμβεί πραγματικά. Τα σκηνοθετούν οι Ουκρανοί, τα πραγματικά τέρατα της ιστορίας, προκειμένου να τους εκθέσουν για απάνθρωπες συμπεριφορές, κάτι που τους αδικεί κατάφωρα και εξοργιστικά, γιατί η επιχείρησή τους είναι υπόδειγμα ανθρωπιστικής
επέμβασης. Δεν επιτίθενται κατά αμάχων, όπως έχουν ξεκαθαρίσει. Αλλά τι συμβαίνει; Οι Ουκρανοί μετατρέπουν τους αμάχους σε ανθρώπινη ασπίδα. Αντί να έχουν εγκαταλείψει οι πολίτες τα σπίτια, τα καταστήματα, τα νοσοκομεία τους μπροστά στην ρωσική προέλαση, παρέμεναν σ’ αυτά, με προφανή σκοπό να χτυπηθούν, να ακρωτηριαστούν, να πεθάνουν, να μετατραπούν σε μάρτυρες- όργανα της ρωσικής προβοκάτσιας.

Πάμε γύρισμα. Στα περίχωρα του Ιπρίν, δύο ηθοποιοί υποτίθεται πως έχουν δεχθεί βλήματα από ρωσικά όπλα. Κείνται νεκροί ανάμεσα σε δέντρα που με τη σειρά τους στέκονται άφωνα και παγωμένα. Είναι τόσο αληθοφανής η σκηνή, που οι ηθοποιοί-
κομπάρσοι αναλώσιμοι- έχουν σωριαστεί σαν ανδρείκελα στο χώμα. Ο φροντιστής της σκηνής έχει στήσει ο μπαγάσας με τόση πειστικότητα το σκηνικό, που τα σώματα πέφτουν στο χώμα σαν μαριονέτες που τους κόβεις τα νήματα. Οι μηροί, η λεκάνη, η κνήμη χάνουν τη φυσική τους συνάφεια, τα κορμιά κείνται σε μια στάση γελοία και αποκρουστική (ο πιο τέλειος χορευτής, ο μόνος που μπορεί να το πετύχει, είναι ο θάνατος), όταν ο άνθρωπος
στερηθεί την αναγνωρίσιμη διάταξη του σκελετού του μετατρέπεται σε ον απόκοσμο. Ο σκηνοθέτης το πάει πολύ μακριά, θέλει να μας πει ότι το πραγματικό τέρας είναι ο άνθρωπος. Ένα τέρας που αγωνίζεται με νύχια και με δόντια εν ζωή να πείσει ότι είναι ένα
καλοκάγαθο στοιχείο που διέπεται από νόμους και από χάρη φυσική, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα σκέτο σακί από σάρκα, που αποκτά κίνηση μέσα από ένα παιχνίδι με κρεμάστρες φτιαγμένες από κόκκαλα.

Πάμε γύρισμα. Ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας συζητά για ανθρωπιστικούς διαδρόμους. Μετράμε μέχρι το ένα, μέχρι το δύο, μέχρι το τρία. Φτάσατε στη Μολδαβία; Γιατί αν δεν φτάσατε, ρα-τα-τα- τα το πολυβόλο. Οι ηγέτες της Δύσης συζητούν για κυρώσεις. Να μας χάσουν από πελάτες; Ναι, λένε οι μισοί. Όχι, λένε οι άλλοι μισοί: Μην το χοντραίνουμε ρε μάγκες. Είπαμε, ανθρωπισμός, αλλά μην το παραξεφτιλίζουμε. Και εμείς συζητάμε με τη δέουσα φρίκη για όσα συμβαίνουν, και είναι τόσο πειστικοί οι ηθοποιοί στη θέση μας, που θα νόμιζε κανείς ότι η φρίκη μας είναι γνήσια. Για να μας βοηθήσει ο σκηνοθέτης, ανοίγει την τάπα της βενζίνης, μυρίζουμε την τιμή, και φρίττουμε.

Κατ. Καλό Σαββατοκύριακο. Φεύγουμε για τον πεζόδρομο, ως τεράστιοι αχινοί με πόδια.