Τι έχουν τα έρμα ΑΕΙ και ψοφάνε
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ δοκιμάζουν συστήματα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο και χάρτες επί χαρτών στη διάταξη των ακαδημαϊκών κομματικών τμημάτων, κατά κανόνα εν μέσω κομματικών αντιπαραθέσεων, σύμφωνα με την παράδοση που θέλει κάθε μεταβολή και φυσικά κάθε μεταρρύθμιση να βάλλεται ως σκέτη καταστροφή (ενίοτε δικαίως).
ΑΛΛΑ διαπιστώνεται σε κάθε περίσταση εκ του αποτελέσματος ότι εν τέλει δεν έχει δοθεί η δέουσα απάντηση: Σημαντικό μέρος της ρυθμιστέας κατάστασης μένει προβληματική. Φέτος το ζούμε αυτό με τη μορφή αζήτητων τμημάτων ή σχολών που μένουν κενές επειδή οι εξετάσεις ύψωσαν απαγορευτικά και υπερβολικά τον πήχη.
ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ η συζήτηση για νέα ανάγκη ορθολογικής διάταξης των σχολών, των τμημάτων, του ακαδημαϊκού δυναμικού, μαζί με το αήττητο χωροταξικό ζήτημα που απασχολεί τις τοπικές κοινωνίες σε εμπρηστικό βαθμό, ή έστω τους εκπροσώπους τους, που αναζητούν πεδία εκδήλωσης διεκδικητικότητας και μαχητικότητας, με κοινό παρονομαστή την καλλιέργεια μιας πεποίθησης αδικίας, κλοπής, ριξίματος από το κέντρο ή τον μεγαλύτερο αστικό ανταγωνιστή.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ σημαίνουν πως είτε κάτι δεν γίνεται καλά ή ότι είναι αδύνατο να γίνουν όλα καλά για τον απλό λόγο ότι το πράγμα είναι τόσο ρευστό και σύνθετο, σε μια εποχή με τεράστια κινητικότητα και μεταβλητότητα, που κάθε μέρα κάτι θα αποδεικνύεται ανεπαρκές ή ξεπερασμένο.
ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση όμως διαπιστώνεται μια αδυναμία για καλόπιστο, οργανωμένο και αποτελεσματικό εθνικό διάλογο και για συγκρότηση ενός θεσμικού οργάνου που θα παρακολουθεί τις διεθνείς και εγχώριες συνθήκες και θα δίνει ευέλικτες απαντήσεις στα προβλήματα που θέτει η εποχή.
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ θα πρέπει να βγάλουν την παιδεία από την υποχρεωτικότητα της διαμάχης. Αν μη τι άλλο, το σκηνικό καταντά κουραστικό, οι νέοι παγιδεύονται, τα πανεπιστήμια βραχυκυκλώνονται και η χώρα δεν προχωράει.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
