Ενεργειακός υπεύθυνος

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Θα πεθάνουμε όλοι, φώναζε τις μέρες του κορονοϊού ένας εκκεντρικός εκπρόσωπος της φωνακλάδικης δημοσιογραφίας, της σχολής που κινείται ανάμεσα στα γεγονότα και το σενάριο του «Εξορκιστή». Δεν είχε δίκιο, ούτε περίμενε να έχει, βέβαια: Ζήσαμε οι περισσότεροι κι ας έφαγε ο κόβιντ τα λύσσακά του μεταλλασσόμενος δύο φορές τον μήνα.

Αλλά να που η πεποίθησή μας πως επιτέλους επιστρέφουμε στην πολυτραγουδισμένη κανονικότητα, αποδεικνύεται πλάνη. Ο 21 ος αιώνας ξεπερνάει τον 20ό σε μακάβρια επινοητικότητα και μας ξημερώνει έναν πόλεμο ο οποίος χτυπά την Ευρώπη και τον κόσμο
όλων στο κέντρο των κινητικών του νευρώνων. Μας απειλεί μια χειμωνιάτικη παραλυσία που είναι πιθανό να αποδειχθεί παρατεταμένη. Ενεργειακή στενότητα δραματικών διαστάσεων, ακρίβεια, ελλείψεις, δρακόντεια μέτρα, οικτρή έκθεση στο ψύχος. Με απλούστερα λόγια, θα πεθάνουμε όλοι.

Είναι η τέταρτη κρίση του αιώνα, αν υπολογίσουμε σαν πρώτη και εντελώς αναπάντεχη την κρίση τρόμου που διαχύθηκε με τη διαπίστωση ότι η αφιονισμένη μεσανατολή έχει σπείρει
στο δυτικό έδαφος καμικάζι αποφασισμένος να εξαϋλωθούν για την πίστη του Αλλάχ της αγία. Εξοικειωθήκαμε, έπειτα από αυστηρές προσαρμογές που ενσωματώθηκαν στον τρόπο ζωής μας, με στόχευση κυρίως στις αερομεταφορές. Ακολούθησαν οι άλλες, πιο
πρόσφατες, με τα μνημόνιά τους, τις μάσκες και τις καραντίνες τους. Και έρχεται τώρα και ο βοριάς που τ’ αρνάκια παγώνει, ένα ποίημα που συνδυάζει κρύο και θάνατο από αθεράπευτη λοίμωξη. Δύο συμφορές σε μία και μια απόδειξη πώς η θλίψη γεννάει
αριστουργήματα, διότι και ο θάνατος και ο βοριάς που περιγράφει ο Ζαλοκώστας ήταν πραγματικοί.

Αναλογιζόμαστε τις ρηχές κουβέντες των ανύποπτων στιγμών: «Το κρύο αντέχεται- η ζέστη δεν αντέχεται». Ένα δόγμα που ανατράπηκε. Και το κρύο και η ζέστη αντέχονται, το να μην
έχεις κλιματισμό δεν αντέχεται. Όλα τα προηγούμενα χρόνια πραγματώσαμε το πρότυπο του σοφού γουρουνιού. Θωράκισε το σπίτι του με αντισεισμικούς κανονισμούς, θέρμανση και άψογα κουφώματα, και την άλλη μέρα βρήκαν τον λύκο ψόφιο στο κατώφλι, τον ταλαίπωρο τον λύκο που ενώ δεν πείραξε ποτέ του και κανέναν μας, έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής σε όλα μας τα παραμύθια με τα οποία αναζητούσαμε το αίσθημα της ασφάλειας μέσα από ιστορίες υποτιθέμενου κλονισμού της. Αντίθετα, ενώ η σφήκα, ο σέρσεγκας, το κουνούπι, ο αχινός, ο ιός της γαστρεντερίτιδας, μας είχαν χαλάσει ένα σωρό καλοκαίρια, παραμύθια σε βάρος τους δεν γράφτηκε κανένα.

Το σοφό γουρουνάκι και ο καλός κυνηγός βρίσκουν το συμπλήρωμά τους στο πρόσωπο του ενεργειακού υπεύθυνου. Αυτός θα είναι ο λειτουργός που θα εγγυηθεί την αποφυγή σπατάλης ενεργειακών πόρων στο δημόσιο. Αντίπαλός του, όπως ο Μπάτμαν που έχει τον
Τζόκερ, θα είναι ο ενεργειακός ανεύθυνος. Το πνεύμα, δηλαδή, σύμφωνα με το οποίο οι ενεργειακοί πόροι είναι για διασκέδαση. Δεν βάζουμε τον κλιματισμό για να αναχαιτίσει το κρύο, αλλά για να μας θυμίσει μέρες στο χωριό, γύρω από τη θράκα, να ψήνουμε πατάτες στο αλουμινόχαρτο και μετά να θέλουμε ένα τέταρτο, να κρυώσει η πατάτα, να βγάλουμε το αλουμινόχαρτο, να φάμε την πατάτα μαζί με ίνες αλουμινίου, να βάλουμε μια καινούργια πατάτα στη φωτιά και να λέμε τι ωραία περνάμε με τη φυσική ζωή, παίρνοντας δύο κιλά σε ένα σαββατοκύριακο.

Χρειάστηκε ο κακός ρωσικός λύκος για να υποχρεωθούμε σε μια διαχείριση που οφείλαμε να κάνουμε ανέκαθεν στις δημόσιες και ιδιωτικές εστίες. Το αυτό και με την οικονομική κρίση: Σήμερα που ζούμε με λιγότερα, δεν πενθούμε όπως τις μέρες που μας επιβλήθηκαν νέα εισοδήματα. Μάθαμε σε έναν πιο λιτό βίο. Πράγματι και δικαίως μας λείπει η παλιά άνεση. Δεν μας λείπουν όμως οι υπερβολές του παρελθόντος.

Ο ενεργειακός υπεύθυνος θα είναι σαν το σκιάχτρο στα χωράφια. Το φτιάχνουν πολύ τρομακτικό, αλλά τα πουλιά το παίρνουν χαμπάρι γρήγορα, γιατί δεν κουνιέται καθόλου. Συμπεραίνουν, και ορθά, ότι οι άνθρωποι έχουν βάλει σαν φύλακα τον πιο ρεμπεσκέ
υπάλληλό τους. Βαθμιαία το χωράφι γεμίζει κουρούνες που ανεβαίνουν και στο ίδιο το σκιάχτρο.

Το κρύο αντέχεται, αν τρέχεις, η ζέστη αντέχεται, αν πέφτεις στο νερό, η κοροϊδία επίσης αντέχεται, αν κάνεις κι εσύ το κορόιδο. «Θα πεθάνουμε όλοι; Ναι, καλά» είναι η αντίδρασή μας. Δεν ξέρει ο χειμώνας με ποιους έχει μπλέξει.