Νίξον ανομήματα

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

 

Τρίτη, 15 Νοεμβρίου. Πάει και το 2022. Οι δύο εβδομάδες του μήνα θα κυλήσουν με Πολυτεχνείο, Μητσοτάκη στην Πάτρα, πιθανότατα και Βενιζέλο, ενώ ο Δεκέμβριος δεν πιάνεται ως μήνας, μόνο κάλαντα έχει. Ξεφυλλίζουμε εφημερίδες.

Η στάθμη των υδάτων στη Μεσόγειο ανέβηκε επτά εκατοστά στη Μεσόγειο τα τελευταία 20 χρόνια, ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του προφήτου λέγοντος «τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε», που μάλλον ήταν ένας στιχουργός που όντως έχασε το πλοίο της γραμμής. Και δεν ήταν τότε να πας στα Κύθηρα με αυτοκίνητο. Καλά καλά είναι και σήμερα ένα βάσανο. Αλλά πάνε τα Κύθηρα σιγά σιγά. Αλλαγή σελίδας: Η ανθρωπότητα έφτασε τα οκτώ δισεκατομμύρια.

Οι λαοί αυγατίζουν παντού. Εδώ, μειωνόμαστε, και ας μας ξεγελάει η εικόνα στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου, τα Σάββατα, με ήλιο. Συναντώνται ο αρχηγός της CIA με τον αντίστοιχο τη Ρωσίας και κουβεντιάζουν για τις συνέπειες της ενδεχόμενης χρήσης πυρηνικών από τους Ρώσους. Φαίνεται ότι οι αμερικάνοι παραγγέλνουν του Πούτιν ότι έτσι και κάνει κανένα αστείο δεν θα εμείνει κανένας από τους Αδελφούς Καραμαζόφ, μπας και γλιτώσουμε από εκείνα τα θεόρατα μυθιστορήματα που δεν τελειώνανε ποτέ. Από την άλλη, τα νέα είναι ευχάριστα: Συναντήθηκαν ο Μπάιντεν με τον Σι Τζιπίνγκ, αν λέμε καλά το όνομα του Κινέζου, γιατί με τους Κινέζους δεν ξέρεις ποτέ ποιο είναι το μικρό τους και πιο το επώνυμό τους, και από πόσα κομμάτια αποτελείται το επώνυμο. Είναι Τζι Πινγκ; Είναι Σιτζί Πινγκ; Είναι Σι Τζι Πινγκ; Ή είναι Τζιπίνγκ Σι; Και αν τον αποκαλέσεις Πινγκ Τζι, γυρίζει; Εμείς, στο στρατό, όταν μας φώναζαν με πρώτο το επώνυμο,γυρίζαμε. Μερικοί υπογράφουν έτσι ακόμα και σήμερα.

Παίρνουμε δελτία τύπου όπου ο πρόεδρος της κοινότητας (λάθος: Ο Πρόεδρος της Κοινότητας) Ανω Κατωμεριάς Πετροβασίλης Βασίλειος με τον Γενικό Γραμματέα Πετρονικόλα Νικόλαο ευχαριστούν τον Δήμαρχο, και αφιερώνουμε στο συμμάζεμά τους περισσότερη ενέργεια από όση χρειάζεται η επιμέλεια των ομιλιών του πρωθυπουργού. Να και ο πρωθυπουργός, σε μια ακόμα ομιλία του.

Οι πρωθυπουργοί μιλούν πολύ συχνά στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Οι ομιλίες είναι ένας κατ’ εξοχήν τρόπος για παραγωγή πολιτικής. Μη μας ρωτάτε γιατί. Ο πρωθυπουργός μίλησε στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματος. Οι πολιτικές επιτροπές των κομμάτων κάνουν προφανώς πολύ χρήσιμη δουλειά, αλλά όταν εμφανίζεται ο αρχηγός, οι επίτροποι εξαφανίζονται. Ο πρωθυπουργός μίλησε υπό το βάρος των αποκαλύψεων για παράνομες παρακολουθήσεις και υποστήριξε ότι η όλη ιστορία, εν τέλει, καθοδηγείται από ξένα κέντρα, που σκοπό έχουν να ποδηγετήσουν την κυβέρνηση.

Αυτό σημαίνει ότι τις παρακολουθήσεις τις μεθόδευσαν πράκτορες διάφορων δυνάμεων και εγκάθετοι συμφερόντων προκειμένου να κάνουν εκβιαστική χρήση των συνομιλιών ή για να κάνουν χρήση του όλου στησίματος προκειμένου να εκθέσουν την κυβέρνηση. Αλλά ποιοι μπορεί να είναι εκείνοι που θέλουν να ελέγξουν την κυβέρνηση; Εχθροί μας είναι ο Ερντογάν και ο Πούτιν, ως γνωστόν. Και τη στήσανε στον Σκέρτσο και την κ. Χατζηδάκη; Εχθρός της κυβέρνησης είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν τον κόβουμε ικανό να έχει αγοράσει σύστημα πρεντατόρ για να παρακολουθεί τον Δένδια και τον Μιχάλη τον Μπεκίρη.

Αλλά αν κάποιος παρακολουθεί τον διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού στη Βουλή για κακό σκοπό, το λογικότερο θα ήταν, τρία χρόνια τώρα, να έσκαγαν ιστορίες με τις εξυπηρετήσεις και τους διορισμούς που συνηθίζεται να μεθοδεύονται από την κεντρική εξουσία ή θα διοχετεύονταν ρουφιανιές περί τα εσωτερικά της κυβέρνησης και να την κάνουν να ψάχνεται, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ.

Πολύ μεγάλη υπομονή είχαν αυτά τα κέντρα, εκτός τα κέντρα δεν ήταν πολλά, αλλά ένα, και έκανε κατάχρηση της εξουσίας του από υπερπροστατευτισμό και ανασφάλεια και νοσηρή περιέργεια και ακραία βούληση για θωράκιση και καχυποψία και άλλα βυζαντινά, και τώρα που κλωτσοπετάχτηκαν γιατί φάνηκε ο απαυτός τους, παίρνουν τη ρεβάνς σκηνοθετώντας (ή αποκαλύπτοντας) μια ιστορια οργανωμένης και εγκεκριμένης περίπτωσης ελληνικού γουότεργκέιτ.

Αλλά είναι μια παλιά εγχώρια παράδοση, να φορτώνουμε τα πάντα σε κέντρα και απόκεντρα, μετατοπίζοντας το θέμα της συζήτησης από το ερώτημα αν είναι πολιτικά λειτουργική ή πολύ επικίνδυνη η υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων απορρήτων προδιαγραφών στον πρωθυπουργικό πυλώνα, ο οποίος διορίζει και παύει υπουργούς, καταρτίζει βουλευτικές λίστες, κατευθύνει το νομοθετικό έργο, αποφασίζει πολιτικούς προσανατολισμούς και εκλογικά συστήματα, καθορίζει την εξωτερική πολιτική, διατηρεί και τον έλεγχο της υπηρεσίας πληροφοριών: Ολοι οι άλλοι τι χρειάζονται σε μια δημοκρατία;

Συνεχίζουμε το ξεφύλλισμα των εφημερίδων. Ξένοι σκηνοθέτες αποφαίνονται ότι η καλύτερη ταινία του Σκορσέζε ήταν τα «Καλά παιδιά». Τρομερές ερμηνείες και μια παρατεταμένη σκηνή αποκάλυψης και κατάρρευσης που ήταν υπόδειγμα σκηνοθετικής μαεστρίας. Καλά Παιδιά, κατ’ ευφημισμόν: Δεν ήταν καλοί καθόλου.