Η ανάπλαση θα ξεκινήσει. Και μετά;

Η ΧΡΟΝΙΑ κλείνει με μια καλή είδηση για την πόλη της Πάτρας. Πρόκειται για την ένταξη της ανάπλασης της Χαρτοποιίας Λαδόπουλου.

Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, αλλά οπωσδήποτε πιστοποιεί ότι το έργο έχει μπει στις ράγες και σύντομα θα δούμε μια κοσμογονία σε μια ιστορική, αλλά ρημαγμένη εγκατάσταση, που – όπως και τα κελύφη της Πειραϊκής Πατραϊκής αποτελούν επί χρόνια ογκώδη σύμβολα του βιομηχανικού παρελθόντος και της παρατεταμένης παρακμής της πόλης.

Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου, σε συνδυασμό με την πρόοδο της σιδηροδρομικής γραμμής, σηματοδοτούν, εκ παραλλήλου, το πέρασμα της πόλης σε μια νέα εποχή.

Ας κάνουμε οικονομία στα μεγάλα λόγια, γιατί και άλλες φορές διατυπώθηκα, στην αρχή του αιώνα μας ιδίως, και διαψεύστηκαν, μαζί με τα διαψευσμένα στοιχήματα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι μας κληροδότησαν μια αθλητική εγκατάσταση η οποία με μεγάλο αγώνα παραμένει λειτουργική, και τίποτα το αναπτυξιακό δεν προσέφερε.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ διδάσκει ότι αφ’ εαυτών οι κτιριακές υποδομές δεν μπορούν να μεταμορφώσουν μια περιοχή, αν δεν συνδυαστούν με ένα παραγωγικό σχέδιο. Δεν ξέρουμε αν διαθέτει κάποιο τέτοιο η πόλη σε σχέση με το θαλάσσιο μέτωπο, τον σιδηρόδρομο, τον Λαδόπουλο και άλλες ερειπωμένες κτιριακές μονάδες, αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ένα κενό ιδεών και ζυμώσεων.

Απλά υποθέτουμε ότι θα εμφανιστεί κάποιος ιδιώτης, χωρίς η υπόθεσή μας αυτή να έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ να αναλάβουν πρωτοβουλίες οι τοπικές αυτοδιοικητικές και παραγωγικές δυνάμεις ώστε να μην μένουμε παρατηρητές των εξελίξεων (και των μη εξελίξεων) αλλά να συγκροτήσουμε γόνιμα και βιώσιμα σενάρια για την πόλη  μας.