Κλαίγοντας μονάχα τη μοίρα μας;

Περισσεύουν οι ευχές για «καλή χρονιά», όπως και η εμφανής απαισιοδοξία για το νέο έτος. 2023.

Παρ’ ότι η Ελλάδα, κόντρα στην παγκόσμια ανατρεπτική κρίση, πέτυχε αρκετά μέσα στο δύσκολο 2022, αρνητικά βλέπουν οι περισσότεροι Ελληνες την πορεία της χώρας τους, μαζί και της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου ολόκληρου.

Η απαρίθμηση τρομακτικών δυσχερειών, που έχουμε μπροστά μας, δίνουν και παίρνουν, ανά τομέα και από διαφορετικές οπτικές γωνίες, επιρροές οικονομικές ή και ιδεολογικές.

Η αλήθεια είναι πως τα προβλήματα είναι πολλά, αλλά και πότε δεν ήταν;

Οι κρίσεις, άλλωστε, τείνουν πια να λαμβάνουν μια συχνή περιοδικότητα και σίγουρα όχι αυτή των δεκαετιών.

Αν, τώρα, κλείνουμε τα μάτια στις πραγματικές παραλείψεις και απαιτούμενες πράξεις, τότε υπάρχει ο μεγάλος-ορατός κίνδυνος να οδηγηθούμε στην καταστροφή της… απραξίας μας, κλαίγοντας μονάχα τη μοίρα μας!

Καμιά χρονιά, πολλά χρόνια τώρα, δεν υπήρξε άμοιρη προβλημάτων.
Το θέμα είναι, όμως, αν μπορούμε ν’ αλλάξουμε όσα μπορούμε.

Τη βασική αιτία των τελευταίων δεινών στην οικονομία, τον πόλεμο στην Ουκρανία, σίγουρα δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε. Μπορούμε απλώς να ελπίζουμε.

Τα οικονομικά προβλήματα, μήπως; Μα πώς να απαλείψουμε τη φτώχεια μερίδας του πληθυσμού;

Η δημοκρατία μας μήπως μας χρειάζεται, ως κάτι μη αυτονόητο στις μέρες μας;

Καλό θα ήταν, από πολιτικούς και ακόλουθους τους πολίτες, μια προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί, να συντηρηθεί και ν’ ανθήσει.

Μην ξεχνάμε τι μας έχει διδάξει η ιστορία. Η παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μετά τις εισβολές βαρβάρων, έτυχε ανίκανων αυτοκρατόρων και θεσμών, που ποινικοποιούσαν ακόμη και τη δυσφορία γι’ αυτούς.

Το μέλλον δεν έρχεται απλώς, αλλά σε κάποιο βαθμό το διαμορφώνουμε!