Μία εικόνα χίλιες λέξεις

Του Ηλία Ασπρούκου, Περιβαλλοντολόγος.

Αχ αυτό το κινητό σε τι μπελά με έχει βάλει; Δεν ξέρω πόσοι από εσάς κοιμάστε με το κινητό ανοιχτό, αλλά εγώ το συνηθίζω.

Ετσι λοιπόν το απογευματάκι -καθότι συνταξιούχος το απόγευμα απολαμβάνω την μεσημεριανή σιέστα- ακούω την ειδοποίηση. Ανοίγω και βλέπω 3 από τους 5, που άλωσαν το «κάστρο» της Αχαΐας.

Φαρμάκης, Καλογερόπουλος και Αλεξόπουλος, σε «ρομαντικό» ενσταντανέ στην παραλία. Η αλήθεια είναι πως θύμιζαν κάτι από παλιά καλή ελληνική ταινία. Βέβαια από την φωτογραφία έλειπαν ακόμα 2 δήμαρχοι, αλλά δεν βαριέσαι οι βασικοί «μάγειρες» ήταν εκεί. Τώρα οι αναπληρωματικοί μπαίνουν στην συνέχεια του παιχνιδιού!

Σαν εικόνα θα πει κανείς πως ήταν υπέροχη.

Θα ακουστούν πολλά επιφωνήματα, που θα επικροτήσουν όλη αυτή την εικόνα.

Αλλά, θα βρεθούν και μερικοί κακοπροαίρετοι, βρε παιδί μου, που θα βάλουν κάτω τα κουκιά, θα τα μετρήσουν και θα δουν πως λείπουν τα έρμα.

Τα πεπραγμένα το λένε. Οχι ότι ο Γούτος ήταν κακός, αλλά ο Καλογερόπουλος ήταν ένας άνθρωπος, με τον οποίο είχαν ήδη δρομολογήσει μία σειρά από έργα. Είχαν σχεδιάσει και καταστρώσει πλάνα. Ηταν ο άνθρωπος εκείνος, που κατάφερνε να τους λύνει τα χέρια σε πολλαπλά επίπεδα. Κακά τα ψέματα ο Καλογερόπουλος έχει την δυνατότητα να ελίσσεται, να κάνει συμμαχίες και κυρίως να δημιουργεί πρόσφορο έδαφος ώστε να αναπτύσσονται οι συστρατεύσεις από εκεί που δεν το περιμένει κανείς.

Μετά από λίγο έμαθα και τον λόγο για τον οποίο φιγουράρισε η φωτογραφία αυτή.

Ο Φαρμάκης κατ’ αρχάς είχε και θα έχει για ακόμα 5 χρόνια μαζί τους συνεργασία.

Ο Καλογερόπουλος πάει για μέλος της ΚΕΔΕ

Ο Αλεξόπουλος παραμένει επικεφαλής στον ΣΥΔΙΣΑ, παρότι εξελέγην δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας.

Με λίγα λόγια, τόσο ο κ. Καλογερόπουλος όσο και ο κ. Φαρμάκης έχουν καταφέρει να χτίσουν μία συμπαγή ομάδα, η οποία εργάζεται.

Τώρα, εκείνο που περιμένουμε όλοι με αγωνία να δούμε είναι τα αποτελέσματα των εργασιών τους και κυρίως τι αντίκτυπο θα έχουν στην ευρύτερη κοινωνία.

Γιατί, καλό το επικοινωνιακό παιχνίδι, αλλά ο κόσμος -από ένα σημείο και έπειτα- θα θέλει να δει την καθημερινότητά του να αλλάζει.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση α’ και β’ βαθμού έχουν τη δυνατότητα και μπορούν να το πετύχουν, φτάνει να εργάζονται μεθοδικά κι επί της ουσίας.

Γιατί, καλά τα διαφημιστικά «τρικ», αλλά χωρίς ουσία το καράβι γέρνει.

Πέντε χρόνια ακόμα και τότε όλοι κι όλα θα κριθούν.

Μέχρι τότε, ας απολαμβάνουμε τις ακρογιαλιές και τα δειλινά της Αιγιάλειας!