Αμάρτησα για το πτυχίο

Ο Κωνσταντίνος Μάγνης είναι διευθυντής σύνταξης της «Π»

πτυχίο

Τα κορίτσια που’ χαν πρώτα Γερμανούς

Τώρα έχουν εγγλεζάκια

με κοντά παντελονάκια

Κι από πίσω ένα σύνταγμα Ινδούς

Η εκπόρνευση έχει, ασφαλώς παρελθόν. Ολο και μας έρχεται στο νου αυτό το τραγουδάκι, που μιλάει για μια εκδοχή σεξουαλικού δωσιλογισμού του καιρού της Κατοχής και της Απελευθέρωσης. Αν δεν μας απατά η μνήμη μας, το είχε σκαρώσει το ΕΑΜ για να σαρκάσει τον ηθικό εκφυλισμό του αστικού κόσμου, που συμβιβάστηκε άνανδρα με τις καταστάσεις, αλλά και να βγάλει ένα ερωτικό απωθημένο που δεν αποκλείεται να είχε ταξικά χαρακτηριστικά. Τα οποία συναντάμε και αργότερα, στο τραγούδι του Μαρκόπουλου, για τη μετανάστευση, με ερμηνευτή τον Χαλκιά: Στην ξένη χώρα, οι γυναίκες είναι χύμα, δεν με θέλουν κι είναι κρίμα.

Οι πρωταγωνιστές στα περιπαικτικά τραγούδια για την ερωτική ηθική- που αναγορεύεται σε πατριωτική- και στα ερωτικά μαράζια της ξενιτειάς, είναι ασφαλώς κοπέλες, όπως και στην αποφορά του Δημήτρη Κουτσούμπα στη Βουλή, ο οποίος μας προειδοποίησε για τους κινδύνους που διατρέχουν τα κορίτσια μας. Δεν το έχουν σε πολύ να αμαρτήσουν για το πτυχίο και το διδακτορικό. Αλλά ευτυχώς που το ΚΚΕ αγρυπνεί, παρακολουθεί τα σεξουαλικά ήθη της εσπερίας και εντοπίζει διαφημίσεις, τύπου «Κλειδωθήκατε Εξω;» Εδώ το θέμα δεν είναι ο αφηρημένος πολίτης που χάνει τα κλειδιά του, αλλά η φοιτήτρια που για να τα βγάλει πέρα, θα αναζητήσει μαικήνες και νταβατζήδες των σπουδών. Πλέον, στις εστίες τις φοιτητικές, ενώ θα φέγγει το λαμπαντέρ της σπουδάστριας που θα μοχθεί να βγάλει την ύλη, απέξω θα υπάρχει συμπληρωματικό κόκκινο φανάρι. Με τον σούγκαρ ντάντι να σουγκαρώνει το κορίτσι και τον κανονικό ντάντι να μη θέλει να ξέρει, ενώ η μάνα υποπτεύεται την οικτρή αλήθεια: Τρία κατοστάρικα της δίνουμε. Πού το κονόμησε το παπούτσι;

Το ΚΚΕ ερμηνεύει τα ζητήματα μέσα από το φίλτρο του στερεοτυπικού προαπαιτούμενου, είτε υποκριτικά είτε αφελώς. Του διαφεύγει μια πραγματικότητα που υπερβαίνει τα παραδοσιακά κίνητρα της διαφθοράς και της σεξουαλικής υποδούλωσης: Στα Σόδομα και τα Γόμορρα των σημερινών κοινωνιών, η ιδέα της ερωτικής αυτοδιάθεσης έχει απολέσει πλήρως τη βαρύτητα του παρελθόντος, το οποίο πρόκανε και η δική μας η γενιά, κατά το οποίο η σεξουαλική «παραχώρηση» ήταν προϊόν μεγίστου συνειδησιακού και ψυχολογικού βασάνου. Δείτε Λουίτζι Κομεντσίνι,  «Θεέ μου πόσο χαμηλά έπεσα». Σήμερα όλο και περισσότερες νέες- και νέοι- ακόμα και του ακαδημαϊκού χώρου «δεν το’ χουν σε τίποτα» να ξεπετάξουν τη σεξουαλική ζήτηση επ’ ωφελεία, (θα το κάνουμε που θα το κάνουμε, δε βγάζουμε και κάτι;) και φουντώνει ένα αδιάφορο τσιχλοφουσκέ κίνημα που μετατρέπει το σώμα σε εργαλείο απόκτησης εισοδήματος, για την άνεση, για την πλάκα, για το πείραμα, για τη φάση, γιατί και τι έγινε μωρέ; Αυτό δεν έχει να κάνει με τα δίδακτρα των πανεπιστημίων, αλλά με την απόλυτη απομυθοποίηση του σεξ. Δεν ξέρουμε αν ασχολείται με αυτά το ΚΚΕ, αλλά και να ασχοληθεί, με το ΝΑΤΟ θα τα βάλει.

Ο Κωνσταντίνος Μάγνης είναι διευθυντής σύνταξης της «Π»